Dag 13 : Zion NP

De grote dag is aangebroken. We gaan observation point beklimmen. De 14 km met 650 hoogtemeters hike. Om kwart over zes gaat de wekker. Heb een redelijke nacht gehad. Paar keer wakker geweest. Toch een beetje zenuwen denk ik.

We kleden ons aan, smeren een boterham, pakken de rugzak verder in en rijden om 7:05 uur naar het park. Hopelijk is er nog plek op de parkeerplaats. Er
Is plek yeah. Snel parkeren we de auto en lopen naar de bushalte. Waar op de vroege ochtend al een flinke rij staat. We kunnen wel meteen mee met de shuttle.

Het ritje duurt ongeveer 25 minuten naar stop 7. Hier is is begin van de trail. We gaan nog even snel naar de wc en beginnen dan om 7:49 uur aan de 4 mijl hike naar boven. Geen tijd om je spieren op te warmen. Hij begint meteen met klimmen. De komende 2 km doen we voor ons gevoel wel 100 switchbacks (zig zag door de berg). We moeten een paar keer even uitrusten. Na deze flinke pittige klim kom je uit in echo canyon. Een mooie slot canyon.

Hier is het eindelijk een beetje vlak. De temperatuur is iets koeler en het is schitterend. Als je echo canyon door bent begint weer een flink stuk klimmen. Als we op 3,5 km zitten stoppen we even iets langer om een reep weg te smikkelen en te drinken. We hebben beide flink veel water en gatorade bij.

We klimmen weer door. We moeten iets vaker stoppen om onze hartslag weer chill te krijgen. Na 4 km begin ik Mn kuiten toch aardig te voelen. Zeker het laatste stuk is een flinke klim. En deze is een stuk steiler dan de rest. Maar in een keer zie je rood zand. Geloof me je bent nog nooit zo blij geweest met rood zand. Dan volgt er namelijk een vlak stuk voor ongeveer 1 kilometer naar het eindpunt. Geen klimpartijen meer.

En dan is er de beloning !!! Na 1:58 minuten komen we aan op de top. Wow !!! Je kijkt zo de canyon in en op angels landing. De shuttlebussen zijn zo klein. Alles is klein hierboven. Je voelt echt alsof je on the top of the world staat.

En het grappige is dat ik internet heb hierboven dus een live video kan starten via Facebook. En met Mn ouders kan facetimen en hun ook kan laten meegenieten van het geweldige uitzicht.

We eten en drinken wat en maken heel veel foto’s. Na 40 minuten vinden we het goed geweest en beginnen aan de klim naar onder. Pfff valt best nog tegen. Het voelt zo unreal dat we dit allemaal opgeklommen zijn. Het is best een aanslag op je lijf. Kuiten, bovenbenen en knieën hebben het zwaar. Maar na 1:40 minuten staan we weer onder. We hebben er in totaal 4:18 minuten over gedaan. Normaal staat er 6 uur voor. Ik ben super trots op ons !! We hebben het toch maar mooi gedaan.

Eerst even naar de wc. Onderweg was niks en ondanks dat je flink zweet moeten we toch plassen. We stappen de shuttle bus weer in en stappen uit bij stop 9. De Riverside walk/ narrows. Deze Riverside walk is 2 mijl heen en weer. Ondanks dat we moe zijn besluiten we deze toch nog te lopen. We willen het begin van the narrows zien. En zo lopen we in een 25 minuten naar de narrows. Het water staat hoog en ik heb geen zin in natte voeten dus we gaan ze niet in en maken wat foto’s van het begin. Dan lopen we weer terug naar de shuttlebus. Rond 13:30 uur zijn we uitgewandeld en ploffen in de bus.

We blijven zitten tot stop 1. Rond 14:15 uur zijn we weer bij het begin. We nemen nog een kijkje in het visitor center. Maar vinden het al snel genoeg geweest. Ik wil Mn schoenen uitdoen en wel heel snel. We pakken de auto en rijden terug naar het motel. Daar aangekomen haal ik snel twee handdoeken voor het zwembad bij de receptie.

Je hoort Mn voeten aahhhhhhhhh zeggen als Mn wandelschoenen en sokken uitgaan. Ik zie wel dat ik op dit moment de trotse eigenaar ben van een lekkere dikke blaar op Mn linker hak. We schieten in onze zwemkleding en gaan bij het zwembad liggen. Het water is heerlijk verkoelend. Zeker na zo’n lange dag. Even genieten van wat rust. Btw zwemmen met uitzicht op de rode rotsen is prima. En we hebben zelfs een glijbaan.

We genieten zo een uurtje aan het zwembad. Chippie erbij, wat drinken, prima vertoeven hier. Ondertussen zien we Ron en Sandra met de mustang aankomen. Gezellig. Wel grappig dat we hetzelfde hotel hebben.

Dan gaan we lekker douchen en prikken allebei een blaar door. Rob heeft er een op z’n dikke teen. Flinke pleister erop. Benieuwd of we morgen kunnen wandelen in Bryce.

Toen ik handdoeken ging halen had ik aan de receptioniste gevraagd waar we goed kunnen eten. Ze raad Oscars café aan. Het is twee minuten lopen. Dat lukt nog wel. We gaan fijn buiten zitten. Het blijft lang warm hier. We gaan vanavond voor de burgers. Rob een garlic burger met zoete aardappelfriet en een jalapeno ale (bier dat naar pittige pepers smaakt) en ik pak een murder burger (garlic burger maar dan met extra kaas en bacon), gewone frietjes en een raspberry lemonade. Het eten komt snel en smaakt super. We eten ons buikje weer helemaal vol en lopen terug naar ons motel.

Rob doet even z’n oogjes dicht en ik ga buiten het verslag in orde maken. Dan komen Ron en Sandra aangelopen en kletsen we even alvast bij. We spreken af om zo even ergens wat te gaan drinken.

Rond de klok van acht klopt Ron aan en gaan we op zoek naar iets te drinken. We kijken eerst bij meme’s café maar daar moeten we wat eten. Dan maar naar porters maar daar hetzelfde verhaal. Het is schijnbaar Utah law dat je iets moet eten als je wilt drinken. Het meisje verteld dat we bij Bit&Spur waarschijnlijk wel iets kunnen drinken zonder eten. Het is maar een klein stukje lopen. Inderdaad daar kunnen we wat drinken, moeten er wel wat chips and salsa bij bestellen.

We kletsen even helemaal bij en wisselen ervaringen uit van vorige reizen. Rond de klok van tien vinden we het goed geweest. We laten nog een foto van ons vier maken en lopen terug naar het hotel. Daar nemen we afscheid en gaan naar onze kamers. We poetsen onze tandjes en gaan naar bed. Benieuwd naar de spierpijn morgen. Slaap lekker !!

Ps
31771 stappen vandaag
252 verdiepingen

Geschreven door Estherenrob