11.09.17
De titel van deze blog doet vermoeden dat ik ondertussen vertrokken zou zijn uit Leon maar dat is niet het geval: mijn verjaardag vier ik ook nog in Leon.
Na die ellende van 9/11 is het een zwaar beladen datum geworden maar daar wisten mijn ouders niks van.
Alhoewel, bizonder was het wel voor mijn ouders na enkele mislukte zwangerschappen en het overlijden van mijn oudste zus na een paar dagen een zoon die bleef.leven.
Nou, daar kunnen mijn zus en broers over meepraten: ik was een afgesmeekt kind. Vandaar dat wij allen als 2e naam Maria dragen. Maar voor hier voert het te ver.
Ik mag mij, zeker na deze Camino-check, verheugen in een goede gezondheid dus daar nemen we maar eentje extra op!
Toch een onrustige dag gehad, zag om half een de eerste felicitaties binnenkomen. Mijn hemel daarna werkelijk bedolven onder de videootjes, telefoontjes, whatsapjes, FB-berichten, overweldigend. Hierdoor zat ik pas om half elf op Plaza Mayor aan de desayuno, wel windstil en strak blauwe hemel!Passeerde daar naar toe al een behoorlijk aantal penegrinos, natuurlijk die waren vanochtend vroeg naar Leon vertrokken.
Komt een ouder koppel naast mij zitten met uitgebreid fotoapparatuur ik, ben tenslotte in een goeie mood, bied aan om ze samen .....oh nee we hebben er al genoeg! Okay, ik weer terug in mijn hok, aan mijn tafeltje bedoel ik.
En dan om noon de kathedraal in: mijn hemeltje lief. Zeer oud 13e eeuw toen Leon 500 inwoners had (he...???), schitterend glasinlood, groot en hoog, veel bewaard gebleven, gelukkig nog behoorlijk rustig wat toeristen betreft.
En dan ja hoor mijn 1ste Cuba Libre sinds 15/8 goddelijk en ook nog water, noodrantsoen en appels gescoord voor komende dagen onderweg.
Ik word er ondertussen aardig verlegen van: komen nog steeds goede wensen binnen. Naast een werkzoekende Duitser die 2 jaar in Eindhoven had gewerkt, geen schokkende dingen. Oja, ik heb een 2e al op met wat tapas. Nu naar de hotelspa. Rondje gedaan, gauw weer voeten verharden: koud water, kampferspiritus spray.
Wisten jullie trouwens dat 11/9 de nationale feestdag van Catalunya is: geen toeval toch?
Kijk nou leuk, een Messenger bericht van mijn Franse caminogenoot Jean Francois uit Poitiers: had hem dagen geleden voor het laatst gezien en uitgenodigd voor verjaarsborrel. Hij loopt nu een aantal dagen voor mij!
Fruitsalade, sortering Leon-serranos en een flesje Rioja, dan kan het wel weer ter afsluiting van een 3daagse in Leon. En nu naar bed zei duimelot (of is het duimenlot?). Morgen vroeg op. Adios Leon.
12.09.17
5 uur wakker, te zot, omdraaien. Jeminee al 6.40uur eruit met die geit.
Tegen zevenen, nog donker, op weg. Ik loop inderdaad behoorlijk door: al 24 penegrinos voorbij (allemaal nieuwe gezichten). Bewolkt, sterke W-wind (dus tegen), saai vlak pad grotendeels langs de N120. Insiders weten dat zoveel mogelijk vrachtverkeer deze wegen kiest (gratis) en ik iedere keer een windvlaag, lekker hoor. Wel ontbijt- en koffiemogelijkheden langs de weg, beetje troost. Gelukkig niet teveel maar af en toe moet je even het padje af/bosjes in: hemeltje lief allemaal bramenstruiken. Gevolg bloed aan de benen. 112 bellen (ook in Spanje!).......? Nee joh 2 pleisters en opgelost.
Na ongeveer 21km op gekozen plaats van bestemming een albergue municipal enja hoor hygienisch met zeiltjes!!! Wat een gat, maar wel weer volop zon. 4persoons open hok met in ieder geval een Zuid-Koreaan. Natuurlijk eerste uitwisseling "where you from". Aan hem kon ik dat wel zien: Holland...??? Guus Hiddink, heel bekend bij ons en je moet met mij een beetje Koreaans ontbijten (11.30 uur!!). Ja natuurlijk: vlees, heel veel ui, hele groene pepers en de (hete) inhoud van een Koreaanse tube. Toch wel gezellig en Koreaan blij.
