Dinsdag 30 november. Het reiskompas draaide richting noord: We gingen verder het binnenland in, opweg naar ons bezoek aan onze vrienden Gerrit & Elly, (nog) de beheerders van http://www.terra-de-iguanas.com/ . Zij hebben de boel daar verkocht met de intentie ook eens van hun oudedag te gaan genieten maar de verhuizing van de belgische nieuwe eigenaars is door omstandigheden 'n paar maanden uitgesteld. Dus gaan we Gerrit en Elly even moreel ondersteunen. Na dat bezoek willen we, zoals Maggy McNeal jaren geleden zong: "Ik wil terug naar de kust...."
Ons dagdoel was een als zeer idyllisch plekje omschreven CP aan een stuwmeer nabij Ervidel. Dit werd, hobbelehobbele, gevonden. Inderdaad erg leuk in een natuurlijke omgeving maar wel héél erg stil en verlaten. We werden wel enthousiast begroot door twee uiterst vriendelijke honden. In het uitgestrekte gebied grazen schapen en geiten en zij hoorde bij de meute die daar toezicht op houdt. In de verte ontwaarde we ook nog een herder maar verder geen teken van menselijk leven.
We wandelden nog naar het beangstigend laagstaande stuwmeer maar besloten toch maar een andere plek te zoeken. Even de apps raadplegen en de navi voeren en toen verder. De beoogde plaats was echter 3x niks dus besloten we er nog een stuk aan te plakken en gingen naar Alcacer do Sal waar we al eerder stonden.
Hier was het vrolijker dan de vorige keer, men begon al in kerststemming te komen. Er stond nu een draaimolen, tot groot plezier van de kindjes.
Nog even door het stadje gekuierd en toen maar terug naar de camper omdat het flink afkoelde. Toen het donker was nog sfeerplaatjes gemaakt en begonnen aan de avondroutine: Eten, foto's verwerken, filmpje kijken enz.
Ook, nu samen met Els en op de laptop ipv op de smartfone weer opzoek gegaan naar leuke camperplekken, toen zag Els ook in dat dit vanwege de vele gesloten of verboden plaatsen echt een puzzelwerk is en kreeg Fred als "reisleider" weer het vertrouwen.

Woensdag 1 december. Al vroeg kwam er een appje binnen: Onze dochter feliciteerde ons met onze 49e huwelijksdag. We feliciteerden elkaar ook vanwege deze 49 jaar moed, beleid en trouw. Bakje bruin, nog 'n bakje en toen opweg naar de volgende plaats: Coruche. Toen we er, goed wakker gerammeld, aankwamen bleek dat we hier een paar jaar eerder ook al eens stonden. Een prima CP, geheel omheind en met stroom en eenvoudige saniplek en toch gratis. plaats voor naar schatting ruim 50 campers.
Als directe buurman de Lidl dus dat werd ontbijten met een kakelverse baguette. Heerlijk! Op korte afstand een grote china-shop, wat wil je als camperaar nog meer?!
We wandelden door de aardige stad, door steegjes waar de tijd stil was blijven staan. Er waren prachtige muurschilderingen en andere versiersels en een stierenvecht-arena, kortom genoeg te zien voor wie het wil zien.
Els had opgemerkt dat er iets gek zat onder de camper. Bleek dat er een deel van de binnenbescherming van de rechter voorwielkast gedeeltelijk loshing. Gereedschapskist erbij en gelukkig kon Fred het, zij het geïmproviseerd, weer op z'n plaats zetten. Welke van de 481 drempels onderweg er voor verantwoordelijk was hebben we niet kunnen achterhalen. We hebben op de CP nog medelanders kunnen informeren over de boosterprik, ook hier konden ze ergens terecht maar niet op deze dag want het schijnt een nationale feestdag te zijn. Verder niets van gemerkt, hoewel: Vorige keer wemelde het van opgeschoten schooljeugd en nu noppes.
Voor de volgende etappe staat Tomar op het programma. Hier waren we al vaker maar vooral omdat het mooi in onze route ligt èn een interessante stad is met een erg fijne camperplaats, een voormalige camping.
Dit was weer wat lees- en kijkvoer, tot de volgende!

Geschreven door Els.en.Fred.reizen.als.hobby