Dag 15 : Bryce - Page
Goedemorgen allemaal !! Om iets over zes schrik ik wakker. Ik had de wekker op kwart over zes gezet dus mooi op tijd. Rob heeft iets meer moeite met wakker worden. Maar al snel staat hij zich ook aan te kleden. Lange broek en vest dit keer. Het is maar 6 graden buiten.
We smeren een Duitse boterham maar die is toch niet zo lekker als het brood van Schat. Het is flink kauwen. Om 7:10 uur trekken we de deur van de kamer dicht en checken uit. We rijden terug naar Bryce. Het begint net licht te worden buiten en nu is de temperatuur prima voor de wandeling.
We laten onze pas weer zien bij het poortje en rijden Bryce in. Meteen door naar sunset point. Hier is nu wel ruim voldoende plaats op de parkeerplaats. We zetten de auto neer en wisselen nog even snel van schoenen. Lange broek en vest is echt nodig. Het is maar 2 graden. Er komen mensen met complete dekbedden om zich heen terug naar de auto gelopen. Die hebben net de zonsopgang gezien.
We lopen naar het startpunt van de Navajo trail en beginnen met switchbacks naar onder. Je stopt er zo vaak want je blijft foto’s maken. We lopen via Thor’s hammer richting Queens garden. Het is alsof je op een andere planeet rondloopt. Buitenaards mooi.
Als je een bocht maakt is het uitzicht weer anders, de hoodoos nog mooier en zie je weer andere dingen. We doen fijn op ons gemak. Bij sunrise point klimmen we via switchbacks terug naar de gewone weg bij sunrise point. Wel is deze volgorde beter om te doen. De switchbacks die we naar onder zijn gelopen bij sunset zijn vele malen steiler dan die van sunrise. Qua spierpijn valt het allemaal goed mee. We hebben nergens last van. Wel heb ik last van Mn blaar. Die voelt erg vervelend met naar boven lopen.
We lopen van sunrise terug naar sunset point. De wandeling is in totaal net geen 5 km (4,95) en we doen er 1:41 uur over. Maar dat komt omdat je zo vaak stil staat voor foto’s.
We doen snel een plas en gaan terug naar de auto. Ondertussen is het aangenaam warm geworden en verruilen we de lange broek voor een korte en de wandelschoenen voor gympen. We eten nog een granola reep en tanken ons vocht bij. Dan gaat de TomTom op Page en rijden we Bryce uit. Wat een mooi park.
Ondanks dat Rob geen zin in de wandeling had zijn we blij dat we deze gedaan hebben. Ook het vroeg opstaan loont. Het is zo rustig dan, je komt amper mensen tegen en de temperatuur is aangenaam. Dikke aanrader !!!
Rond 11 uur stoppen we in Kanab om te tanken. Even de benen strekken. We maken de ramen weer schoon en tanken weer de auto vol (even vergeten te kijken hoeveel gallon dit keer).
De rit naar Page is geweldig mooi. Lange wegen, bergen aan de linkerkant in alle kleuren en een knalblauwe lucht. Om iets over 12 rijden we Arizona weer in. Maar we draaien meteen om en rijden Utah weer terug in om naar Lone rock te rijden. We hadden even de afslag gemist. Met de nationale parken pas rij je zo het strand op. Het staat aardig vol met tentjes, campers en auto’s. We maken wat foto’s en rijden weer door.
Bij een volgend viewpoint rijden we naar boven. Hier kijk je mooi op Lake Powell uit. We komen aan de praat met een stel Nederlanders. Altijd leuk om even ervaringen uit te wisselen. Het is nog maar een klein stukje naar Page vanaf hier. We stoppen nog bij de Glen canyon dam om wat foto’s te maken vanaf de brug.
Rond half 1 zijn we bij de horseshoe bend. De parkeerplaats staat aardig vol en er loopt een lange rij mensen naar boven. We pakken allebei een fles water mee en zetten ons petje op. Het is warm, 31 graden, en er is geen schaduw. Dan beginnen we aan de wandeling van 1,2 km naar de rand. Wat een volk zeg. Zo vreselijk druk. We maken een paar foto’s en vinden het goed. Het is toch dringen geblazen. We beginnen aan de wandeling terug. Het is flink ploeteren door het zand. Ze zijn op dit moment wel bezig om een fatsoenlijk pad aan te leggen. De fles drinken gaat in ieder geval op. Met dik het zweet op de rug stappen we in de auto.
Tijd om wat boodschappen te gaan doen. Gelukkig hebben ze hier een grote walmart. We halen water, bier, chips, jerky, chocopasta, wat cakejes, witte chocolade m&m’s en de ranch dressing die ik op bestelling mee moest nemen en nog wat kleine dingen.
We proberen alvast in te checken rond de klok van 2 maar het is nog te vroeg. We hebben ons uurtje namelijk weer terug dat we op de weg naar Zion waren kwijtgeraakt. Nu scheelt het weer 9 uur met Nederland. We moeten ons een uurtje zien te vermaken. Geen probleem hoor. We moeten toch een wasje draaien dus hop naar de laundry. Hebben we straks alles weer lekker fris voor de laatste week. Het is wel even een gedoe om alles uit de koffer te krijgen op de parkeerplaats. Normaal pak je alleen je waszak en waspod mee. We wisselen wat dollars voor kwartjes en ik kleed me nog even snel om op de wc. Dan mikken we alles een machine in. Na een half uurtje is de was klaar. Dan nog half uurtje in de droger en opvouwen maar. Na een uurtje is alles weer lekker fris.
Dan kunnen we wel inchecken. Het is ondertussen al half vier. We slapen vanavond via hotwire in quality inn at lake powell. We krijgen kamer 75 op de onderste verdieping. Alweer twee losse bedden. We kunnen wel de auto mooi voor de schuifpui parkeren. Fijn als je net boodschappen en de was hebt gedaan en alles los in de auto hebt liggen. Tijd om de koffer even her in te pakken. Als alles netjes op zn plaats ligt is het tijd om te chillen.
Thuis had ik het al uitgezocht wat het zou worden om te gaan eten. Big johns BBQ. Buiten staan de hele dag van die grote BBQs aan. Je kunt uit een paar gerechten kiezen en je zit aan lange tafels met z’n allen. Als je wat later op de avond komt speelt er een country band. Rob neemt een sampler (brisket, ribs, pulled pork & worst) en ik een pulled beef sandwich met drie ribkes. Het eten komt super snel. We waren nog van de pel pinda’s aan het snoepen. Er zitten bonen bij en salade (coleslaw of aardappelsalade). Het is echt super lekker. De ribkes vallen echt van het bot. Als we de bordjes leeg hebben gaan we nog voor een toetje. Een warme brownie met vanille ijs. Ook die is jammmmm. En dan is het plof !!! We rollen weer naar de auto en rijden terug naar het hotel.
We doen niks te veel meer deze avond. Het is hier ook weer vroeg donker (rond 18:45u) en we hebben eigenlijk geen zin om nog ergens heen te gaan. Rob kijkt wat tv, YouTube en speelt een spelletje op z’n telefoon. Ik kijk een aflevering I’m a killer op Netflix. We douchen ons en duiken op tijd ons bedje in. Ook eens een keertje lekker.
Geschreven door Estherenrob