Dag 8 : Yosemite - Mammoth lakes


Om vijf uur word ik even wakker. Te vroeg !! Nog even draaien en ik val toch nog in slaap. Om kwart over zes vinden onze buren het nodig om met veel kabaal te laten weten dat ze wakker zijn. Ja wij dus nu ook.

Het is nog veel te vroeg om op te staan dus blijven we nog even liggen. Ik zet Netflix nog even aan terwijl Rob zich nog eens omdraait. Als de aflevering afgelopen is staan we maar op. Het is dan half acht. Aankleden, brood smeren, ontbijten, koffer inpakken, tanden poetsen, wc, auto inladen en we zijn klaar om Yosemite te verlaten.

Om half negen drop ik de sleutels bij de receptie. Na een kwartier slaan we rechtsaf naar de big flat road om vervolgens na nog een kwartier af te slaan naar de Tioga road. Er besluit een familie hert de weg over te steken vlak voor onze auto. Gelukkig hadden we ze gezien en konden we op tijd stoppen. Die wil je niet tegen je auto hebben.

We stoppen bij Olmstead point om even de benen te strekken en foto’s te maken. Vanaf hier zie je de andere kant van half dome. We zijn er net op tijd. Na ons komt een grote groep mensen die allemaal dezelfde gedachte hebben en op dezelfde plekjes als ons foto’s willen maken. Wij hebben nu nog foto’s zonder mensen. We rijden weer door.

Maar niet voor lang. We stoppen bij Tenaya lake. Wow alweer zo iets moois. In het zonnetje kijken we naar het meer. Helemaal top.

Next stop Tuelomne meadows visitor center. We moeten allebei plassen en kunnen dan meteen op de kaart kijken voor een wandeling. Op een kwart mijl van het visitor center kun je naar de soda springs. We parkeren de auto en lopen naar de springs toe. Het is een korte wandeling door de meadows. De soda springs zelf stellen niet veel voor. Het water dat uit de bronnen komt zou je wel kunnen drinken zo puur is het. We doen het toch maar niet.

We kijken vanaf de brug nog even naar de vissen in de rivier en lopen dan langzaam terug naar de auto. Daar nemen we een stukje koude pizza van gisteren. Die smaakt nu ook nog prima. We gaan weer op pad en rijden om half 12 dan toch echt Yosemite weer uit. We hebben alleen dit keer geen welkomsbord gezien van Yosemite. Wel balen.

Gelukkig stopt de mooie natuur niet en zien we nog een aantal meren en de eerste of laatste restje sneeuw hoog op de berg. Het is voor andere misschien saai maar ik kan er enorm van genieten. Hoge bergen, diepe kloven, meren, bomen. Schitterend !!

Het plan is vandaag om naar Bodie ghosttown te gaan. Om daar te komen moet je 10 mijl over een onverharde weg rijden. Hobbel de hobbel. Dikke stofwolken achter de auto. Ondertussen hebben we de 80s ingeruild voor de 90s. Bij elk liedje gaat weer een laatje open in je hoofd en blèr je ze zo weer mee.

Na 10 mijl hobbelen komen we bij het loket aan waar we 8 dollar per persoon entree betalen. Dan parkeren we de auto en lopen het verlaten mijnstadje in.

Even wat geschiedenis. In de gloriejaren van 1879 woonde er 8500 mensen en stonden er 2000 gebouwen in Bodie. In 1881 was het goud weg en Bodie liep leeg. In 1886 woonde er nog maar 1500 mensen. Zes jaar later was er een grote brand die een hoop verwoeste. In 1932 was er nog een brand die alles plat brandde op een 10% na. Bodie werd in de jaren 40 een ghosttown. In 1962 werd het benoemd als historic state park.

Vandaag de dag kun je door het stadje lopen en de verschillende gebouwen bekijken. Er staan her en der oude auto’s en in sommige huizen kun je naar binnen. Alles is nog hetzelfde als toen ze het achter hebben gelaten. We vermaken ons een dik uur en gaan dan terug naar de auto. Als ik terug kom van de wc roept Rob dat er een slang zit. Het is een baby slangetje. Beter deze als mama slang.

We stappen weer in de auto en hobbelen weer terug naar de gewone weg. Volgende stop is mono lake. We betalen hier 3 dollar parkeer fee maar krijgen het envelopje niet door de kier omdat we een bulk kleingeld hebben. Pech dan maar. We wandelen naar het meer.

Mono lake is meer dan 1 miljoen jaren geleden ontstaan en bekend om zijn tufas. Gedurende het lange bestaan van het meer, zijn er grote hoeveelheden mineralen en zout vanuit de omringende bergen het water ingestroomd. De enige natuurlijke manier waarop het water weer verdwijnt, is verdamping. De mineralen en het zout blijven daarbij achter, en daardoor is het water nu 2,5 maal zo alkalisch en maar liefst 8 keer zo zout als zeewater.
Onder de bodem van het meer bevinden zich zoetwaterbronnen. Het zoete water bevat veel calcium, en dit vermengt zich met het zoute water in het meer. Het calcium verbindt zich met het zout, en deze combinatie slaat op de bodem neer in de vorm van kalksteen. Het duurt vele jaren voordat op deze manier een tufa is gegroeid.

Als we uitgekeken zijn gaan we naar de parkeerplaats terug. Laat daar nu net een ranger staan die geld komt halen. We geven hem het envelopje maar in de hand. Zo eerlijk zijn we dan ook weer.

Vanavond slapen we in een airbnb in Mammoth lakes. Daar rijden we nu naar toe. Vanaf mono lake is het een half uurtje rijden.

Rond kwart over drie komen we aan bij the M. Onze airbnb voor deze nacht. De sleutel staat al klaar en we brengen alles naar de kamer. Die ziet er prima uit met een king size bed. Hier chillen we even een uurtje. Even alles uploaden op Facebook en pindat aangezien ik eindelijk weer internet heb.

Als om vijf uur onze magen zich beginnen te melden gaan we het internet op om te kijken waar je lekker kunt eten. We komen uit bij Burgers. Dus hop de auto in en gaan. Rob neemt een burger met ui (zonder broodje) en ik een cheeseburger. We krijgen er beide een lading friet bij. We proppen ons helemaal vol maar krijgen de borden met geen mogelijkheid leeg. We betalen de rekening en rollen naar buiten.

We rijden nog even een rondje om te zien waar we zes jaar geleden geslapen hebben. Die vinden we. Bij de plaza zien we ook een wasserette. We rijden terug naar de Airbnb om de was te halen als Rob opeens beer roept. Tussen de huizen loopt een beer. Uiteraard te ver weg voor een foto. Hij wil net het hek over klimmen. Coooool. We halen snel de was en ons fototoestel en rijden nog eens terug om te zien of we hem nu nog eens zien. Helaas is de beer weg.

Dan maar naar de wasserette waar we een wasje draaien. Tussen de locals is toch het leukste. Als je ziet wat hier rond loopt en hoeveel was mensen meenemen. Geweldig. Na een uurtje is alles weer lekker schoon en droog.

We gaan terug naar de airbnb waar we alles weer netjes in de koffer gooien. We kunnen er weer tegen aan voor een week. Het is wel gehorig hier zeg. Naast ons is een baby echt keihard aan het krijsen en je hoort regelmatig deuren dichtslaan.

Het wordt tijd om te douchen. Ik zet hem op standje gloeiend heet. Heerlijk. Ik poets meteen Mn tanden en duik het grote bed in. We hebben toch wat spierpijn van gisteren. Hopelijk hebben we zo een goede nacht. Morgen naar Death valley.

Geschreven door Estherenrob