Donderdag 25 november. Wat een dag, wat een dag! Omdat we vanuit Peniche de heel grote stad Lissabon met een wirwar van tolwegen met een grote boog wilden omzeilen gaven we de navi deze opdracht. Dat nam ze wel heel erg serieus! Via talloze kleine dorpjes en stadjes maar ook echte berghaarspelden over overwegend erg slechte wegen leidde ze ons, dat dan weer wel, door prachtige, zeer gevarieerde landschappen. Uitgestrekte wijngaarden, pijnboomwouden, panorama's kwamen we tot onze verbazing toch vlakbij Lissabon uit. Hier werden we een autoweg opgedirigeerd, op onze atlas aangeduid als tolweg om zo over een giga lange brug, de Zeelandbrug is er niks bij, om op het vaste land weer op secundaire wegen te komen die kilometers lang door kurkeikplantages voerden. Het viel ons op dat de secundaire wegen overwegend in een veel slechtere staat verkeerden dan 3, 4 jaar geleden. Ook hadden we onderweg veel regenbuien.
Om die reden lag de gemiddelde snelheid deze rit op ongeveer 40 KMH. Daarom hadden we 4 uur nodig om op ons beoogde dagdoel, Alcacer do Sal te komen. We hebben onderweg nog wel getankt in een piepklein stadje, daar zal nu over gesproken worden dat ze een nederlandse klant hadden!
Bij het binnenrijden van gemeente Alcacer stopten we bij een gloednieuwe Lidl voor het inkopen van vers brood, groente, fruit en vlees. Toen een lange berg-af naar het oude gedeelte van Alcacer do Sol waar we, na het oversteken van een oerdegelijk gebouwde, ouderwetse viaduct ons vertrouwde plekje konden innemen. Inmiddels gedroeg het weer zich een stuk beter en scheen regelmatig de zon al was het nog wel dikke-jassen-koud.
Rondom de stad liggen uitgestrekte rijstvelden. Er was al geoogst maar de vogels konden zich kennelijk tegoed doen aan een uitgebreide rijsttafel.
Een beetje tegenvaller was dat de voetgangersbrug naar het oude centrum in de revisie was en dus verboden gebied. Zoals inmiddels al vaker vermeld ook hier grote contrasten in de straten en steegjes: Oude en vervallen panden en direct ernaast mooi gerenoveerde bouw. Toch blijft het boeiend om te bekijken.
Na een slentertochtje van 3,5 km hadden we het wel gezien en werd de camper weer opgezocht.
Vanwege de rijervaring van deze dag nemen we toch maar weer in overweging om ook tolwegen te gaan rijden, als we kunnen ontdekken hoe dat ook weer zat met al die verschillende tolsystemen.

Vrijdag 26 november was onze kersverse vriend Peter jarig en we waren uitgenodigd om dat samen met zijn echtgenote Diny met koffie en taart te vieren. Eerder hadden we afgesproken dat in Sagres te doen maar zij appte ons dat ze op een mooie plekje stonden, ongeveer halverwege de toch wel lange rit naar Sagres.
Inderdaad: Een erg leuke CP bij een leuk stadje: Odemira. Met alweer wat puzzelwerk en het trotseren van hobbelwegen wisten we het uiteindelijk toch te vinden en bracht Fred een aubade met de mondharmonica voor de jarige. We lunchten, ieder in zijn eigen mobiele huis en maakten de afspraak om 16.00 uur samen richting taart en koffie te gaan.
De twee wandeljunks gingen toch maar weer aan de wandel. Een mooie klauterwandeling die weer leuke plaatjes opleverde. Els was helemaal in haar nopjes want na de wandeling kon ze weer eens lekker buiten in het zonnetje zitten.
De jarige meldde zich klokslag 16.00 uur: Over de mooie voetgangersbrug (deze was wèl open) gingen we naar pastelaria Rita die erg lekkere gebakjes in de vitrine had liggen. Moeilijk keuze maken! Na de koffie nog een stevige bel vinho tinto (die er overigens toch stevig inhakte...), Els hield het maar op limonade. We werden allevier geïnspireerd om het voor de avondmaaltijd hier ook maar pizza's te halen. Peter en Fred, na het invallen van de duisternis in stevig marstempo weer terug om deze op te halen. Ook dit was goed spul!
We startte toch de verwarming maar weer eens op want de avonden en nachten waren toch wel koud. Deze morgen was het 1 graadje boven nul in de camper. Gelukkig deed de stralende zon haar best waardoor het overdag toch wel aangenaam was.
Zo ging een leuke en gezellige dag stillekes ten einde.

Geschreven door Els.en.Fred.reizen.als.hobby