Dag 6 : SEKI - Yosemite

Aloha deze ochtend. We hebben prima geslapen (maar drie keer wakker) en worden redelijk uitgerust wakker rond de klok van 6. We blijven nog even liggen en dan is het tijd om op te staan. Het is hier zo lekker rustig. Heerlijk. Je hoort wat vogeltjes fluiten buiten en de zon komt langzaam op. Top !!

We gooien de gordijnen open, zetten toch de verwarming nog maar even aan en kleden ons aan. Lange broek dit keer met een korte in de rugzak voor als het straks warmer wordt. In Yosemite is het ook wat frisjes dus misschien hebben we de korte broek niet eens nodig vandaag.

Ik zet koffie voor Rob en hij smeert zich ondertussen een broodje. Ik eet de kwart sandwich van gisteren nog op. Dan pakken we alles weer in. Koffer dicht, koelbox weer gevuld en klaar. Oh de m&m’s blijven hier. Die waren echt niet lekker.

We laden de auto weer in. Dat betekend drie keer lopen met al die frisdrank en koffers en koelbox en rugzakken en schoenen. Dan gooien we de deur achter ons dicht en rijden naar de John Muir lodge om uit te checken.

Om iets over half 8 rijden we weg uit de village. Op naar Fresno voor wat boodschappen en dan door naar Yosemite. Na 20 minuten rijden we kings canyon NP uit. Dan volgt een gedeelte door de bergen om vervolgens langs gele velden te rijden. We komen weer langzaam in bewoonde wereld.

We stoppen in Fresno even bij een kleine Walmart om nog wat brood en ijs te kopen voor de komende dagen. Doen daar ook meteen maar even een sanitaire stop. Je hoeft het maar kwijt te zijn. We gooien het ijs in de koelbox en kunnen dan gaan. Dan gaat de TomTom op bestemming Yosemite.

In Coarsegold stoppen we om de tank weer vol te gooien. Kunnen we in ieder geval de komende dagen vooruit. We gooien er voor 38 dollar benzine in (11 gallon) en maken de ramen even schoon. Vanaf hier is het nog 23 mijl naar Yosemite.

Acht mijl voor de ingang staan we weer stil. Er zijn overal wegwerkzaamheden dus vaak is maar 1 rijbaan beschikbaar. En dan moet je even wachten. Gelukkig niet lang dit keer. We hebben satelliet radio in deze auto en de hele tijd al 80s on 8 opstaan. Dus aan de muziek zal het niet liggen. Ondertussen heb ik toch die korte broek maar even aangedaan. Als je stil staat kan dat wel even snel.

Whoop whoop iets voor 11 laten we onze nationale pas weer zien en rijden we het park in. We moeten nog een stukje rijden naar glacier road.

We zien veel bomen en struiken die roze zijn. Dit is natuurlijk het goedje dat uitgestrooid werd met de Ferguson fire om ervoor te zorgen dat de zuurstof uit de lucht wordt gehaald en de brand zo dooft. Af en toe ruik je toch nog een beetje brandlucht.

Wij hebben geluk dat alles weer normaal is hier en de brand onder controle is. In de zomer is de vallei een paar dagen zelfs dicht geweest. Elke dag checkten we de berichten en hadden zelfs al een back up plan gemaakt. Gelukkig hebben we deze kunnen annuleren.

Om half twaalf slaan we rechtsaf naar glacier point. Ook hier is de schade van de brand duidelijk zichtbaar. Wekenlang heeft de brandweer vanuit hier de brand proberen te blussen.

Tien voor twaalf draaien we de parkeerplaats van glacier point op. Het is er best druk en we moeten vrij achteraan parkeren. We nemen even een reepje als lunch en doen snel een plas. Dan lopen we naar het uitzichtpunt.

We lopen naar glacier point en kijken vanuit daar zo de vallei in. Wow wat een uitzicht weer. Je merkt dat het drukker is hier. Van boven zijn de parkeerplaatsen die onder in de vallei zijn allemaal vol. We maken een bende foto’s van verschillende punten en lopen terug naar de parkeerplaats.

