Dinsdag 2 maart. Zoals voorgenomen besteedden we deze dag ook nog in en om Doesburg. We wandelden langs de boulevard aan de IJssel, met moderne maar, vonden wij, aangepaste architectuur. Er stond ook een beeldengroep, Lange Lijs en z'n maatjes.
Er werd nu ook iets meer in de buitenwijken gewandeld maar we konden toch niet de verleiding weerstaan om kriskras door het oude centrum te lopen. Deze keer kwamen we zelfs niet in gesprek met een inwoner! De dag tevoren spraken we een plaatselijke leeftijdgenoot aan en dat werd gelijk een boeiend gesprek van een half uur.........
Els heeft nog een paar uurtjes vitamine D getankt: Met haar puzzelboek in het zonnetje en uit de wind naast de camper terwijl Fred nog een kuier van 3 km maakte om bij de Aldi de geslonken wijn- en tabaksvoorraad aan te vullen. De nacht? Als engeltjes geslapen!
Woensdag 3 maart ging de reis door Nederland Rivierenland verder, zij het met een omweg door de Gelderse Achterhoek. Wij hebben iets met deze mooie streek........
We waren van plan om te gaan staan in Hattem nabij Zwolle maar ontdekte bij toeval een heel leuke CP, direct aan de oever van de IJssel bij het stadje Wijhe. Deze was, vanwege het winterseizoen gratis, alleen de stroom werd in rekening gebracht. Toen de beheerder, tevens exploitant van het HoReCa-gebeuren bij de CP, de stroom kwam afrekenen, “Doe maar voor twee dagen”, deed hij relaas van wat zijn schade was door het coronagebeuren. Daarbij was hij ook nog in de vervelende omstandigheid dat hij nauwelijks subsidie ontving. We werden er even stil van.
Vanaf de CP is er een leuke gemarkeerde wandelroute uitgezet naar het centrum van het stadje. Het duurde dan ook niet lang of de sloffen werden verruild voor de wandelschoenen. Wat moet het onder normale omstandigheden een gezellige boel zijn daar!
Leuke winkels en winkeltjes en ruim aanbod van alle HoReCa-varianten. Opvallend is de vriendelijkheid die het stadje uitstraalt. Overal leuke en lieve spreuken. Ook de mensen zijn zonder uitzondering allemaal even vriendelijk. Dit hoort, hebben we gemerkt, echt bij het Platteland. We zagen in een miniparkje 2 kranige 80plus-dames op een bankje, dat werd natuurlijk weer een gesprek.
En 'smiddags: Els naast de camper in de zon! Fred vindt het fijn om in de zon te wandelen of anders actief te zijn maar men zal hem zelden betrappen zonnebadend in een stoel.
Donderdag 4 maart dus nog op de CP in Wijhe en deze keer was de wandelexcercitie een flink stuk langs de IJssel want het weer speelde niet mee. Bewolkt en geen straaltje zon en een erg frisse wind. In het landschap was goed te zien dat de rivier ook hier extreem hoog heeft gestaan. Ook was hier te zien dat er eigenlijk wel een beetje heel veel teveel ganzen hun stek gevonden hebben in ons Waterland. Hele weilanden worden kaal-gevreten en volgepoept. Daar zijn de boeren niet blij mee!
Vanwege het onaangename weer brachten we de rest van de dag door in de camper, lekker met het kacheltje aan.
We werden het erover eens dat we als volgende stop Ommen a/d Gelderse Vecht zouden nemen. Daar waren we ooit en hebben er goede herinneringen aan. We zouden dus nog even in Overijssel blijven.
Vrijdag 5 maart. Tot Fred's grote verbazing herkende Els CP De Stekkenkamp bij Ommen a/d Gelderse Vecht niet. Merkwaardig want we hebben er circa 20 jaar geleden ècht gestaan en er was nauwelijks iets veranderd. Erg aardig was dat we begroet werden door de beheerster die ons verwende met een doosje pepermuntjes. De nabijgelegen spoorbaan was niet hinderlijk.
Omdat Fred al een paar dagen géén meergranenbrood meer had gegeten liet zijn postduiveninstinct hem in de steek. In de overtuiging naar Ommen-stad te wandelen liepen we de andere kant uit. Achteraf gezien was dit een beschikking van hoger hand want zo ontdekten we "De Sahara", een mooi natuurgebied met zandverstuivingen, ontstaan door de turfstekerij in vroeger tijden. Liepen we de heenweg langs de grote weg, de terugweg ging via mooie bospaden. Na dik 6 km wandelen weer naar de camper, ons graag bezocht koffie-adresje.
Opgepept door de cafeïne gingen we daarna op mars naar het stadje. Onderweg genietend van mooie, authentieke boerderijen en herenhuizen. Na 2,5 km kwam de Vecht in beeld. Uiteindelijk was ons thema nog steeds "Nederland Waterland". Leuk is dat we ooit in Duitsland bij de bron van de Vecht zijn geweest.
Een zigzag-wandeling door het centrum leverde weer wat leuke plaatjes op. En alweer opvallend: De vriendelijkheid van de mensen. Iedereen, jong en oud, begroet je in het voorbijgaan. Het was wel raar dat je in de winkels alléén maar terecht kon via een afspraak via app of mail. Voor ons (en vele met ons) een niet te begrijpen corona-maatregel.
Toen we 'smorgens rond tienen aankwamen stonden we alléén. Tegen de avond was de plaats goed vol. Maar: Nog steeds lekker rustig.
Zaterdag 6 maart. We verlieten Overijssel om dwars door een stuk Drenthe te belanden in Appelscha, gelegen in het centrum van het Drents-Fryske Wold. Een her-bezoek aan CP De Compagnonshoeve waar we lang geleden ook al eens stonden. Een eenvoudige maar functionele plaats, direct aan een kanaal.
Wat we vorige keer verzuimd hadden maakten we nu goed. We maakten een stevige stap naar Appelscha-centrum en kwamen terecht in een erg mooi, heuvelachtig natuurgebied waarin veel toeristische attracties verstopt zijn. Het moet hier verder in het seizoen heel aangenaam zijn, mogelijk voor ons te druk. We mochten ruim 8 km in ons wandelboekje bijschrijven. Jammer, jammer dat we fietsloos waren, ooit komen we, mèt bikes, weer terug!
Terug in de camper: Kacheltje aan want met 6 graden en zonder zon was het buiten niet echt aangenaam.
Maar..................... Ramses Shaffy zong het al: "We zullen doooooorgaan....."
We besloten Friesland verder te verkennen maar dat leest u in volgend blog.

Geschreven door Els.en.Fred.reizen.als.hobby