Had net in de kroeg gisterenavond mijn verslag gemaakt, kom ik terug in de albergue zitten een aantal vd Zuid-Amerikanen in de huiskamer, weer met eten en djogo's (literfles) Amstelbier. Kon het niet weigeren dus aan tafel. Bleken het allemaal Peruanen te zijn en ik kreeg een filmpje te zien wat ze hier deden: mijn hemel, hangen in touwen/kabels hoog boven de grond tussen hoge lichtmasten en hangen daar nieuwe stroomkabels: mijn God wat gevaarlijk werk en dat 7 dagen/week! Ik weet niet of ze hier Arbeidsinspectie hebben!!!
Rond negenen toch maar te bed doch het bleef tot na half elf een gekakel van jewelste.
Maar goed tegen half zeven wakker geworden vd herrie, Peruanen waren al aan het eten, eruit dus. Om 7uur stonden we voor de deur vh cafe waar er desayunos te verkrijgen waren hadden ze gezegd: mooi niet, gesloten. Verdomme, nog donker, rugzak af, zaklamp pakken en lopen maar. Tegen ochtendgloren moesten we vd weg af het land in: rijp beraad met Erwin, teveel water daar, dus langs de provinciale weg blijven (achteraf hoorde we dat een peregrino zijn schoenen en sokken 5x had moeten uitdoen vanwege het water!). Weinig gezien, zware mist, weinig verkeer, onafzienbare weg. Overweeg toch een email naar departemento trafico dat niet alle witzwarte paaltjes op dezelfde afstand staan: ik telde dan 60, dan weer 58 dan weer 62 stappen!?
Na 2 uur noodrantsoenen aangesproken en pas na 15km eerste cafe, en daar een echte desayuno. Na kleine 20km kwamen we op plaats van bestemming een albergue/klooster/armen opvang. De armen (vaak gehandicapten) zitten in een ander gebouw, albergue in het klooster op 3e verdieping: kosten op basis van donativo dus geld in het kistje.
Alhoewel het de hele route droog weer was, hadden we nog genoeg natte zooi van gister: voor en op de aanwezige electrische kacheltjes ermee, wij douchen en dorp (gat) in. Cana, bocadilo en cafe gevonden. Eten hoeft niet want dat is vanavond in het klooster!
Een eenvoudige maaltijd vh klooster: salada mixa, champ.soep, hamburger, banaan en water en daar een zegen over met Erwin en 3 franse dames! Een mooie kapel en om half 9 een mas. Ga ik toch weer snel terug in gedachten naar vroeger en mijn ouders.
Tegen half 10, nu, licht uit. Welterusten.
Geschreven door Cees-rosier