Restaurant gevonden (er is e maar 1) voor menu del dia en een cafe voor Barca-Juventus vanavond: 3-0 waarvan 2 van Messi, heerlijk.
Een terras in de zon is er alleen bij de albergue. Lopen, inmiddels tegen 3en, nog steeds penegrinos langs.
Toch strategie evalueren, later weggaan? Nee, toch niet: vroeg op, deels donker, loopt koeler, bijtijds ontspannen...... houwen zo!
Weer gescoord bij restaurant: paar servetten. Uiterts belangrijk: dezen zijn sterk en groot (loopneus!).
13.09.17
Bed te kort, nieuwe lakenzak meer een mummiezak, slapen geen niet bizonder, zelfs koud dan maar een deken (lang heleden trouwens) en dan om 6 uur gewekt worden door de Samsung van de Koreaan. Was er al uit dus voordat hij dat ding kon uitzetten waren we 5 min. verder: ga er vanuit dat Koreanen alleen maar Samsung-apparaten hebben toch?! Dan maar eruit en kwart voor zeven lopen. Vandaag naar Hospital de Orbigo een korte rit. Weer eentonig vlak langs de N120, maar ik zie in de verte wel bergen aankomen. De dag na Astorga gaan we naar 1162 (nu 824) en de dag daarna naar 1518 meter! Zien we dan wel weer. Volgens mij zijn we dan in Galicie denk ik.
Behoorlijk koud maar opmaat voor prachtige dag (helder strak blauw).
Hospital binnenlopen is met de 19 bogenbrug een plaatje!
Deur was al open en een hartelijk welkom door vrijwilligster van de parochiale albergue. Leuk ding, zie foto's maar wel om 20uur mis en om 21uur gezamelijke bijeenkomst: nou ja dan maar geen Real Madrid kijken, niet zo erg! Kijk nou, een gewoon laken en kussensloop en gaten aan voeteneind: voor mijn voeten, alle bedden zijn 1.9m!
Leuke taverne gevonden met penegrino menu. Kom binnen, te vroeg voor Spanje (half 2), dame alleen, ook aan de wandel. Je laat haar toch niet alleen...Prima, ik haar uitnodigen, ja maar spreek weinig over de grens zegt ze: ja hoor heb ik weer, een Française maar dan zet je als heer natuurlijk door.... Nou helemaal niente over de grens: komt uit Lyon, heeft/had 2*restaurant in Marseille meen ik te begrijpen (toch weinig blijven hangen van school, van bijles, van tante Catrien zaliger en van onze ex-buren!), man thuis ook geen wandelaar (gelukkig iets herkenbaars.....hihihi), loopt moeilijk, heeft het koud enz.. Maar ik heb het manmoedig volhouden, ziezoo! Ik moet wel bekennen na die fles vino tinto ging het met mijn frans een peutje beter (ze dronk ook niet!): j'ai tu a, il a, nous sommes, vous etes, ils sont!!!
Na een korte mis in de kerk een kerkelijke toelichting van de camino en een penegrino zegen + hug: bijzonder mee te maken. Iedereen hier vroeg plat, ik ook!
14.09.17
Al om half 5 het eerste gerommel. Nog maar even omdraaien, paardedeken nog eens goed leggen (was fris). Okay dan 6.15 eruit, 6.45 uur lopen. Eerste half uur donker, langs N120, lekker die autolichten en dus pad moeilijk te zien. Grotendeels saai doch op eind golvend landschap en groener, wel lange hellingen. Enja, Astorga. Albergue gauw gevonden, nog een uurtje wachten voordat ie opengaat.
Ingecheckt, yippie laken/kussensloop.
Rest van Astorga in de vlgd blog.
Luistert & huivert!!!!!
Wederom een mijlpaal bereikt vandaag in Astorga: op basis van de officiële camino km's heb ik nu 500km afgelegd oftewel 2/3 van Mijn Camino zit er op!!!!!
Tja om nou te zeggen dat ik lichamelijk diep ben gegaan, nee toch niet. Misschien toch toe te schrijven aan al jaren in de week 2x fitness en 1x voetbal en ja ruim een jaartje 2 tot 3x per week lopen. Okay dat zei dan zo maar uiteindelijk zit het voor 3/4 in je genen denk ik: thxs Mam & Dad.
Tot de vlgd keer!
Geschreven door Cees-rosier