Daar wordt ons gevraagd of we Nederlanders zijn. Hoe ze het hebben gezien geen idee. Een stel van vier hebben net de four mile trail gelopen en twee van hun hebben blaren en vragen een lift naar hun camper die in vallei staat. Prima daar
moeten we toch naar toe en we hebben plaats voor twee in de auto.

We lopen terug naar de auto en maken even wat ruimte op de achterbank. Zo rijden we glacier road weer af. Ondertussen kletsen we honderduit. Het is hun eerste reis in Amerika. Voor ons de 7e rondreis.

Bij tunnelview stoppen we op een overvolle parkeerplaats. Snel maken we wat foto’s en stappen weer in. Handig twee lifters die fotos van ons kunnen maken. Onze medereizigers hebben internet op hun telefoon. Even checken wat Ajax heeft gedaan vandaag. We lezen dat Ajax met 3-0 heeft gewonnen. Super. Mn dag is weer goed.

We droppen ze bij hun parkeerplaats en wensen ze nog een goede reis en vakantie verder. Wij rijden verder de vallei in. Daar stoppen we even zodat Rob zich ook in een korte broek kan hijsen. Het is overal maar druk vinden we. Terwijl het toch naseizoen is.

We rijden een rondje en stoppen bij een riviertje waar we even een kijkje gaan nemen. Even chillen aan het water. Dan rijden we naar bridalveil falls waar we de auto parkeren en naar de waterval lopen. In het najaar is deze natuurlijk niet zo heel mooi meer. De watervallen zijn dan bijna droog. Ach de wandeling is welkom na de vele uren auto.

We kijken nog even met een verrekijker naar de bergbeklimmers die aan El Capitan hangen en rijden dan richting half dome village. Kijken of we kunnen inchecken. We kunnen al inchecken maar de kamer is nog niet klaar. Daar moeten we nog een half uurtje op wachten.

Rob heeft geen zin meer in een wandeling dus rijden we nog een rondje door de village. Ondertussen eten we een zal chips. We hebben best trek. We stoppen bij de winkel en gaan daar een kijkje nemen. We kopen niks. Dan gaan we terug naar de check in en krijgen nu wel een sleutel mee. Dit keer is het cabin 4a. We parkeren de auto en laden uit.

De cabin ziet er prima uit met twee bedjes en een complete badkamer. Een stuk beter als die tenten van half dome village, waar je alleen een bed hebt. Ik werk het verslag even netjes bij.

We lopen naar de eetzaal en schuiven aan. Ze hebben net busladingen kinderen eruit gegooid en die maken vooral een hoop herrie.

Het is een soort van kantine idee. Ze hebben een paar specials waar je uit kunt kiezen. Je loopt met een dienblad langs en kiest je eten. Rob neemt bief met rijst en broccoli en ik pak fried chicken met rijst en broccoli. Het vult de maag maar is geen hoogstaand voedsel.

Hier in de guest lodge hebben we iets van internet dus blijven we nog even zitten. Het lijkt me beter om nu al het verslag te uploaden op Facebook (het is pas 18:00uur). Aangezien het toch vroeg donker is zullen we niet heel veel meer doen.

Als de WiFi wegvalt lopen we terug naar de cabin. Daar pakken we de auto en rijden een rondje door de vallei. Wel mooi die ondergaande zon op de bergen. We zien nog een stel hertjes die de weg oversteken en blijven even kijken hoe ze van het verse gras genieten. We zien helaas geen beren meer. Als we om half acht terug zijn is het pikkedonker.

We vullen onze avond met wat te lezen voor Rob en ik kijk een aflevering van I’m a killer op Netflix. Die had ik gedownload thuis. Dan duiken we onder de douche en gaan weer op tijd slapen. Morgen staan een paar wandelingen op het programma.

Geschreven door Estherenrob