Donderdag 30 december. Potjandorie, wat wisten we ons camperbed opeens te waarderen na die nacht in het hotel! Ondanks geklop op de deur door belhameltjes en redelijk veel verkeer vlak langs de camper vielen de oogjes snel dicht. Het was tegen negenen dat we weer bij de tijd waren. Gëén corvee, direct na de koffie vertrokken voor de rit naar het indrukwekkende Ronda* waar we al eens waren maar beslist wéér wilden zien. Een prachtige route door het middelgebergte, de hoogste col was 1000 meter. Ongelofelijk hoeveel olijfbomen we gezien hebben. Het zwaartepunt van de olijfolieproductie ligt kennelijk in dit deel van Andalucië. Kurkeiken waren geheel van het toneel verdwenen. Wel zagen we uitgestrekte weilanden met koeien, schapen en geiten. En...... Steeds weer prachtige vergezichten in het dun bevolkt gebied.
De wegen waren niet slecht en de navi loodste ons perfecht door de kronkelende wegen. Totdat........... we Ronda bereikten en naar de stads-camperplaats geleid moesten worden. Via een stelsel van puzzelrotondes en merkwaardig geplaatste borden die naar de CP verwezen werd de plek, bijna als een verrassing, toch gevonden.
Plaats genoeg! Geen bijzonder sfeervolle plek maar wel functioneel en niet te ver van het spectaculaire ravijn. Dit was "slechts" 3,5 km lopen. Voor de fietsen vonden we het toch iets te griezelig want vanwege de vrij kleine wielen zijn ze niet optimaal stabiel en dan wagen we ons niet graag in het drukke verkeer. Na 2 km lopen lang de drukke hoofdverkeersweg kwamen we in het langgerekte voetgangersdomein waar 95% van de mensen met een mondkapje liep. Eén aaneenrijging van winkels en winkeltjes, duidelijk afgestemd op het toerisme. Ook nog een mooi plein met dito kerk.
Vooral Fred vindt het heerlijk om etalages te kijken en te genieten van de vaak bizarre souvenirs die aangeboden worden. En ook hier opvallend veel zaken en zaakjes met blingbling, glimmertjes, kettingen, oorbellen etc.
De lange voetgangersstraat kwam uit bij de (voormalige?) stierenvechtersarena. Ook hier een mooi beeld van een trotse torro. Vanaf deze plek begint ook het echte genieten van het spectaculaire uitzicht. Als fotograaf/plaatjesschieter word je hier gek! De ontzagwekkende diepte van de beroemde kloof is erg moeilijk in beeld vast te leggen, vooral omdat een felle zon aan de strakblauwe hemel stond en voor (te) grote contrasten zorgde. We laten hier de plaatjes hun verhaal vertellen en hopen dat u zich een voorstelling kunt maken.
Leuk was het dat we Nellie en René, onze verse vrienden, hier toevallig tegenkwamen.
In de late namiddag kwamen we, na ruim 10 km slenterwandelen, terug bij de camper. Afgemeld voor de rest van de dag. Els kon nog een uur zon meepikken, Fred ging nog even aan de slag om een kapotte stoel te repareren en daarna 'n uur onder zeil. Van inkopen doen was niets gekomen dus Els improviseerde een avondmaaltijd en vond het toen welletjes en ging lekker op bed een filmpje kijken. Fred deed nog zijn huiswerk als chronist, maakte nog een paar wijntjes soldaat en ging opzoek naar de volgende bestemming.
Zo ging weer een prachtige dag langzaam ten einde..............

Geschreven door Els.en.Fred.reizen.als.hobby