Goed bed aardig geslapen en voor zevenen al veel activiteit. Toen de eerste naar beneden ging om te kijken naar de beloofde desayunos in de koelkast, bleek die leeg te zijn. We hebben een aantekening achtergelaten van "shame on you" en het positieve kwalificatiebordje van Booking.com omgekeerd er bij gelegd!
Ik dacht, zonde vd €2, lopen maar heb water en rantsoenen. Nou nee enkelen wilde toch wachten bij een cafe, half acht open, op het eten. Staan blauwbekken buiten en toen gegeten: komt even later de hospitalero binnen met "sorry, sorry, sorry" en ieder zijn €2 terug. Okay dan.

Michael zou ons brengen naar de Via Verde de la Plata, een route waarop vroeger (?) een spoorlijn heeft gelopen die uiteindelijk weer uitkomt op de camino maar wel een km of negen langer is. Moet zeggen na wat gezoek naar die weg, uiteindelijk de route gevonden en tot de laatste km of negen gevolgd: compliment want het was de moeite waard. Dat leidde mede door het geweldige weer (sochtends vroeg nog kouwe vingers!) en de prachtige omgeving en uitzichten tot een voortreffelijke tocht en tot mijn enthousiasme als hardste loper van allen. Onderweg nog op een oud station aan de koffie om tenslotte uit te komen op de camino. We waren inmiddels al behoorlijk, weliswaar geleidelijk, geklommen.

Het laatste stuk liep deels langs een smalle asfaltweg om later over te gaan in een boerenpad en maar stijgen tot 800m. Hier stond mijn motivatie wel stevig onder druk. Een moment van uitblazen kwamen we nog tegen bij een hospitalero/kunstenaar/kluizenaar die koffie zette voor ons (donativo).
Albergue lag langs de weg, deur open, niemand daar, een 2persoons kamer gekozen met Erwin en douche in, wasmachine volledig volstoppen (60 min. & 30 graden) met katoen, wol, nylon en wat dies meer zij. De hospitalera kwam ondertussen en zei dat ze ook een cafe had voor alle innerlijke behoeftes.

Perfecto menu del dia: paella met veel vis, salada mixa (+vis) 2 canas, pan e helados. Voor de geïnteresseerden: €14!

Inmiddels is alles droog gekomen in de zon, enkele stuks nog op de verwarming, en gaan slapen. Zo direct nog wat drinken en dan zit deze dag er met 30,5km er op.
Morgen gaan we naar een "parochie opvang" met Pater Blas (o.a een promotor vd zilver route) als hospitalero voor slapen, gezamenlijk eten (donativo!) en pelgrimszegen.

How do en bedankt!

Geschreven door Cees-rosier