Donderdag 9 december Toen we, na een lange nachtrust weer in verticale stand waren maakten we diverse gordijnen en rollo's open, benieuwd naar het weer. Dit zag er prima uit dus besloten we nog 'n dag in Faro te blijven om de boel nader te verkennen. Via het nabijgelegen speelpark, waarin hier en daar speeltoestellen en fitnessapparaten stonden wandelden we naar het aanpalend stadje Montenegro. Deze wandelweg ging over goede paden die soms een beetje verstopt lagen.
Het stadje had weinig bekoorlijks, alleen viel het grote aantal riante villa's op. Kennelijk een soort forensenstadje. Het wandelpad liep ook langs het typische moerasgebied waar, aan de begroeiing te zien, het waterniveau normaal hoger staat. Naweeën van een erg droge zomer? Er kabbelde wat stroompjes die, aan de oevers te zien, normaal echte riviertjes zijn. Vanuit Montenegro liepen we vie een andere route, meer in de bebouwde kom, terug. Ook hier weer opvallend veel verpauperde en vervallen huizen en huisjes. Deze regio heeft kennelijk betere tijden gekend. Er was ook wel nieuwbouw maar dat waren duidelijk de multinationals die geïnvesteerd hebben, in de hoop de stad weer te liften. Na bijna 5 km schoot ons te binnen dat er nog geschaft moest worden. Terug naar de camper dus, even uitpuffen en eten.
Na dit intermezzo ging het langs de spoorlijn en het station weer richting binnenhaven. Onderweg wéér van die zielige bootjes op het droge.....
We dwaalden door het oude centrum, voor ons ademde deze het beeld van vergane glorie uit een rijk verleden. In de redelijk drukke winkelstraten veel verwaarloosde gevels maar wel een aaneenrijging van sjieke boetieks, juweliers en HoReCa op niveau begane grond. Ook zagen we achter onooglijke puien verschillende klinieken en artsenpraktijken. In een straat waar kennelijk heel alternatief Faro samenkomt zagen we een verrassend uithangbord...... (zie foto's)
Al met al toch wel een leuke wandeling maar we houden Faro verder voor gezien zullen er niet terugkeren.
De twee verkenningstochten waren toch weer goed voor ruim 10 km conditietraining. Dat we verder uitgeteld waren hoeft niemand te weten!
Tegen de avond gitzwarte wolken met daartussen bloedrode schijn deed vrezen dat het weer om zou slaan maar het bleef rustig. De volgende morgen zouden we gaan verkassen.

Vrijdag 10 en zaterdag 11december. Opstaan met strakblauwe hemel en stralende zon! Dat hadden we niet verwacht. Daarom maar snel voet op het gaspedaal, opweg naar Tavira, een stadje waar we ooit eerder waren maar lang nog niet helemaal bekeken hadden. Er werd aangegeven dat het er ook leuk fietsen was dus kozen we voor een CP met stroom, voer voor de fietsaccu's. Deze werd ingegeven in de navi (dachten we....) maar we werden ergens in 'n portiek van een flat gerangeerd......
Navi fout? Wij fout? Dat laatste is, moeilijk toegegeven, mogelijk vanwege weer een paar puzzelrotondes. Oké, niet lang twijfelen en door naar Vila Real de St. Antonio, ons welbekend. Er was tussen de vele breeduitgestalde longstayers nog voldoende plaats, alleen jammer dat we niet direct aan de waterkant stonden.
Onze benen en voeten hebben een soort trauma van Vila Real de St. Antonio omdat we er (te) veel kilometers gewandeld/geslenterd hebben. Het levendige en kerstsfeervolle centrum is echt gezellig en een walhalla voor shoppers & terrasliefhebbers. Maar, trouwe volgers kennen onze tic, wij dwaalden ook door de volksbuurten en buitenkant van de stad. ÒF we hebben het "vroeger" niet zo ervaren OF het is de laatste jaren toegeslagen: Hier veel verpaupering, zwerfafval en ongecontroleerde vuilstortplaatsen en daartussen schamele hutjes tussen vervallen panden en fabrieken. En ook hier héél veel ontsierende graffitty.
Fred ging nog eens stevig googlen en hoopte dat de coördinaten voor de CP in Tavira nu klopten want daar wilden we persé heen.
De weerberichten zagen er goed uit dus hadden we goede hoop dat het een fijne voortzetting van onze zwerftour zou worden.

DEEL 16 zal daarover vertellen.

Geschreven door Els.en.Fred.reizen.als.hobby