01.09.18
Al vroeg luidruchtige Italianen dus gezien dit en de te verwachte warmte om 6.45uur op pad. Ook nu weer pas na meer dan 1.5 uur café voor desayuno met een supermarkt erbij. Dat was ook wel hard nodig want er viel veel te klimmen. Naast de canas drink je erg veel water dus snel een nieuwe 1.5liter plus noodrantsoenen gekocht.
Dit keer kreeg ik snel behoorlijk last van mijn rechterbeen, goeie raad was duur. Na ruim 12km besloten om de lange route van morgen te bekorten en niet in Pontevedra te blijven maar het plots verschijnende bordje estacion autobus te volgen om te kijken of iets met de bus op te lossen was. Dat kon, €1,50pp en dat naar Braillos. Thea nog haar wandelstok in het busstation laten staan, weer gevonden. 40min later stonden we in Braillos en albergue snel gevonden. Rond 1 uur en erg heet. Dat ding was op slot, bellen, sleutel bleek in een kastje te zitten en naar binnen. Wat we al in de omgeving gezien hadden bleek werkelijkheid: dichtstbijzijnde kroeg half uur lopen en geen supermarkt. Snel besloten voeten onder de koude kraan, gezicht wassen en vertrekken naar Caldas de Reis (nog 5km). Nog een trouwerij incl drone gezien met een prachtige Citroën!
Hemeltje lief, helemaal vergeten dat Thea 30/8 (uit zichzelf) boven heeft geslapen: wel met een verantwoord trappetje + een goeie railing!!!!

02.09.18
Caldas de Reis, rustdag. Gewoon wennen dus want al vroeg werden we wakker zoals het hoort als penegrinos. Gerekt tot zelfs half 10 en op naar de desayunos. Temp was aardig draagbaar, ook tijdens de rest vd dag mede door af en toe lichte bewolking. Geslenterd, gedronken, gegeten enz. enz. enz.. Eind vd middag onverwachtse (4e keer dachten we) ontmoeting met 2 Hamburgse meiden, gezellig, foto maken, kussen en buen camino wensen. Zij vertrekken woensdagochtend vroeg uit SdCompostela: geen bloemen dus bij aankomst, hihihi!!!

03.09.18
Wat een nacht of we aan de snelweg zaten (raam open voor de frisse lucht). De herrie bleef aanhouden tot een uur of 2 en daarna werden we getrakteerd op lichtflitsen en gedonder in de verte, onweer dus. Ja, dan maar vroeg er uit en snel naar buiten. Ruim 1 uur in het donker gelopen (is nu ongeveer half 8 licht) op een weggetje door het bos, spannend hoor. Ik dacht natuurlijk weer aan vroeger de welpen en verkenners (heet nu scouting). Dan breek je je nek over 2 honden, 1 leek er sprekend op Kaja van de Robijndijk! En later nog eens 3 katjes, kan niet op maar hebben besloten ze niet mee te nemen.
De route vandaag, uiteindelijk 20 km, was groen, afwisselend en niet al te veel dalend of stijgend. Een aantal keren dondergeroffel vlakbij maar geheel droog gehouden. Ik had weinig last van mijn been (wel dik) dus naar Padron ipv de plaats er voor. We namen de 3e albergue ( er zijn er minstens 6) en ja hoor er lagen er al een aantal voor de deur die pas om 13uur open ging. Naar binnen, bednummer zoeken (dit kreeg je bij inschrijving, nog nooit meegemaakt) en voor de 1ste maal een wegwerphoesje voor kussen en matras (vorig jaar bijna overal) en de penegrino handelingen uitvoeren.
Ik moet nog effe kwijt dat ik nu 2x een cana Mahou aangeboden heb gekregen maar mijn favoriet is toch Estrella Galicia! Zo, anders vergeet ik dat weer.
Na de siësta de gebruikelijke verkenning vd omgeving en kwamen o.a. terecht in de kerk waar de steen bewaard is waartegen Jacobus is aangemeerd (was toen al overleden). Deze steen staat onder het altaar. De overlevering dat hij in het thans zo genoemde Padron aan land is gekomen klopt.
Morgen stellen we de aankomst in Santiago nog 1 dag uit. Het begint heel raar te voelen dat ook deze camino voor mij er weer bijna opzit!

Datzelfde gevoel heb ik ook.Als is het dan wel mijn eerste.
Aan een kant trots en blij dat ik bijna in Santiago ben aan de andere kant dat het dan voorbij is.Voor de meeste mensen is dit de laatste albergue dus die zien wij niet meer ook dat is vreemd.Maar wij hebben nog twee dagen.
Lieve groetjes
Thea

Geschreven door Cees-rosier