Donderdag 16 december. Toen we, vrij vroeg, opstonden stons de thermometer in de camper op +1 graad. Brrrrrrr......... Gelukkig deed de snelrijzende zon spoedig haar werk en klom de temperatuur tot acceptabele 16 graden. De navi was de vorige avond gevoed met de coördinaten van de volgende CP, dieper het binnenland in. We reden een klein deel over goede wegen maar al vrij spoedig was het weer hobbelen geblazen met gemiddeld 50 of minder kilometer per uur. Het bergachtige landschap maakte veel goed. Soms door diep uitgesneden dalen, dan weer over wijdse hoogvlakten.
De Extremadura, een groot grensoverschrijdend gebied in oost-Portugal en west-Spanje dat nog weinig bekend is als toeristisch gebied. Het is wel bekend als leverancier van agrarische producten waarvan de eberico-hammen en ander vlees "wereldberoemd" zijn. Zij zijn afkomstig van de typisch bijna zwarte varkens uit deze regio die voornamelijk de eikels van de kurkeik als voeding krijgen. Omdat we ze echter (nog?) niet zagen in de uitgestrekte kurkeikplantages pikten we een plaatje van het web.
Ook reden we tussen eindeloze olijfgaarden en wijnstokken. Mooi, want dit is wat wij zoeken.
Rond 12.00 uur bereikten we na circa 100 km rijden Parque de Campismo Municipal in Serpa. Een mooi verzorgde camping, overwegend afgestemd op campers. Inchecken nam even wat tijd want bureaucratie is ook in Portugal niet vreemd. Voordat we aan de brunch gingen eerst lekker vers spul halen bij de Lidl, 700 m. van de CP vandaan. Deze wandeling was ook uitstekend om alle ingewanden en organen op hun originele plek te doen belanden na het wel erg lange hobbelparcours.
Een joekel van 'n stokbrood, nog warm, rijk belegd en begeleid met een kan koffie gaf de energie om het historisch gedeelte van Serpa te gaan verkennen. Deze stad heeft, zoals de meeste steden in de Extremadura door de eeuwen heen geleden onder steeds wisselende heerschappij met bijbehorende oorlogen. Men vindt er dan ook imposante burchten, vaak in moorse stijl. Deze verschillende culturen vindt men ook terug in de straten en straatjes.
Vanaf de burcht, grotendeels vrij te bezichtigen, heeft men geweldige uitzichten over de stad en de ommelanden. Op veel plaatsen vindt men nog grote delen van de oude stadswal. Ook staat er nog een stuk van een aquaduct uit de romeinse tijd. Wat jammer dat ook hier mooie straten en steegjes ontsierd worden door auto's. En wat het ook opvallend is dat hier nog volop auto's rijden die 40 jaar of ouder zijn.
Zo, we hadden genoten van onze uitstap-terug-in-de-tijd en dat was weer genoeg voor het beenwerk. Jammer voor Els liet de zon het een beetje afweten en dan koelt het vrij snel af. Binnenhokken dan maar. (Psssst..... Fred ging toch maar 'n uurtje op één oor....)
We besloten dat we de volgende dag de Extremadura in Spanje zouden gaan bekijken. Waar we landen? Nog geen idee.

Geschreven door Els.en.Fred.reizen.als.hobby