28.09.21
Vol goede moed vanochtend om 8uur nuchter vertrokken na een prachtige dag gister in Malpica de Bergantimos. De zon was nog net niet op. De groene aanwijzingen zijn moeilijker te zien dan de "ouderwetse" gele maar het lukte. Al snel kreeg ik het gevoel van moet je hier ergens omhoog gaan, waar dan en dan verderop er toch niet langs hoop ik dat kan helemaal niet, maar het is toch een uitgezette route, toch....
Mijn hemeltje lief wat heb genoten van deze kust, de wilde zee, de uitzichten, de rust (niemand gezien), de voorzieningen (die zijn er niet, oja 1 maar die was dicht). Doch naarmate de dag vorderde werd het mij toch wel benauwder: de geitenpaadjes steeds smaller, steeds vaker over rotsblokken klauteren (nog steeds 8.5kg op mijn rug), steil omhoog dan weer gigantisch steil naar beneden, glibberen, modder, veel begroeiing waar je je doorheen moest worstelen. En dan die bulderende zee daar vlak naast je zo'n 60-100 meter daar beneden. Regelmatig naar links hellend lopend om het naar beneden storten of glijden toch maar te voorkomen. Ik heb wat afgebeden: GVD moet ik daar langs of daar omhoog, hoe dan, niks verzwikken want dan ben je erg ver van huis enz. enz..

Dit doorgemaakt te hebben en vandaag afgemaakt heb ik toch maar een knoop doorgehakt. Dit is niet zonder veel te veel risico's te doen en niet verantwoordelijk naar mijn naasten en mijzelf.
Ik ga de komende dagen nog bekijken wat ik van de Camino dos Faros nog ga doen en wanneer naar Muxia en daar nog een formele camino lopen via Finistere naar SdCompostela.
Ik moet gelukkig concluderen dat mijn lichaam zich nog gedraagt als een jonge god, behalve veel dorst doch met 4 noodrantsoenen de 27km toch maar gewoon volbracht.

Uiteindelijk kwam ik aan op Praia Ninons het einde van deze etappe, gewoon een strand zonder iets zelfs geen internet ontvangst! Gelukkig had ik dat al vernomen van mijn Spaanse gast waar ik geboekt had een overnachting met diner en desayuno. Haar geapped en haar man kwam mij verlossen: 5km op zijn spaans racen door smalle straatjes in een BMW-X1. Kreeg eerst Estrella Galicia en pulp voordat ik naar mijn kamer kon en douchen. Zij heeft ook nog even mijn was gedaan!
Het diner was prima: carne, salade rusia, tortilla, tarte, vino blanco, aqua, cofe, afzakkertje.
Er zijn ook nog 2 loslopende herders die je kunt aaien, wat een land!

Morgen staat een hostal geboekt in Ponteseco. Mijn gastvrouw brengt mij naar Corme. Hoe verder zie ik dan wel weer.
Vergat nog te melden vandaag uitzonderlijk zonnig weer gehad, zelfs nog mijn hoed op gemoeten!


29.09.21
Een relaxte desayuno om 8 30uur. Een overvloed van aandringen: moet je geen cake meenemen, tortilla dan, genoeg aqua, fruit misschien. Uiteindelijk water bijgevuld en fruit bijgeladen op mijn rug.
Nou, Spaanse vrouwen kunnen er ook wat van. Ze ging in die BMW er forser tegenaan dan die man van haar. Ze bracht me bij de vuurtoren O Robcudo van Corme. Een knuffel en weg was ze. Wat een eenzaamheid daar, woeste beukende zee, heiig, lonely faro.
Ter plekke besloot ik de lokale asfaltweg te nemen naar Ponteseco, aldus geschiedde. Kon direct inchecken en een gat zonder franje. Wel een café gescoord en later een eenvoudige pasta met veel....

Mijn besluit staat nu vast. Morgen naar Muxia en vandaar de formele camino lopen naar SdCompostela via het einde vd wereld Finistere! Ik verlang weer naar een stapelbed en dergelijke!!!
16km gedaan vandaag, buenos noches!

Geschreven door Cees-rosier