14.07.19
Gisteren heb ik mij beperkt tot een paaltje met kms erop. Toch was het een lange spannende dag deels over asfaltwegen groot (zie foto) en klein deels over bospaden. De eerste 3.5uur 2 gesloten bars aangetroffen, 2 boerenvrouwen, 2 oude mannen en 1 bar open in Baamonde en daar maar aan de desayuno. Het was dus erg stil. Deze ruim 18km maar gedaan zonder rustpauze, ging goed. Toen nog een bijna zo grote afstand naar Miraz. Ook deze route leeg, af en toe een huis, een hond, een paar koeien en 3 schapen. Ook deze rit geen pauze, zon begon wel erg warm te worden, en vlakbij (dacht ik) mijn bestemming, niet mijn gereserveerde albergue, dus maar parmantig door. De 2e albergue, verrek ook niet. Ik moest dus de 3e hebben en dat is zwaar forceren na zo'n tocht!
Prima ding, geweldig koud bier, menu de peregrino, ligstoelen, tuin, prima douche alleen ook hier hoesjes over matras en kussen. In mijn beleving was dit de langste rit tot nu toe. Conditioneel doet alles het minst zo goed als voor deze 3e Camino. De teller staat vandaag op bijna 36km.

15.07.19
Vandaag gaan we op weg naar het monasterio, ik meen 125 slaapplekken, ben benieuwd. Ik wil ook graag wat van hun rituelen meemaken en/of meedoen. We zien wel. Zoals al eerder vermeld moet dit dan een mooie afronding zijn van de Camino del Norte!
Vroeg weg wat anders! 4.5uur niets onderweg: bossen, landbouwgronden, paar boerderijen, wat koeien. Wel mooie paden met hoge wallen, zeer oud, veel bossen (nu eens naald) en natuurlijk ook het nodige asfalt. Op een paar kilometer van mijn eindbestemming vandaag het 1ste cafe open, desayuno maar alhoewel ik al een paar noodrantsoenen lopend op had. kon dat er wel bij. En dan in de verte hoge torens, bouwkraan, renovatie? Jazeker, de buitenkant van de monasterio zijn ze aan het aanpakken. Later bleek dat binnen ook nog vreselijk veel te renoveren was. Ik was de 1ste peregrino. Het klooster is nog in gebruik vandaar verschillende gebruiken hier zoals sluiting tussen half 2 en 4 (ook geen licht of warmwater).
Om 7uur was er een pelgrimsmis in de kleine chapel en dat bleek een uitstekende afsluiting van mijn Camino del Norte: geen regen, geen echte blessures, geen conditionele problemen, voorspoedig en snel lopend (dat is geen behoefte maar je eigen flow) dus een moeilijke lange camino met een einde in een slaapcel in een bijzondere omgeving.
De kleine kerk (de grote niet in gebruik) stroomde vol met heel veel jongeren, ook onder begeleiding met o.a. mensen in een busje om te koken, die allemaal een boekje bij zich hadden en onder begeleiding van een gitarist en drummer uit volle borst een aantal liederen ten gehore brachten, emotioneel! Ze gingen ook gedisciplineerd te communie!
Geslapen werd in cellen met 13 bedden, weinig licht, boven bed heel dicht op je, benauwd. Ik sliep bij de deur, deur open snachts, bitter koud maar ik had een deken te pakken gekregen. En wie komen er vlak voor sluitingstijf binnen, ja hoor Rob de Aussi en zijn Duitse maatje. Met de grootste moeite konden ze nog bedden regelen! Ik ging al bijna slapen maar op de valreep nog afgesproken dat hij groot bier trakteert in SdC, ben benieuwd! De teller staat vandaag op 35.6km.

16.07.19
Goed geslapen met deken en om half 7 weer op pad. Heel veel asfaltwagentjes en bospaden. Zoals al een aantal dagen stil stil stil onderweg. Redelijk snel een taverne open voor desayuno maar daarna tot Arzua heel lang niets: dat wordt nog wat met al die drukte in NL!
Snel zon erbij en maatregelen treffen. In Arzua een muzikale ontvangst met een dorpsdrumblaasband. En dan zit ik vanaf nu op de Camino Frances! Iets meer peregrinos maar het zag er niet zwart van.
Nog maar 7.5km maar wat duurde die laatste kms toch weer lang. Met 35.3kms in de benen strompelde ik naar binnen: prachtig, nieuw, goeie voorzieningen ennu laken en hoeslaken, prima keus weer van me! Je begint er echt aan te wennen, niets in de buurt alles in de albergue. Had het nodig zeker, 2 uur duurde mijn siësta.
Ondertussen heb ik 2 hotelovernachtingen in SdC geboekt en aardig overdacht wat daar nog te doen: foto's op het plein, omhelzen Jacobus in de kathedraal, bijwonen pelgrimsmis, credential zien te verkrijgen (donderdagochtend vroeg), laten wassen, naar de Huiskamer van het NL Genootschap en naar het reisburo: gewoon druk dus!
Betekent ook het einde van die bekende gezichten waar je veel of weinig mee gesproken hebt: het gaf mede een vertrouwd beeld aan de weken die nu bijna geheel achter me liggen.

Wat mij weer langzaam overvalt is het gevoel laat er maar een einde aan komen maar misschien hoort dat er gewoon bij!

Geschreven door Cees-rosier