Donderdag 27 januari. Voor inmiddels de vierde, zoniet 5e keer stonden we op de CP in de duinen nabij Capbreton. Hoe het daar is? Kijk maar op https://www.pindat.com/pindata/user/els.en.fred.reizen.als.hobby/2021-11-09 want Fred vond dat we wel genoeg foto's hadden van deze plek. Weer gewandeld, hele stukken over het rulle zandstrand en ook nog door het stadje. Leuke dag, maar (weer) erg vermoeiend. Daarom, in goed overleg en wat extra pushen van Fred :o) besloten om het binnenland in te trekken. Tabee oceaan, wellicht tot later!

Vrijdag 28 januari. Als dagdoel kozen we Marciac waar een leuke CP beloofd werd. Onderweg nog even "ge-LIDLd" zodat we er qua mondvoorraad weer even tegen konden. Met hier en daar wat puzzelwerk werd de CP gevonden. Mooi aangelegd, met sanipunt-met-franse-gebruiksaanwijzing, voor ons niet te doorgronden. Geen punt, want wat vol moest zijn was vol, wat leeg moest was leeg. De CP can Mariac ligt bij een meer, aan dat meer staan wat vakantiehuisjes. Het weer was nog goed, al hadden we t.o.v. de kust wel een paar graden ingeleverd. De wandeling rond het meer was aardig, niet echt spectaculair maar het kan ook niet elke dag toppie zijn.
Na de wandeling even pauze en toen kijken wat het stadje te bieden had. Niet erg veel maar toch is het beroemd vanwege de jazzfestivals die er regelmatig gehouden worden. Hier was al te zien dat veel dorpen en kleine steden het moeilijk hebben in Frankrijk. Veel vervallen huizen, veel achterstallig onderhoud. In Mariac waren wel initiatieven te zien hier iets aan te doen waarbij het bekende Europavlaggetje en dus subsidies vanuit Brussel niet ontbraken.
We hadden er een leuke dag en voortreffelijke nacht.

Zaterdag 29 januari. Deze dag ging -letterlijk- de mist in. De weg naar Eauze was grillig en we reden bijna constant in de mist. Om ons op te vrolijken begon het oranje lampje van de dieseltank ook te knipogen terwijl we nauwelijks tankstations tegenkwamen. In een piepklein dorpje lag een Super-U met tankstation dus even van de route af om, na het aftikken van 100 euro, met volle tank de reis te vervolgen. De CP in Eauze: Nieuw aangelegd, 4 plaatsen en alweer een ondoorgrondelijke automatisering van sani en stroomgebeuren. De poepdoos konden we legen maar van stroom bleven we verstoken. Niet zo erg want de tarieven logen er niet om: 6 euro voor 8 uur. Leve het zonnepaneel dat ondanks het loodgrijze en mistige weer toch nog voltjes leverde,
Ook hier een verkenningswandeling door het nagenoeg uitgestorven stadje. Het lukte nog net om wat plaatjes te schieten. Het viel ons wel op: Een splinternieuwe BMW met Roemeens kenteken en 4 hoodydragende jongelui. Geen prettige gedachte..........
Terug bij de camper besloten we toch nog een stuk door te rijden, in de hoop dat A. Het weer wat beter zou zijn en B. er ietskes meer te beleven was. We vonden dat de beschrijving in de campercontact-app dit beloofde dus stuurden we, nog steeds door de mist, naar de iets grotere plaats Tonneis aan de Garonne. Inderdaad: Leuke plek met uitzicht op de Garonne. Sanisevice oké, stroom ingewikkeld. Pluspunt is ook dat er vlakbij een supermarkt ligt. Het was inmiddels al wat later op de dag dus kregen de wandelschoenen nog even rust. Vanwege de kou, het ging stevig richting vriespunt en de niet optimale voorraad gas kropen we vroeg onder onze dekbedden.

Zondag 30 januari. Fred had in gedachten om naar Bergerac te rijden maar Els merkte terecht op: "We hebben hier nog helemaal niets gezien en die steile rotswand langs de Garonne wil ik ook wel nader bekijken." Goed argument, dus Fred liet zic h overhalen. Na het ontbijt was het gedaan met de rust voor de wandelschoenen en gingen we op pad, langs het (hobbelige) wandelpad langs de Garonne. Wat op afstand uitzag als een rotswand bleek dichterbij grotendeels kunstmatig opgetrokken wanden te zijn, overigens wel op rotsen gebouwd. We vonden dit op plaatsen bizar. Helaas lukte het niet helemaal om het op foto vast te leggen maar Fred deed toch een paar min of meer geslaagde pogingen. Het wandelpad leidde na enige honderden meters omhoog naar de "Stad". Ook hier weer stegen en steegjes maar ook pleinen en pleintjes en........ opvallend veel vervallen huizen en huisjes en ruïnes. Het blijft merkwaardig dat achter de vervallen gevels toch ondernemers hun nering bedrijven. Ook opvallend: Men ziet op de gekste plaatsen overwegend qua bouwjaar jonge auto's waaronder zelfs veel middenklassers. Ook de weinige mensen die we tegenkwamen lopen er hip en modern gekleed bij. Dit strookte in onze koppies niet met het alom aanwezige verval. Schijnt een veelvoorkomend probleem in heel Frankrijk te zijn. Maar, en dat zeggen we vaak tegen elkaar, je moet er je ogen niet voor sluiten. Dit soort belevingen maken voor ons het reizen zo boeiend.
Drie weken op een handdoek op wit koraalzand te liggen bakken in de zon? Niet ons ding!
De avond was weer vroeg onder de wol om de volgende dag er weer fit tegen aan te gaan. Fred beloofde dat hij de volgende morgen verse baguette en wellicht croissants zou halen.

Geschreven door Els.en.Fred.reizen.als.hobby