Het overnachten in de pelgrimsherberg is me goed bevallen. Ook al lig je met een tiental pelgrims in dezelfde 'slaapzaal'. De dagelijkse fysieke activiteiten in buitenlucht zal het slapen zeker bevorderen. Vanmorgen mijn Aziatische fietscompagnon nog wat meer info gegeven over de fietsroute die ik volg.Hij neemt nog wat foto's van mijn wegenkaartjes en maakt zich ook klaar om de rit te starten. De meeste stappers zijn dan al weg.De meesten doen dit met een dagrugzakje, ze laten hun bagage overbrengen naar de volgende overnachtingsplaats.
Een indrukwekkende hoop rugzakken wacht op transport.
Gisteren had ik ook al gezien dat de heuvels boven Puente la Reina er echt wel 'schraal' uitzagen. Na opzoeken wordt mijn vermoeden bevestigd. In juni 2022 heeft er hier een zware, grote brand vele kilometers bos vernield.Nu nog duidelijk te zien.
Dan over de fameuze brug de stad uit.
De voetgangersweg loopt paralel aan mijn route. Er is echt een stroom aan stappende pelgrims, veel meer dan toen we hier 9 jaren geleden waren. Ook de 'handel' heeft ondertussen aangepast.De aankondigingen in Engels volstaan niet meer, het moet internationaler !
Even voor de middag kom ik Tan (? zo zegt hij toch) in Estella tegen. We fietsen samen de stad uit. Als ik in Irache afsla om langs de wijnfontein te passeren, roept hij me dat ik de verkeerde kant op ga. Ik doe teken om me toch maar te volgen en hij doet dit dan ook. Zo kunnen we dan samen de nodige foto's maken bij dit pelgrims monument, hetgeen eigenlijk een symbool is van de gastvrijheid.
Even verder stop ik in Los Arcos waar de Vlaamse Compostela genootschap zorgt voor de uitbating van de Isaac Jacob herberg. Alhoewel het nog maar 13.00 uur is, staan de klanten al aan te schuiven. De 2 vrijwilligers vinden het leuk dat er nog eens een Vlaming passeert, maar hebben het eigenlijk te druk. Volgens hen zijn er zeer weinig Belgen op weg, des te meer Italianen en Aziaten.
Ik krijg echter bovenop mijn stempel nog een echt Belgisch chocolaatje!
De zon blijft vandaag achterwege. Ik passeer een dorpje dat de toepasselijke naam Sansol heeft.
Rioja is dus het wijngebied waar ik door fiets. Er is nog geloof in de toekomst want er zijn nog heel wat jonge wijnstokken aangeplant. Ondertussen heb ik ook al wel olijfbomen gezien.
De ganse dag ging het weer op en neer. Ik eindig dan maar weer met een afdaling naar de Ebro. In Logrono pols ik bij de toeristische dienst naar verblijven. Met een stadsplattegrond bij de hand heb ik er dan snel een gevonden. Zelfde systeem als gisteren.
Omdat de Santiago kerk vlakbij is, ga ik er even binnen. En ook Logrono beschikt over een mooie brug.

Geschreven door De.weg.ontstaat.al.fietsend