Dag 8 : Jasper - Clearwater

Goedemorgen !!! Als een blok heb ik geslapen en rond zeven uur open ik mijn ogen. Heerlijk. Prima nachtje zo. Vandaag hebben we een reisdag dus gaan we zo eens de spullen inpakken. Maar eerst even een rondje Facebook. Zo leuk om de likes te zien en de reacties.

Gisterenavond kwam ik erachter dat er twee rare bedragen op mijn credit card rekening staan van ergens in een winkel in New York. Het gaat om best wat geld (dikke 170 euro) dus ik ga meteen de Rabo bank bellen. Ondertussen loop ik door de kamer om Mn spullen bij elkaar te pakken en stoot ik keihard Mn knie aan het bed. Auw. Meteen een blauwe plek. Grrrr al 25 minuten hang ik in de wacht. Ik geef het op. Bel vanavond nog wel eens. Hopelijk is het dan rustiger.

We eten een boterham, pakken de laatste dingen in, halen het bed af, gooien alles in de wasmand, checken uit en zijn klaar om te vertrekken. Buiten is het donker en de bergen zijn amper te zien. Als we buiten komen druppelt het ook wat. Rob gaat de auto halen op de overflow parkeerplaats. We laden in en zijn good to go.

Als we wegrijden begint het keihard te regenen. Gelukkig hebben we het twee dagen droog gehad in Jasper. En nu zitten we toch even in de auto. Er hangt behoorlijk laaghangende bewolking in de bergen. We rijden soms door de wolken.

We stoppen bij het bord van mount robson. Hier begint het provinciale park. Rob was er bijna voorbij gereden. Zucht. Hij moet toch na zo veel reizen samen weten dat ik bij bordjes wil stoppen. Een paar meter na de ingang gaan we ook een uur terug in de tijd. Op dit moment is het 9 uur tijdsverschil met Nederland.

We rijden een heel stuk door het park. Door de vele grijze wolken en regen is bijna niks te zien. We stoppen bij Overlander falls. Het is vanaf de parkeerplaats een kwartier lopen volgens het bord. Het is maar 500 meter. Wij zijn op tien minuten in ieder geval beneden. Tijdens het wandelen hoor je de waterval al. Er komt weer heel wat water naar beneden. De waterval is 10 meter hoog en 30 meter breed. We nemen er wat foto’s en gaan terug. Bij de auto snacken we wat en rijden dan door. Het druppelt nog wel wat maar de zon doet z’n best om zich ook te laten zien.

We stoppen bij het visitor center. Ze hebben net een buslading Aziaten losgelaten. Pfff wat een drukte. Bij het toilet staat een bord ‘hoe groot is een moose’ en iedereen wil er mee op de foto. Ik natuurlijk ook.

We kijken er de film over de berg trail en lopen een rondje in het visitor center. We besluiten ook ter plekke om Kinney lake niet te gaan lopen. (10 km hike) We vinden het na al die wandelingen van de afgelopen dagen even goed geweest. Ook het weer is te wisselvallig. Het is nu droog maar er zijn nog altijd donkere wolken te zien. Buiten maak ik nog een “foto” van Mount Robson maar die ligt bijna helemaal verscholen in de wolken.

We stappen in de auto en rijden door naar Rearguard falls. Dit is maar een korte wandeling (400 meter) naar de waterval. Je loopt dan een boardwalk op met verschillende hoogtes en kijkt vanaf daar naar de waterval. Ik kan uren kijken naar dat water. Vind het fascinerend. Maar dat kan natuurlijk niet. We moeten door. We gaan terug naar de auto. Tijd om verder te gaan.

We nemen de yellowhead highway richting Clearwater. Het landschap wisselt zich een beetje af van weilanden tot bossen. Het verveeld in ieder geval niet. We zien zelfs een eagle langsvliegen maar met een snelheid van 100 km/u zet je die niet even op de foto.

Het regent, het regent en helaas geen korrels Venz. De ruitenwissers moeten flink aan de slag. Bij blue River kun je een beren safari doen maar het regent zo hard dat we dit niet doen. Het weer wisselt echt vandaag. Zon, regen, zon, regen.

We slaan af bij Little Hells gate en hobbelen drie kilometer over een dirt road. Het eind resultaat valt een beetje tegen. Een vies bruin riviertje met een kleine watervalletje. We zien wel de trein door de bergen gaan. We eten de restjes pizza en een granola bar en rijden verder.

Rond kwart over 1 komen (komt door uur tijdsverschil) we al aan bij onze overnachtingsplaats. Ik ga vragen of we al naar binnen mogen en dat is geen probleem. Op de deur staat zelfs mijn naam. We hebben de hele bovenverdieping voor ons zelf. Het ziet er top uit. Alleen de WiFi werkt niet dus ik ga onder weer even vragen en krijg een andere code mee. Die doet het gelukkig wel. Want mijn internet kaartje doet het hier ook niet.

We doen even helemaal niks. Ik kijk masterchef maar de WiFi houd er opeens mee op dus kan nog niet verder kijken. Helaas kun je bij ziggo niet doorspoelen en heb geen zin om opnieuw te beginnen. Rob kijkt wat YouTube filmpjes. We vinden het wel even best zo. Bijkomen van de laatste dagen.

We hebben nog wat vers brood nodig dus rijden we naar de supermarkt. We nemen wat brood, eieren, melk, bananen en wat verse granola bars mee. Ze hadden zelfs de Ruijter hagelslag en fruithagel. Buiten staat nog een super coole auto. Terug in het appartement stippelen we de route uit voor morgen en eten een halve zak chips leeg.

Ik zie op Mn credit card afschrift nog eens 200 euro eraf is gegaan in New York. Ik probeer hopeloos de Rabo te bellen maar ik heb geen bereik met de telefoon hier. Rob ook niet. Had ik vanochtend toch maar gewacht.... zucht. We besluiten om maar even met Rob z’n kaart te betalen. Blokkeren is nu geen optie. Moet nog hotels betalen. En dan zo snel mogelijk proberen Rabo te bereiken. Zo ga ik wel erg snel aan mijn limiet komen.

We lopen naar de hop ‘n hog om te eten. We hebben trek. Ze hebben hier smoker gerechten zoals pulled pork, brisket en pulled chicken. Rob gaat voor de pulled pork met een bier sampler en ik voor de pulled chicken burger met een ginger ale. Het valt ons op dat mensen hier al vroeg eten. Wij zijn er iets voor half zes en na ons zit het vol en moeten mensen op een wachtrij. Het eten is in ieder geval heerlijk. Dan lopen we weer terug naar onze loft.

Net op tijd want als we net binnen zijn begint het weer te regenen. Ah ja. We doen de gordijnen dicht en kijken Netflix. Rob kijkt op tv een film (Sherlock Holmes) en ik op de iPad Elite. Het uurtje dat we missen begint z’n tol te eisen. Mijn ogen beginnen dicht te vallen. Tijd voor een warme douche en dan duik ik het warme bedje in. Morgen gaan we Wells grey NP ontdekken. Ben wel benieuwd naar al die watervallen.

Geschreven door Estherenrob