Om 6 uur start een pelgrimsdag, zeker in de grote albergues zoals de 'stadsalbergue' van Logrono. Ook al is het nog donker, de eerste stappers trekken er op uit. Ik heb dus nog rustig de tijd om alles weer in de juiste zakken te steken en te ontbijten. In de keuken is alle materiaal ter beschikking. Het is kwestie van zelf de juiste boodschappen te doen.
Bij zonsopgang start ik dan ook. De eerste kilometers loopt mijn route gelijk aan die van de wandelaars. Het is een constante langgerekte rij van pelgrims. Het lijkt wel op een zondagse activiteit van een populaire Vlaamse wandelclub.
Nu krijg ik nog een beter beeld van de wandelende populatie. Ik schat dat 60% van Aziatische afkomst is.
Via kleine wegen, langs o.a. het park van Logrono kom ik weer in de wijngaarden terecht. Daar zie ik ambtenaren van het ministerie van landbouw bezig tussen de druiven. Vermoedelijk controles voor de oogst kan gestart worden ?
Dat ik 9 jaar geleden ook al over deze wegen zou gefietst hebben daar kan ik me niets van herinneren. Het lijkt allemaal nieuw, behalve een plaats. Langs een gravelpad, boven een autostrade zijn er massa 's kruisjes gevlochten in de omheining. Dit herinner ik me nog.
Verder blijft het me verrassen. De vele wijngaarden, een mooie platanendreef.
Het weer is niet echt schitterend. Enkele keren, meestal op hoogte, kom ik in de miezer terecht. Gelukkig kom ik nu regelmatig door dorpjes waar er toch een gelegenheid is om ergens binnen te zitten.
Voor 5 euro krijg je er een broodje met de Spaanse ham en een grote koffie. Voldoende om weer verder te kunnen.
Ik zie regelmatig dus veel pelgrims, maar slechts een fietser. Een Fransman uit Nantes fietst een tijdje naast mij. Hij volgde de westelijke route. In St Jean Pied de Port heeft hij zijn kampeer- en ander overtollig gerief naar huis gestuurd om 'licht bepakt' de Pyreneeën over te steken en Spanje te doorkruisen. Hij is beperkt in tijd. Hij reserveert nu dagelijks zijn hotel voor de volgende dag.Als hij hoort dat ik via La Pierre St Martin ben overgestoken, kijkt hij nog eens naar al mijn bagage en bevestigt dan de fameuze woorden van Julius Caesar: de Belgen zijn de dappersten der Galliërs. Ik weet niet hoe hij heet, maar hij heeft zeker ooit Latijn gestudeerd.
Naast de vele druiven worden er ook nog paprika's geteeld. Lijkt me ook arbeidsintensief, vooral de oogst dan, want ze staan laag aan de grond!
Kort na de middag kom ik Santa Domingo de la Calzada. Ik zie dat Facilcamino (transportbedrijf) ook in de Parador bagage ophaalt. Alhoewel er in dit Parador hotel nog een bed ter beschikking is, beslis ik toch maar om nog een eindje door te fietsen. De weg naar Belorado buigt in de juiste richting af om de wind in de rug te hebben!
Daar aangekomen is de eerste albergue 'completo'... Gelukkig is er wat verder in albergue Caminante nog wel plaats.
Dit is een privé albergue. Naast onderdak ( een bed met douche, WiFi,..) bieden ze ook eten aan in hun restaurant. Hun menu aan 14 euro voldoet mij helemaal!

Geschreven door De.weg.ontstaat.al.fietsend