Dag 11 : Whistler

Goedemorgen op deze langzaamaandag. We slapen uit. Althans Rob dan, ik ben gewoon om half zeven wakker. Ik doezel nog wat en pak rond zeven uur maar mijn iPhone om wat Facebook te checken. Als Rob wakker wordt start ik FaceTime met mam. Dan ga ik douchen. Gisterenavond geen zin meer in gehad en wil even Mn haren wassen. Als ik die niet meteen in de gel knal na het wassen krijg ik er niks meer van gemaakt.

We smeren weer een boterham op de kamer. Het klinkt misschien goedkoop maar voor ons is het prima. We hebben dan toch een ontbijtje gehad en kunnen er even tegen. Eigenlijk gaan we alleen s avonds uiteten en pakken we af en toe eens iets tussendoor. Zelf koken vind ik te ver gaan want ik ben wel op vakantie en er is genoeg lekkers te krijgen hier. Valt me trouwens op hoe vroeg ze al eten hier. Als je rond half zes naar een restaurant gaat zit het vaak al goed vol. Ook de prijzen liggen hier aan de hogere kant dan Amerika. Beetje vergelijkbaar met Nederland.

Als we klaar zijn met eten, tanden poetsen enz enz gaan we op pad. Het weer is weer bewolkt. We besluiten om eerst wat watervallen te gaan bekijken en de train wreck trail te gaan lopen, de weg naar het oude olympische dorp te gaan bekijken en dan vanmiddag hier in the village te vertoeven met wat winkeltjes en de olympische ringen. De peak to peak gondel is helaas dicht vanaf vandaag.

Om half tien rijden we weg. Het is droog, 14 graden. Ik zeg prima wandelweer. We rijden naar Brandywine falls dat op ongeveer 14 kilometer van het hotel ligt. Hier loop je 500 meter naar het uitzichtpunt. De waterval is 70 meter hoog. We lopen nog verder naar het canyon uitzichtpunt en daar kom ik in gesprek met twee stellen Limburgers uit Horst. Altijd leuk om even ervaringen uit te wisselen en om Limburgs te praten.

We rijden naar de train wreck trail. We parkeren de auto langs de weg en nemen een alternatieve route. Na 10 minuten lopen komen we de eerste treinstellen al tegen. De trein die hout vervoerde is hier ontspoort op 11-8-1956. Ze hebben zeven treinstellen het bos in gesleept om daar weg te laten roesten. Nu worden ze vooral als kunstobject en door mountainbikers gebruikt. Je blijft foto’s maken hier. Zo coool dit. Ook is er nog een suspension bridge, een echte wiebelbrug. Als we genoeg foto’s hebben lopen we terug naar de auto.

We nemen de weg naar whistler olympic village. Daar begint het weer te druppelen. Alweer geluk gehad met wandelen. Heel rustig rijden we naar boven. Bij Alexander falls stoppen we nog even voor een foto. Dan nemen we een alternatieve route naar beneden. Beesten zien we niet. We gaan het straks na het eten nog eens proberen.

We gaan terug naar de village. Daar zetten we de auto in de parkeergarage van het hotel en lopen langs de winkeltjes. Rob koopt nog een polo bij Columbia. Dan gaan we naar de olympische ringen. Het is even dringen en aansluiten maar dan zijn we ook aan de beurt. Even iPhone afgeven voor de foto en daarna hetzelfde voor de andere doen. Werkt altijd prima.

We hebben trek in iets kleins en komen uit bij El Cantina die kleine taco’s heeft. We pakken een met beef en een met pulled pork. Ze zijn inderdaad niet groot maar wel lekker. Flesje cola erbij en we kunnen weer. Ik had nog een leuk shirt gezien gisteren maar als we gaan kijken hebben ze mijn maat niet meer. Jammer.

We gaan nog even kijken bij de mountainbikers die downhill fietsen en aan komen gesjeesd. Daar zien we dat ook maar 1 lift open is en de peak to peak echt dicht is. Balen. We gaan maar terug naar de kamer waar we een uurtje chillen. Ondertussen is het alweer gaan regenen dus blij dat we hoog en droog zitten.

Na masterchef is het tijd om te gaan eten. Rob heeft gekozen voor de the Mexican corner. Hij zit aan de overkant van ons hotel. Rob neemt de pulled pork taco’s en ik de beef quesadilla. Als voorafje krijgen we wat chips en salsa. Het eten is echt super lekker. Ik krijg maar 2 van de 3 quesadillas op maar Rob eet de rest op en komt bij de laatste hap erachter dat er eigenlijk kaas op zit. Hij vond het echt wel lekker hoor.

Tijd om te zien of we nog wat wildlife zien in Whistler. We gaan terug naar het hotel voor de camera’s en verrekijker en gaan dan op pad. We rijden nogmaals de weg naar whistler olympic village maar helaas. Het is ons gewoon niet gegund. Ik word er gewoon een beetje chagrijnig van. Het is ondertussen ook al donker geworden en we moeten nog tanken. Dat doen we bij de Huskey. We gooien de tank weer vol en rijden terug naar het hotel.

Ik weet niet wat er in de ijskast gebeurt is maar Rob z’n bier is bevroren dus hij heeft nu een bier slush puppie. Ieuw.

Alweer een dag om in Canada. De tijd gaat ook hier veel te snel. Morgen gaan we met de ferry naar Vancouver island. We hebben er zin in.

Geschreven door Estherenrob