Dag 21 : Palm springs - LA - Frankfurt - Amsterdam - Spaubeek

Goedemorgen !!! Voor de laatste keer worden we wakker op Amerikaanse bodem. We hebben heerlijk geslapen al ben ik al wat vroeg wakker. Half 7 sluip ik naar de badkamer om daarna nog even een uurtje terug in bed te gaan liggen.

Mam appt dat ze thuis zijn dus FaceTime gaat aan. Ik vind het altijd fijn om contact met thuis te hebben en de katjes te zien. Het is dierendag vandaag (bij ons is het elke dag dierendag maar toch) en we zijn er niet. Ze moeten ze vandaag maar wat extra lekkers geven. We kletsen weer bij en Rob is ondertussen ontbijt aan het maken. De allerlaatste boterhammen gaan op en de pot chocopasta wordt uitgeschraapt. Dan FaceTime ik nog met Inge en de kids. De all stars zijn op afstand al goedgekeurd. Gelukkig maar.

We duiken allebei de douche nog in zodat we fris zijn. Dan pakken we de koffers in. Ondertussen loop ik naar de receptie om te vragen of we om 11 uur eruit mogen i.p.v. 10 uur. Dat is geen probleem. Dan check ik de auto nog een keer om te kijken of we niks vergeten zijn. Nee alles is eruit op de TomTom na. Maar die hebben we zo nog nodig.

We maken de tijd vol tot 11 uur met Facebook, een spelletje en het eten van de cheesecake (nou ja Rob dan, ik hoef niet meer). Ben al twee avonden misselijk naar bed gegaan omdat je toch weer teveel eet. Dan is het echt tijd om te gaan vertrekken. De koffers gaan dicht. 22,5 kg voor Rob nu, 21 kg voor die van mij. Ze zitten vol met de overgebleven chips, drinken en de gekochte chocolade.

Iets voor 11 vinden we het goed geweest. We checken uit. Housekeeping was ondertussen al twee keer aan de deur geweest. Die kunnen nu hun gang gaan. We laden de koffers in de auto en rijden de garage uit.

Ik zet de navi op de telefoon op Elvis honeymoon hideaway. Elvis had hier een huis in Palm springs. Hij en Priscilla verbleven hier tijdens hun huwelijksreis nadat ze in Vegas getrouwd waren. Je kunt er een tour doen maar als wij er zijn is het nog niet open. We maken een foto van het huis en gaan richting LA.

De TomTom in de auto staat op Laguna beach. Top die carpool strook. Zolang je met 2 of meer in de auto zit mag je hier gebruik van maken. En dus rijden wij de file zo voorbij. Er is een ongeluk gebeurt. Twee auto’s op elkaar. Maar het valt zo te zien mee.

Na een kleine twee uur rijden we de highway 1 weer op. We hebben een afslag gemist voor Laguna beach dus gaan nu maar naar Huntington beach state park. Daar willen we parkeren maar dit kost 15 dollar per dag. Ik ga nog vragen of we voor een uurtje kunnen staan maar gaat hier niet. Dan moeten we doorrijden naar city beach.

Hier kunnen we aan de straat parkeren en betalen bij de meter. We betalen voor een half uurtje en lopen de boulevard op. Eerst even een plasje en dan gaan we een stukje lopen richting de pier. Na een kwartier draaien we om en loop ik het strand op. Wil toch nog met de voeten in zee. Lekker fris. Dan gaan we snel terug naar de auto. We eten een reep want die moeten ook op.

We zetten de TomTom aan en toetsen het adres van de autoverhuur in. We volgen de pacific coast highway richting LA. We rijden een heel stuk via de highway 1. Het is er super druk en op een gegeven moment gaan we de TomTom maar volgen die ons de snelweg op stuurt. 9 mijl voor de autoverhuur tanken we voor de laatste keer de auto vol. We moeten hem vol inleveren. We gooien er nog 5 gallon in.

Om half vier leveren we onze chevy in. We hebben 3175 mijl / 5080 km gereden. Ga de SiriusXM wel missen. De satelliet radio is echt super fijn. Geen ruis, geen reclame en leuke muziek. De auto zelf reed lekker alleen de automaat reageerde soms traag. Maar Rob heeft ons weer veilig rondgereden.

De shuttlebus komt vrijwel meteen aanrijden en zet ons netjes af bij arrivals. Het is even zoeken naar departures. We gaan in de rij staan om de koffers af te geven. Hier zijn veel balies open dus het gaat snel.

Rob gaat alvast z’n lange broek aandoen. Ik wacht nog wel even. Dan lopen we naar security. Altijd een heel gedoe daar. Schoenen moeten uit, alles groter dan een gsm moet apart in de bak, riem af, vest uit, paspoort in je tas. Pfffff. Op onze sokken lopen we door het poortje. Gelukkig dit keer geen extra (tas) controle.

We lopen alvast naar de gate. Het vliegtuig staat al klaar maar het duurt nog 2 uur voor we de lucht in gaan. Dus ploffen we op een stoel en wachten. Rob gaat nog een burger happen bij burger king. Zelf hoef ik niks. Pak zo in het vliegtuig wel een beetje. Heb nooit zo’n trek op de dag van vertrek. Plus als ik honger krijg heb ik altijd nog reepjes. Ik doe ook Mn lange broek maar aan. Bah die heb ik al weken niet aangehad.

