17.06.19
Voordat ik met deze dag begin even een bekentenis: ben gisteren toch even naar de beach geweest met het prachtige weer. Zeewater 17gr dus dat leidde tot pootje baden. Kreeg ook nog on the beach mijn kleinste kleinzoon in beeld en ook zijn vader en mijn schoondochter, very special.

Nu naar vandaag. Waren de eerste die er om 4.55uur uit gingen. Half uur later aan het lopen. Laat ik maar meteen met het einde beginnen. Albergue gevonden in Markina. Ik was werkelijk gesloopt. Ondanks onderweg 2x mijn schoenen afkoelen kwam de stoom er nog uit! Eindeloze stijlen hellingen, verschrikkelijke afdalingen de gehele route. Geen enkele voorziening onderweg dus hadden echt onze Tucs, pinda's, noodrantsoenen en 2 liter water hard nodig!!! Een dag waar je gedachten niet kunnen afdwalen want de gehele tocht had je volle aandacht nodig voor het pad en zelden mijn vaders wandelstok niet gebruikt: hulp bij schuifelend klimmen, afremhulp naar beneden. Niet helemaal waar: ik heb gedacht aan de luxe tram van Deba naar Markina, aan een vakantie met een heerlijke bolide zoefend over de weg, aan die goddelijke koffieautomaat thuis en ook meerdere malen "gebeden" als je begrijpt wat ik bedoel!
Heb ook wel tussen het zweten door naar de schitterende uitzichten gekeken.
Op de app-teller staat nu 31,1 en we zijn 9 uur bezig geweest !!
Strompelend mij geregistreerd bij de albergue, wat in de gleuf gedaan (donativo), douchen (ook een koud water kraan!) en wassen en buiten drogen want dat had ik een dag overgeslagen weet je!
Toen een menu de peregrino gezocht met veel water en 3/4 fles rosado, veel macaroni, lomo, frietjes, brood en een cornetto (€10). En daarna eindelijk plat en voeten omhoog, een goddelijke 1,5uur geslapen. Trouwens prachtig weer, in de loop van de dag warm, insmeren en voor het eerst de hoed op.
Om 19.30 voor het eerst naar de mis, heb ik als rustpunt gemist. Nog wel nieuw water scoren en kijken wat ik morgen ga doen. Ik heb besloten 2 dagen wat te minderen wat de kms betreft en waarschijnlijk een rustdag te plannen in Bilbao.
Dat gaat in ieder geval betekenen dat ik van Sofia morgen afscheid ga nemen want die heeft nog wilde plannen om dit uit te lopen naar Santiago, nog naar Istanbul te gaan en terug ook nog paar dagen Bilbao met vrienden en daarna in Virginia weer moet werken. Het is bijzonder aangenaam geweest en goed voor mijn Engels (had dus gewoon een meelopende tolk docente spaans) en handig om elkaars water uit de rugzak aan te geven en samen te eten en samen de wereldproblemen te behandelen en te horen dat sommige mensen wel erg veel voor hun kiezen krijgen (zoon met 24 jaar verloren, man thuis met kanker om maar wat te noemen) enz.. Dan realiseer je maar weer eens hoe goed ik het heb met Thea op 235, op de Strijenlaan in Roosendaal en op de Nachtwachtstraat in Vlaardingen. Ook goed en anders om alleen weer verder te gaan.
De rest hoor je wel weer de volgende keer.

Geschreven door Cees-rosier