Wat zoeken om 5.30uur naar het ontbijt, om de hoek alles nog donker, gevonden: sapje, broodje marmelade. Daarna echt in de benen. Mooie afwisselende route met veel klimmen ( wat heb ik weer eens vaak gebeden) en weer eens die verdomde honden vooral als het nog niet helemaal licht is. Gelukkig heb ik Pa bij me (die goeie man moest eens weten dat ik met hem sloeg naar die beesten!). Ook veel gehuchtjes maar uiteindelijk op de 25km, 6 uur lopen, 1x een gelegenheid voor koffie met 2 palmeria's (koekjes)!
Maar al die eenzaamheid, moeite en hitte sedert 10uur was niet voor niks want bij aankomst in Algorve een gloednieuwe albergue met restaurant eraan vast (inmiddels 12uur), schitterend ennnn druk ook met heel veel auto's en dus eters.
Eerst de rituelen en daarna aan de volgende (cerveja) en ook nog een menu dia de 1e die ik hier tref: en lekker dat het was!
Inmiddels zag ik buiten de Amerikaanse passeren en de Spaanse uit Barcelona doch die bleef bij me slapen (zit 3 meter tussen en eventueel een gordijntje!).

Na siësta kwam de laatste, inmiddels heet ze Mariane, met een bericht dat het brandrisico voor lopers vanaf morgen op de route hoog is!! Shit, wat nu. Hier en in de weide omgeving geen trein of bus dus blijft taxi over. Zij vindt een taxi te duur, wat kan natuurlijk.

Effe tussen door voordat ik het vergeet: er waren wat vragen over mijn conditie/gezondheid: verbazingwekkend goed, geen voet of spierproblemen e.d..
Wel ontiegelijk veel drinken: de 1.5l fles en de kleine van 33cl gaan standaard dagelijks tijdens lopen schoon op!

Na het nodige heen en weer lopen, dingen checken, Portugees die mannen kenden met een taxi (vertrouwd???), contact met een Spaanse invalide en Mariane die vlot vertaalde naar Engels uiteindelijk geregeld dat ik morgen samen met de Spaanse invalide (naam?) naar Coimbra reis een 35km verderop. Daar inmiddels een hostal geboekt: zucht, gelukt. Je maakt wat mee trouwens op je nog 76ste!!!

Geschreven door Cees-rosier