Om half zeven begint het boarding proces. Hier staan ze met bordjes ophoog met daarop je rijnummer. Daar moet je dan achter gaan staan. Wij blijven gewoon zitten. We wachten wel. We gaan bijna als laatste aan boord.

Als we op ons plekje komen zien we dat er net iemand wil gaan zitten in het midden. He jammer. We vragen of hij wilt ruilen zodat Rob naast mij kan zitten. Dat wil hij wel. Hij gaat aan het raam. We praten wat en wachten tot het vliegtuig eindelijk los komt van de gate. Op een gegeven moment wil onze buurman z’n telefoon opladen maar de USB doet het niet. Hij vraagt de stewardess om een gang plaats als die nog vrij is. En ja hoor. Meneer verhuist naar een paar rijen achter ons en wij hebben drie stoelen voor ons twee. Perfect. Rob en ik ruilen van plaats. Hij gaat aan het gangpad. Ik ga aan het raam zitten.

We vertrekken helaas wel ruim 40 minuten later dan gepland. I.p.v. 19:05 uur gaan we pas om 19:48 uur de lucht in. Na een kwartier gaan de fasten seatbelt lampjes uit. Tijd voor wat drinken. We krijgen er een zakje crackers bij. Omdat we niemand tussen ons in hebben zitten hebben we een mooi bijzet tafeltje.

Na een uurtje is het etenstijd. Keuze vanavond tussen vegetarische pasta of rijst met kip. We gaan voor de kip. De rijst smaakt wel. De kip eet Rob op. Er zit een brownie als toetje bij. Die bewaar ik. Even genoeg chocolade gehad de laatste dagen.

Rob kijkt een film en ik ga verder met Netflix. Dan gaat langzaam het licht uit en kunnen we proberen om wat te slapen. Dat lukt aardig. We hebben wel een aantal keer behoorlijke turbulentie. Dan schrik je weer wakker.

We krijgen nog een ontbijt anderhalf uur voor het landen. Ik hoef niet. Mijn systeem kan dat niet aan. Rob eet wel zn portie. Het was rösti met een soort van eierkoek en spinazie. Paar kopjes koffie erbij en hij kan er weer tegenaan.

De vlucht ging super snel. We landen om 14:13 uur in Frankfurt. Vluchttijd was maar 9 uur 25 minuten. Heel wat anders als die bijna 12 uur op de heenreis. We taxiën op ons gemak naar de slurf. We hebben nu tijd genoeg om naar de gate te lopen voor de vlucht naar Amsterdam. We lopen een kwartier later al over de luchthaven naar de volgende gate.

Deze is een kwartier verder lopen. We ploffen een uur voor boarden neer bij gate A38. Daar beginnen ze om 15:50 uur met boarden. Weer wachten we als laatste. We zitten vooraan in het vliegtuig en hebben al zolang gezeten.

De vlucht naar Amsterdam gaat mooi op tijd weg van de gate. Het vliegtuig zit ook niet vol. Om 16:15 uur gaan we de lucht in. Tien minuten later krijgen we al wat drinken en een cakeje. De vlucht is kort. Maar 50 minuten. We landen om 17:05 uur al in Amsterdam. Yeah we zijn terug in Nederland !!!

Het gaat razend snel. We zijn zo uit het vliegtuig, de koffers komen als eerste van de band rollen en dan staat we buiten te wachten op de bus. Die komt helaas niet zo vlug. Volgens het schema pas om 18:12 uur en we staan al vanaf 17:50 uur te wachten. Boehhhhh. We willen naar huis.

Om kwart over zes komt de bus. Die wordt tot de nok gevuld met mensen die allemaal mee moeten naar ibis. Wij mogen als eerste eruit en zien ons blauwe monster nog op hetzelfde plekje staan als waar we hem drie weken geleden hebben achter gelaten. We gooien de koffers achterin en dan is het echt tijd om naar het zuiden te rijden.

Helaas hebben we onderweg file. Het duurt me te lang eer ik bij Mn katjes ben. Om half negen rijden we bij mn ouders de oprit op. Het zit er nu echt op.

Even terugkijkend op de vakantie hebben wij dit keer het westen van Amerika ervaren zoals we dit graag wilde. Op eigen tempo met overal genoeg tijd om alle mooie dingen te zien en geweldige wandelingen te maken. We hebben onszelf overtroffen met de Observation trail. Nog altijd mega trots hierop. Elk hotel/cabin/yurt/motel was top. Voor de rest kan ik niet eens een top 5 maken. Er was zoveel moois dit keer. Word nog een hele kluif om het fotoboek te maken.

Op dit moment weten we nog niet waar we heen gaan volgend jaar. Maar als het zover is laten we jullie weer meegenieten van onze avonturen. Bedankt allemaal voor het lezen, liken en de leuke opmerkingen.

See you next year 🇺🇸❤️

Ps thuis zie ik dat mijn koffer is gecontroleerd. Gelukkig was alles in orde.

Geschreven door Estherenrob