Gisterochtend vroeg had ik mij gekleed op een warme dag wat behoorlijk tegenviel gezien de temp dan. Dus warmer gekleed vanochtend omstreeks 6.30uur. Desayuno in albergue uitgevoerd door Herman en na een ieder persoonlijk had dag gezegd op pad, we hadden een dertiger voor de boeg.
Waarom zo vroeg? Nou gezien de afstand verstandig maar nog meer vind ik gezien de prachtige ochtendkleuren.
Nou koud was het, de dauw was hier en daar wit en mijn handverwarming had ook problemen om op te starten.
Ook nu weer met enige onderlinge afstand het complete 5tal op pad. Prachtige omgeving, gevarieerd qua beplanting en pad, bekende kuddes koeien en paarden.
Enkele spannende beekjes over van steen op steen, kans op gladheid, wit uitgeslagen velden dus denkelijk rond het vriespunt: we zitten ook op 800 en straks naar 1000m.
De eerste 18km, niets onderweg, dan smaakt in een gehucht met een geopende bar koffie als....vul maar in! En ook dan druppelt een ieder hier binnen en voorwaards. Dan moest er een splitsing komen welke afwijkt vh eigenlijke pad nou daar hadden we op een 3tal punten discussie over. Ook hier op diverse stevige afdalingen gewoon huppelend naar beneden (bespaard aanslag op knieën!). Uiteindelijk was de verwarring te vroeg want op het punt zelf stond de splitsing keurig aangegeven!
Hierna weer niets meer, dus Erwin en ik in een kerkportaal een korte pauze. Weer in de benen nu op een lokale asfaltweg (3 auto's gezien) en ineens over families, huisvestingsproblemen van tegenwoordig e.d. gehad. Dat duurt dan effe en dan gewoon in ieders eigen tempo stilzwijgend lopen. De temp liep steeds meer op dus ook mijn broek inkorten, jack en truitje uit: zon van achteren. Wel altijd hoed op! Wat mijn motivatie het meest onderdruk zet is dat je voor je geen doel ziet zoals bijv een kerktoren of dorpje, nee gewoon weg, bocht, bocht, nog een, nog een, omhoog, omlaag enz.enz.. Onderling zeggen we nogwel eens "dahinten", maar dat moet nog wel eens meerdere malen herhaald worden!

Rond half drie na een paar stevige continue stijgingen (slopen je ook!) Morille in zicht, een goddelijk idee dat we zijn waar we willen zijn! Albergue dicht, bellen (internationaal is dat gedoe), hospitalero komt over 5 min.. Dat klopte gelukkig. Inschrijven enz. en meteen naar bar voor de inwendige mens (15uur keuken dicht) en om 14.57uur platos combinatos besteld. Je hongert het eten naar binnen en die Amstel-flesjes (belachelijk in Espana) nog sneller (tap was kapot).

Terug in albergue zijn de anderen ook binnen en de douche in, maar...zegt Carine (geen Karien) in frans/duits/engels gemengd "....ik in mijn pipi, 5 minuten wachten".???? Ooohhh dacht ik ineens, ze loopt daar bloot of ik effe wil wachten met mijn douche gebeuren. "Absolutement" zei ik als heer natuurlijk in mijn beste Frans!

De rest vd namiddag en avond is heen gegaan met een onderkomen regelen in Salamanca, nog een broodje en drankje voor het slapen gaan. Vandaag 33km achter de rug! Morgen Salamanca al, wie had dat gedacht! Buenos noches.

Geschreven door Cees-rosier