Goeieavond laat,

Tja het was me een dagje wel zeg.
Laat ik bij het begin beginnen.
Neus buiten de deur, miezertje, dan rugzak inpakken. Meteen er met gestrekt been in zullen we maar zeggen en het was al 7.15uur. Hoeveel water viel mee dus poncho niet ingezet als redmiddel.
Zat direct niet meteen op het caminopad doch gewoon stukje afsnijden door langs een 2baans N-weg te lopen: wel uitkijken, bij iets groots toch stap opzij en zonder ongelukken het pad weer gevonden. En dan komen langzamerhand de emoties in beweging, geen idee waarom, maar punten van herkenning die dat teweeg brengen. Zoals pal langs de verlichting vd landingsbaan van Santiago lopen en langs het "Hilversum" van Galicia: hun radio en tv-gebouwen en toren.
Desayuno ook vlak bij de landingsbaan genuttigd en op naar Monto do Gozo. Als ik mij niet vergist ligt Santiago tussen een 7tal bergen en Gozo is er een van. Eenmaal boven de volgende emotie: de torens vd kathedraal in de verte (vergis je niet, je moet nog 5km!). En dan beneden het stadsbord vd stad.
De stad in ook nog goed bekend en uiteindelijk neer gestreken op het terras op de rand vd oude binnenstad. Ook een emotionele plek: daar gewacht op het signaal van Thea en Menno die mij kwamen verwelkomen na mijn 1e camino in 2017! De koffie was daar nog steeds lekker en dus schop onder mijn kont op naar de kathedraal en Plaza Obradoiro Ik was dus gewoon aan het uitstellen! En ja hoor de Plaza op en dikke tranen, en het was maar 395km deze Primitivo?! Deze volbracht, ik vind het maar weer geweldig.! Ik begrijp echter dat er reacties zijn van "zo dat gaat vlug" of het hiermee afgerond is?! Nou, nee hoor, de oplettende lezers weten dat er nog een Camino Ingles komt enwel vanaf aanstaande zaterdag met een 6tal etappes dus nog een honderdje en een kwart aan kms erbij. Dat komt eind vd week wel.

Buen camino omhelzing met de 2 Columbianen en felicitatie van een Nederlandse, dat is wat er gebeurd als je een kleine 2 uur op de Plaza liggend vertoefd! Toen mijn emoties inmiddels weer gestabiliseerd waren meteen door naar het Pelgrimsoffice voor het ophalen van je credential! Ging verrekte vlug want er waren er pas 354 peregrinos voor mij geweest (er zijn dagen van 3 tot 4.500!).En toen koffie en een maria-koekje in De Huiskamer van het NL-Genootschap Jacobus op de 1e verdieping: een soort thuiskomen. Hierna was ik klaar om mijn studiootje te gaan zoeken, 750m verder op, dat viel mee.
Eerst nog een dagschotel en om 15uur stond een zekere Maria mij op te wachten met de sleutels: klein appartement met de noodzakelijke spullen erin incl.ophangmogelijkheid voor natspul.

Mijn hele rugzak leeggehaald, gelucht, gewassen enz. en lekker slenteren door de straatjes. Kwam paar keer een Limburgs echtpaar tegen die ik kende vd Huiskamer.
Het enige wat nog gedaan moest worden is mij afmelden bij Sint Jacobus in de kathedraal dus om 19uur zat ik er. Toen al druk, om 19.30uur de Pelgrimsmis en kerk dus bomvol (7 dagen per week en iedere dag 5 missen!). Toen de stoet de sacristie uitkwam zag ik het al (dat is als je er vaak komt, haha) er zat een knaap tussen met het donkerrode pak aan: bediening vd Butafumerio, dat is verrekte geluk hebben. Weer emoties. Helemaal toen er nog 6 van diezelfde kerels naar het touw gingen aan het einde vd mis om het slingeren in beweging te zetten: geweldig, mooi! Voor mij de 3e keer dat ik dit nu gezien heb, boffertje zeker?!

Vandaag 27 km. Effe niets meer, morgenochtend niet lopen, he, zie wel wat mijn lijf zegt.
Weltrusten. PS: ik zal morgen nog een foto maken vd Butafumerio: heb nu alleen een video.

Geschreven door Cees-rosier