Dag 20 : Palm springs

Potverdorie kun je uitslapen ben je om half 6 klaarwakker. Dat was niet de bedoeling. Naast me ligt Rob nog te ronken. Laat maar lekker slapen.

Ik vul Mn tijd wel met Facebook en Candy crush. Een uur is dan niks. Ondertussen slaapt rob nog altijd naast me. Ik sta zachtjes op en kleed me aan. Ik zet FaceTime aan en klep zo een hele tijd met Mn moeder. Als we uitgekletst zijn is Rob ook wakker en aangekleed.

Tijd voor een ontbijtje. We hebben precies nog brood genoeg voor twee dagen. We zetten koffie en roosteren het brood. Smeren de laatste chocopasta erop en happen de bammetjes weg.

We pakken een rugzak en vullen deze met drinken en de laatste repen. Alles is goed opgegaan op wat chips en drinken na. Straks maar eens kijken wat we in de koffer gepropt krijgen. Had plek genoeg en heb pas 1 paar schoenen gekocht.

We vertrekken om 9:15 uur richting Palm canyon. We betalen de $9 pp entree geld en rijden door naar het einde. Hier begint namelijk de Palm canyon trail. Eerst kijken we naar de kolibrietjes die af en aan komen vliegen. Wist niet dat ze zo klein waren. Ook praten we met de ranger die waarschuwt voor ratelslangen. Ieks.

We lopen de canyon in door de palmbomen en lopen zo 1 mijl tot er geen palmbomen meer zijn. Dan ga je namelijk de woestijn in. We draaien om en lopen terug. Ondanks dat je merendeel in de schaduw loopt is het toch vreselijk warm. De halve liter water gaat makkelijk op. De hele wandeling ben ik op Mn hoede voor slangen. Bij elk geritsel spring ik een meter hoog. Heb niks met slangen.

Zwetend stappen we de auto in. De airco gaat meteen op standje 10. De rest van de canyon vinden we wel goed. Het is te warm (32 graden) om te gaan wandelen in de volle zon. We rijden het park weer uit en zetten de TomTom op de outlet. We willen nog wat shoppen.

We beginnen in Cabazon outlet. We hebben nog een bon van columbia voor 20 dollar. Ik heb daar paar weken geleden ook sokken gehaald en die zitten top. Nu haal ik er 6 paar en hoef nog maar $3,69 te betalen. Dan lopen we Desert Hill outlet. We hebben een missie. Schoenen voor de kids, flipflops en chocolade.

We eten een broodje worst met friet op de foodcourt als lunch en slagen warempel nog voor 2 Levi’s broeken voor Rob, all stars voor de kids en nog een paar blauwe Pumas voor mezelf. Na een paar uurtjes shoppen is het tijd om de auto weer in te stappen.

Op naar de old navy. We hebben nog een bestelling voor Flipflops. Kijken of ze ze daar hebben. Het is een half uurtje rijden. Als we de afslag pakken begint het echt keihard te regenen. Eindelijk wordt de auto een beetje schoon. Die had wel een regenbui nodig.

Het is een behoorlijke bui. Als we bij old navy aankomen wachten we dan ook maar tot het ietsjes minder regent. We rennen alsnog door de regen de winkel in. Jak natte voeten. We slagen voor zwarte slippers voor Inge. Helaas geen Amerikaanse vlag slippers voor mam maar wel hele leuke met een lama erop.

Rob wil nog even kijken bij best buy voor de nieuwste Nikon camera. Ik vraag wanneer de nieuwste Fitbit charge 3 uitkomt. Ik wil hem graag hebben. Helaas voor mij komt hij pas zondag uit. Dan zijn we al thuis. Had toch gescheeld als ik hem hier had kunnen meenemen.

Dan gaan we naar de Target. We slaan nog een hele bende m&m’s in. Caramel, almond, cookie and screeeeem en baby Ruth reepjes voor Mn vader. Ook neem ik nog een grootverpakking excedrin mee (hoofdpijntabletjes). De missie is geslaagd. Het koekiemonster pak hebben ze ook hier niet in mijn maat. Dus helaas.

Het is vijf uur en we hebben honger. Shoppen maakt natuurlijk hongerig. We rijden naar hetzelfde winkelcentrum als gisteren want daar is een Yard house. En die heeft ook lekkere burgers. Dus nemen we een BBQ bacon cheddar burger. Voor Rob uiteraard zonder kaas. Ook deze is weer super lekker en voor de eerste keer deze vakantie gaat mn bordje helemaal leeg. Als mijn bord leeg is en Rob nog aan het eten is wordt er al afgeruimd en gevraagd of we een toetje willen. Euh nee. Dan heb je ook binnen een minuut de rekening op tafel staan. Geen rush zeggen ze altijd. Maar je voelt je altijd een beetje opgejaagd. We betalen de rekening van 41 dollar inclusief fooi en gaan naar de auto.

Onderweg naar ons appartement gooien we de auto weer vol voor de rit van morgen. 13,5 gallon dit keer gaat erin. Om half zeven zijn we terug in ons appartement waar we eerst alle chocolade in de ijskast gooien. Dan begint het gepuzzel. Hoe krijg ik alles in de koffer. Het lukt tot nu toe aardig. Morgenvroeg als alles erin moet nog maar eens kijken. Mijn kussen, toilettas en al die chocolade moet er nog in.

Er staat nog een halve cheesecake in de ijskast die nog op moet. Maar ook vanavond krijgen we hem niet naar binnen gepropt. Na een paar hapjes ben je gewoon klaar. Dan zegt je maag plof. Rob wil hem morgenvroeg wel als ontbijt. Nou van mij mag ie.

Ondertussen is het tijd om in te checken. Via de Lufthansa app gaat dat prima. We hebben dezelfde stoelen op de vlucht van LA naar Frankfurt als op de heenweg. Dus geen stoel voor ons en extra beenruimte. Hopelijk hebben we de middenstoel nu wel vrij. Voor de vlucht Frankfurt - Amsterdam kies ik voor een stoel vooraan in het vliegtuig. Rij 4, midden en gangpad. Zijn we ook als eerste het vliegtuig uit.

Het is weer tijd om te douche, tanden te schrobben en om naar bed te gaan. Onze laatste nacht in de USA. Altijd weer een dubbel gevoel.

Het laatste verslag zal trouwens geplaatst worden als we thuis zijn. Dat is vrijdagavond ergens een keer. Dus niet schrikken als je vrijdagochtend niks ziet. We zitten dan in het vliegtuig naar huis.

Geschreven door Estherenrob