De Pyreneeënrit van gisteren laat zich toch nog wat voelen in de benen vanmorgen.
En vanaf nu is er amper nog vlak terrein.
Om het meer 'achter te laten' moet er sowieso geklommen worden. Maar nadien wordt er dan weer gedaald. Dit zal zo de volgende dagen een constante zijn.
Na een uurtje kom ik in Sanguese. Een stadje met pelgrimsopvang, maar dit was gisteren niet meer haalbaar.
Ik stop er voor bevoorrading.
Een man staat buiten aan de kerk te wachten op een groep bezoekers en hij vraagt me of ik een stempel nodig heb.Hij neemt me dan mee binnen en hij haalt de stempel uit de sacristie.
Aan alles is hier te zien dat ze het pelgrimsgebeuren hier kennen. Overal aanduidingen, infoborden.
Even buiten de stad passeer ik grote houtvoorraden.Het is de grondstof voor papier. Er is hier een grote papierproductie. Verder ziet het landschap er desolaat en verlaten uit. Er is ook amper een dorpje te zien. Het is dan ook weer rustig fietsen. Een grote attractie vandaag: de kloof van Lumbier. Een Gravelpad leidt naar een pikdonkere tunnel. Maar eens daar uit kom je in een 1300 meter lange kloof, gevormd door de Irati rivier.
Prachtige rotsen en vale Gieren in de lucht.
Er komen dus wel wat wandelaars op af.
Daarna dan tegen de wind verder. De wind staat echt wel heftig. Om alles wat te kunnen onthouden trek ik regelmatig foto's. Ik hang mijn fluo vestje even aan de ( stilstaande) fiets en dit wappert onmiddellijk !
De ganse dag zie ik amper een mens, tot er een herder samen met zijn hond, zijn kudde van op afstand in de gaten houdt.
Ik stop er dan ook voor foto's. Hij heeft 100 schapen en een 10 tal geiten. De geiten klimmen hoger, naar de moeilijkere stukken is zijn verklaring.
Hij is ook zeer geïnteresseerd in mijn tocht.Hij wil weten wat en hoe ik eet, waar ik slaap, wat ik doe als het regent....
Zijn Spaans, vooral met sigaar in de mond, is niet altijd even duidelijk voor mij maar het lukt.
Dan moet ik gaan kijken waar ik overnachtingsplaatsen kan vinden. In Puente de la Reina is er veel mogelijk. En dit is zeker haalbaar. Vooral omdat dit aan een rivier ligt, dwz een afdaling.
Puente de la Reina is een echte pelgrimsstad. Hier komen de 2 wegen samen om als een weg verder te gaan.
Bij het binnen komen van de stad staat er daarom een bronzen standbeeld.
De brug(110 meter lang) over de Arga zou in de elfde eeuw in opdracht van een onbekende koningin gebouwd zijn.Dit om pelgrims een veilige overgang te garanderen.
Er zijn verschillende pelgrimshostals. Ik stop bij de eerste die ik zie. Ik krijg er een bed ! Verder is hier alles voorhanden, maar je moet het allemaal zelf doen.
Ik ben de enige fietser, tot er later een Taiwaanse man ook op fiets toekomt.
Met Google translate probeert hij van alles te vragen. Hij heeft geen weet van bv. de route die ik fiets.
Hij is toch al van uit Bordeaux tot hier geraakt en tegen de regen heeft hij een paraplu mee.

Geschreven door De.weg.ontstaat.al.fietsend