22.08.18
Om even over vijfen werd de eerste caminoganger al onrustig, dan er maar snel uit. Wederom tegen zessen in de kuiten. Mist, overal mist, heel veel wandelpaden van hout en na 50min. het eerste barretje open. Aangezien we altijd nuchter gaan lopen heerlijke koffie en gebakken broodjes met suiker. Voor het eerst enkele caminogangers on the road (again, herkenningsmelodie van The Rivals trouwens!). Weinig uitzicht, weinig barretjes open zo vroeg. Een Oma geholpen met de buggy en rond 11uur in Vila do Conte, een behoorlijk grote stad. Rivier, havens, stranden, beetje omgelopen. De sacristie van de oude kerk in voor de gebruikelijke stempel in onze pelgrimspaspoort. Tijd gerekt met de gebruikelijke koffies, canas en een tonijnsalade. Ook hier een attente beheerder die een half uur vroeger ons als 1sten binnenhaalden. Nog steeds geen zon: hoop dat de was (ja tot op heden doe ik de was!) vanavond droog is.
Van gehoord maar nog niet meegemaakt een albergue met een 2persoons bed!
Nu zijn we voor de 3e keer ergens aan het overnachten en nog steeds geen stapelbedden: heb ik weer dat ik als oudste beneden mag slapen!!!
Die nieuwe caminogangster van mij roept regelmatig "daar is een pijl!", of ik die niet gezien had (paar keren niet, sssssttt).
Geen pelgrimsmis in kerk bleek snel. Nog even wat scoren voor de trek en dat nuttigen in de albergue. Inmiddels op onze kamer een Engelse en een Duitse alleen. De laatste had 3uur rondgedwaald voordat ze de herberg gevonden had. Haar gewezen op de app Maps.me!

23.08.18
Je gelooft het of niet maar een soortement uitslapen vanochtend: pas om over zessen eruit. Tegen zevenen naar buiten. Prima weer om te lopen. Al vroeg een kerk open maar geen stempel. Langs een grote begraafplaats midden in een woonwijk met ook sochtends vroeg volop kaarsen en verse bloemen. Alles van steen: houten gedenktekens van mijn ouders een keer vervangen door steen, weet niet.
Wederom veel houtpaden en mist. Wat caminogangers onderweg die ons passeerden. Vorig jaar weinig meegemaakt, andere snelheid nu, geen probleem hiermee. Veel stukken met weinig voorzieningen. Laatste stuk langs de weg gelopen met hardrijdende Portugezen en veel Westland-achtige tafrelen maar dan kleinschalig, op zandgrond, plastic kassen of helemaal niet, veel afval (overal trouwens), water sproeien met de hand(!!!). Mannen die op jacht waren zeiden ze (zal wel) op de foto genomen. Aangekomen in Apulia koffie, bier en aan de frango (kip zeggen wij), toch maar weer 19.5km gelopen. Op zoek naar Luhu Surf ons onderkomen. Staan we op een hoek, schiet ik een Portugees aan, blijkt het de mede-eigenaar te zijn. Naar binnen en een prima 2persoons kamer (bed op pallets, weer eens wat anders). Paar aardige jonge meiden op de compound die surfles krijgen, had ik misschien ook eens moeten doen! (lesgeven bedoel ik).
Ondanks de mist (het klaart niet op) veel mensen op het strand, in en buiten de alom aanwezige tentjes. Voor de rest rustig aan met haarlak scoren en appels, genoeg voor vandaag. Morgen ik meen een twintig kms voor de boeg.
Cees.

Het lopen valt zeker niet tegen.Al ruim 70 km gedaan geen blaren alleen wat spierpijn maar dat heb ik al gauw.Is wel inspirerend dat mensen vragen waar je vandaan komt en je vervolgens een bom camino wensen .
Thea

Geschreven door Cees-rosier