Er is een oude traditie in de Parador Hospital de los Reyes Catolicos om elke dag enkele pelgrims een gratis maaltijd te verschaffen.
Sinds enige tijd gebeurt dit in samenwerking met de officina del peregrino, het bureau waar je je moet melden om een officieel compostolaat te kunnen verkrijgen.
De eerste 10 pelgrims die zich in de ochtend aanmelden krijgen dus een ticket hiervoor.
Omdat vroeg opstaan geen probleem is, ben ik me tijdig gaan aanmelden in de wachtrij en met succes!
's Middags kan ik terecht in het Parador restaurant voor een lekkere en gezellige pelgrimsmaaltijd. Dit samen met 4 Fransen, 2 Spanjaarden (een Bask en een Catalaan), een Oostenrijkse, een Japanse en een Braziliaan.
Weer een speciale ervaring !
Verder hebben we zondag de musea van de Pelgrims, museum van de Kathedraal en van de San Martin kerk bezocht. Naast deze culturele activiteiten kwamen we Kathy en Alvaro nog tegen. We hebben samen nog uitgebreid afscheid kunnen nemen op een terras. OokTan had ik gisteren nog ontmoet toen deze zijn Compostolaat was gaan afhalen.
De zondag sloten we af met de Pelgrimsviering in de Kathedraal. De botafumeiro hangt er te blinken... en is blijven hangen!!
Om te zien hoe er mee gezwierd kan worden (als er voor betaald wordt) hebben we dan maar enkele You Tube filmpjes gegoogeld. ( Moet je ook maar eens doen)

Maandag dan de laatste fietstocht, vanuit het mistige Santiago DC naar Muxia.
Hiervoor volg ik hoofdzakelijk de Eurovelo 3 route, die vaak samenloopt met de wandelcamino. Het is een prachtige fietsroute langs kleine wegeltjes door dorpjes en natuur, bossen aanvankelijk nog in de mist maar stilaan opklarend.
Het traject loopt over steeds stijgende of dalende wegen, maar in dit stuk van Galicie zijn de hellingen nog wat nijdiger.
Gelukkig zit er al veel bagagegewicht in de auto.
Tijdens een van de vele hellingen steek ik 3 stappers voorbij.Het zijn mijn 2 Spaanse tafelgenoten van gisteren middag. Zij stappen naar Finistere. Ik kom langs vele fotogenieke plekjes.
In Negreira valt er me een beeld op: Monumento o Emigrante. Het is een kunstwerk uit 1997. Hiermee eert de plaatselijke bevolking de vele emigranten die in de jaren 60 van vorig eeuw dit gebied moesten verlaten om op zoek te gaan naar een beter leven voor zichzelf en zijn familie.
Een sprekend en nog steeds een actueel beeld !!
Verder door het mooie Galicie tot Muxia in beeld komt.
Muxia is in november 2002 zwaar getroffen door de scheepsramp met de Prestige. Een olietanker die tegen de kust schipbreuk leed en middendoor brak met enorme economische en milieuschade tot gevolg.
Ter nagedachtenis hiervoor is er een gedenksteen opgericht: A Feride.
Deze staat dicht bij de kerk van Senora de la Barca. De beschermheilige van de zeevaarders, de vissers.
Hier staat ook de Caminokilometerpaal met het cijfer 0.
Als compensatie voor de geleden schade heeft de overheid er een spiksplinternieuw Parador hotel laten bouwen. Dit is in oktober 2022 geopend.
Dat de zonsondergang in Muxia prachtig kan zijn, weet ik nog van vorige keer. Maar deze keer is die er niet: het is grijs en het regent !
Als compensatie kunnen we genieten van een mooie zonsopgang boven de haven, waar ook al vissers in de weer zijn.
Na ontbijt is het echt tijd om de terugreis aan te vatten.
We rijden een heel stuk langs de Camino en zien dan ook de stroom pelgrims op weg.
Vorige week was het moeilijk om foto's te maken van het grote pelgrimsbeeld op de Alto do Poio omwille van de zon. Nu staat het in de mist.
We zijn dus op weg naar huis. Dit is de laatste Spaanse dag.
Tot binnenkort in Vlaanderen !!

Geschreven door De.weg.ontstaat.al.fietsend