Schiet overeind, zie bed van Erwin al leeg, alle lichten aan, shit. Was nog om zes uur wakker! Snel snel snel, hap in stokbrood, bah Spaanse kaas op je nuchtere maag, nou nee, in de rugzak. Oja zaklamp, kom ik buiten is het licht, 7.55uur. Okay dan maar helemaal wakker worden tijdens het lopen.
Maria weduwe uit Bretagne, 68, liep vlak achter ons.

Geweldig weer, prachtige luchten, mooie landschappen, de bekende hekken en dieren waar we langs moesten doch nu waren het veel stieren, beetje uitkijken, keken ons wel aan van "wat mot je"! Ook grote velden met gele bloemetjes (geen idee wat) en ook een behoorlijk stuk grote ouwe steeneiken. Het meest bijzondere was echter vandaag dat het grootste gedeelte vh pad was vochtig, drassig, niet begaanbaar (hoger proberen te lopen), glibberig. Hier en daar die verrekt gladde stenen (toch wat angstig voor vallen). Desayuno lopend maar tegen twaalf uur kwam de grootste uitdaging: een aardig riviertje en niet te omzeilen, wat naar rechts wat naar links om de hoek, vergeet het maar! Waterhoezen aan, leek een verloren zaak, te diep en overal rotsblokken onder water. Dan maar gaan, eerst Maria, toen Erwin toen ik. Met het enige houvast van 1 stok stapje voor stapje (8,5kg op je rug!) naar de andere kant. Toen nog een uurtje naar Gastileo met water in de schoenen! Wat te doen. Toch daar maar stoppen na 22km want nog 10 doorlopen is te groot risico voor de voeten.

Albergue gevonden, sleutel in de brievenbus, geen verwarming voor de natte zooi m.n. de schoenen, maar gelukkig een buiten om dingen te drogen.
Na platos combinatos gegeten en snel buiten gezeten in de zon en dus in slaap gevallen gewoon in een stoel!
Een rondje gelopen in het oude gedeelte achter de vestingmuur maar er was behalve een barretje niets open.
Inniddels een nieuwe Duitser binnen en een Spanjaard.
Kom tot weer aan 25km vandaag. Druk bezig geweest wat de komende dagen te doen gezien de afstanden maar dat zien jullie vanzelf! Slaap lekker.

Geschreven door Cees-rosier