Niet verrassend; ook vandaag weer op tijd wakker en op tijd ontbijt. Mijn gastvrouw is een ontzettende klets. Ook met de drie Nederlandse vrouwen die een weekje gelopen hebben. Op zich knap dat je een halfuur kan vollullen over een foto met berggeiten. En dan nog moeten we haar onderbreken! Toch lukt het om om 8.45 op de fiets te zitten. Het is nog fris. Vandaag staat de klim over de Reschenpas op het programma. Kom maar op!
De weg volgt de Inn en de dorpjes. Ik rommel wat met de zelfontspanner van de camera en maak wat filmpjes. De omgeving is erg mooi. In de buurt van Martina, wat net in Zwitserland ligt, wordt het serieus stijgen en helaas ook weer dalen. Dan lijkt het net of je voor niets hebt geklommen. In Martina is werkelijk niets te beleven. Ik eet er toch maar een broodje en begin aan de klim naar Norbertshöhe. Rustig aan in een ritme komen. Het gaat best, natuurlijk mede door hulp van standje 1. Na 11 haarspeldbochten is daar de Norbertshöhe op 1405 m. Dan een stukje omlaag naar Nauders. Ton stuurt me naar de kerk van Nauders omdat daar een webcam staat. De kerk staat natuurlijk op het hoogste punt in het dorp dus weer stevig trappen. Geen webcam te bekennen. Dan realiseer ik me dat hij de kerk bedoelt die uit het water steekt in de Reschensee. @#$%^...
Er staat een flinke tegenwind en het is koud. De weg stijgt nog tot vlak voor het meer. Inmiddels ben ik de Italiaanse grens gepasseerd. Over een bultje vliegen de appels uit mijn tas. Dus stoppen om ze van de weg te rapen en kijk, daar is Roel weer! We maken een praatje en ik maak ook kennis met een Nederlandse vader en zoon die langsfietsen, ook op weg naar Rome. Even later vind ik dan toch de webcam langs het meer en kan Ton me live zien staan. Het miezert een beetje. Gelukkig heb ik de top gehad en gaat de weg nu alleen maar naar beneden. Maar koud, miezerig, wind en flink bergop fietsen eisen hun tol. Het is mooi geweest voor vandaag. Ik heb nog niets gereserveerd maar heb wel een gasthof in Mals op het oog. Daar aangekomen blijkt het een donker, slecht onderhouden gasthof te zijn wat wordt beheerd door moeder en wat oudere zoon. Verder is er niemand. Ik kan een klein kamertje krijgen, met douche en stinkende wc op de gang. Voor 35 euro! Dat doe ik niet. Voor de lokale Spar schijnt de info/VVV te zijn maar die kan ik niet vinden. Dan maar doorfietsen. In Glurns bel ik aan bij een huis met 'zimmer frei'. Maar zij hebben alleen een 2 pers kamer. Ja, en? Gaat toch niet door. De volgende heeft wel een kamer voor 75 euro. Te duur. Ze verwijst me door naar de pizzeria die ook kamers verhuurt. Maar de pizzeria is dicht. Wat een toestand. Ik rij naar Salerno. Daar is een touristinfo. Tussen alle beschikbare kamers in de regio zit er ééntje van 29 euro. Vind ik zat. Weer een omweg om er te komen want ik rij fout, maar dan eindelijk... héhé. Een boerenbedrijf wat ook kamers verhuurt. Eigen douche en wc. Geen wifi en de deur kan ook niet op slot maar daar zet ik de stoel wel voor.
Ik maak mijn fiets schoon, loop de boutjes langs en smeer de ketting. Het begint te regenen en niet zo'n beetje ook. De pizza die ik mezelf had beloofd schuift door naar morgen. Ik diep nog een oud broodje op uit mijn tas en heb nog een klein flesje troostwijn. Het moet maar. Vind ik dit nou zo leuk??

km stand: 87
Locatie: Garni Hausergut, Schluderns/Sluderno
Weer: eerst fris, later koud, veel tegenwind en miezerig

Geschreven door Evelyns.travels