Pelgrims reizen blijkbaar hoe langer hoe meer met koffers ipv met rugzakken, zo te zien wat er allemaal klaar staat voor transport. Misschien omdat we dichter bij Santiago DC komen.
Andere pelgrims staan te wachten op de bus.
Ik blijf het op de vertrouwde manier verder doen. Ik ben nog maar net weg en zie dat Santiago DC nu echt in het vizier komt. Nog 108 km.
De Camino is een echt economisch gebeuren door alle voorzieningen die er aangeboden worden. Maar ook de kaas- marketing ziet brood in de Camino.
De mist die ik gisteren nog van boven uit kon zien, daar kom ik nu midden in. Na voldoende klimmen, vanuit Portomarin loopt het weer zo'n 12 km. gestaag bergop, ben ik ook daar weer uit.
Typisch voor Galicie zijn o.a. de horreos, graanschuurtjes die zo gebouwd zijn (overstekende vloerplaat) dat knaagdieren er niet in kunnen.
Een ander typisch verschijnsel zijn de vele eucalyptus bomen. Deze snelgroeiende bomen worden hier veel gekweekt en zorgen ook voor aangename geur.
Zoals steeds is het rustig op de weg, met af en toe wel een toeschouwer achter een prikkeldraad.
De voorbije dagen heb ik ook al regelmatig granieten kruisen gezien die langs 2 kanten een beeltenis hebben.
Nu passeer ik voorbij een verweerd kruis, het Crucero de Lameiros uit 1671. Met aan de ene kant Christus aan het kruis, aan andere kant Maria met haar dode zoon.
Ook hier worden er steentjes achter gelaten.
Om een 'Compostolaat' te kunnen verkrijgen moet je aantonen dat je de laaste 200 km. met de fiets hebt afgelegd. (Of 100 km. te voet). Hiervoor moet je dan minstens 2 stempels per dag verzamelen.
Hiervoor stop ik in Palas de Rei. Daar ontmoet ik opnieuw het olijke duo José en José. We spreken nu af om samen ergens te eten.
Daarna, na enkele dagen niet meer gezien te hebben, staat Tan langs de kant van de weg iets te eten.Ook weer een enthousiast weerzien.
In Melide zouden we eventueel pulpo (typisch inktvis gerecht) willen eten maar het is er te druk. Dan via San Martino naar Arzua. Daar eten we een menu del dia en ondertussen is het al na de vieren.
Santiago DC ligt nu op zo'n 60 km. Dit is haalbaar voor morgen, dus ik besluit hier onderdak te zoeken. Het is ondertussen aan het miezeren maar J&J willen nog 20 km. verder.
Zij willen morgenavond een trein nemen naar Madrid.
Misschien zien we elkaar nog, maar toch nu dan maar met 3 op de foto.
Ik vind een bed in de gemeentelijke albergue. Sedert 2021/2022 volledig vernieuwd. Dus alles is er netjes.
Morgen zal de rit naar Santiago DC waarschijnlijk met nattigheid gepaard gaan, maar dat hoort bij een Pelgrimstocht.

Geschreven door De.weg.ontstaat.al.fietsend