03.09.17
Nog even terug naar gisterenavond.
Ging bijtijds terug naar de albergue gezien sluitingstijd na de 1e helft van Spanje-Italië bij 2-0. Het is 3-0 eindstand geworden: leuk dat een Nederlander floot en dat Castrojeriz een van de langste dorpen is langs de Frances (meer dan 2km: lijkt op de Langstraat!!!).
Vannacht voor het eerst snurken meegemaakt: mijn rugzak was al gereed voor vertrek doch het leek mij niet sociaal om midden in de nacht op zoek te gaan naar anti-snurkmateriaal. Vanaf half 6 beginnen de 1e vertrekwerkzaamheden: volgehouden tot tegen half 7. Effe gezicht en oksels verfrissen (tandenpoetsen vergeten) naast een Koreaan die zijn bibop probeert te wassen. Hierna nog net in het donker op weg met vrij direct de klim (en dat op de dag des Heeren) van 12% wel met uiteindelijk prachtig uitzicht en de daling van 18%: overleefd! Zeer bizonder: Italiaanse vrijwilligers in een prachtig oud kerkje onderweg gewijd aan San Nicolas (9e-10e eeuw) met gratis koffietje. Voor de rest een enerverende dag van ruim 26km, verre uitzichten wind tegen (W), oneindige paden wel met mogelijkheden voor koffie+met onderweg, maar eindeloze vlaktes en drukkende stilte: als je stil staat tenminste want je hebt permanente herrie veroorzaakt door de krakende kiezels, stenen enz.enz.enz. van je schoenen. En dan het ergste vandaag: ik werd gepasseerd door een vrouw, ik denk iets jonger dat scheelt, wat mij tot op heden nog niet is overkomen. Je rust op verschillende momenten toen kwam ze weer langs, nu op blote voeten: ja aan die onzin doe ik echt niet mee (haha). Verder heb je tijd ten over genoeg voor.......van alles. Zo gaan gedachten ondermeer van Meseta en campo naar prairie en plains US en komen ineens Arendsoog en Witte Veder boven (toen ik die boeken las nog volstrekt niet wetend wat de indianen is aangedaan!). En dan ineens borden provincie Burgos uit en Palencia (nooit van gehoord) in en vrij snel daarna......watergoten, kanaal??? Woerdense Verlaat, Aarkanaal....nee nee Canal Castillo, okay duidelijk.
In Promista aangekomen te vroeg voor de albergue (een hostal* was 28 euro), welke om 13.30 uur open ging (€10 voor bed en facilities). Na de dagelijkse aankomsthandelingen (o.a. camino-stempel!) en de eerste kennismaking tussen de stapelbedden (boven me Fransman, naast me Hongaarse) om de hoek menu del dia en goed gegokt voor de segunda: frites met gehaktballetjes (lekkerderder dan bij Ikea!) en zoals altijd helado als toetje nu eens Cornetto.
Gok op 70-80% bedden bezetting (32 geteld).

04.09.17
Ik had het gisteren over onvoorstelbare kiezels, stenen, gruis, blokken. Toen bedacht ik: vroeger op school met aardrijkskunde (waarom heet dat eigenlijk nu topografie?) oudheid van Spaanse gebergten. In Spanje veel ouder dan de nieuwere zoals de Alpen: veel meer afgesleten door tanden destijds (platter dus), vandaar al die brokken/brokjes! Hadden ze prachtige namen voor, zal wel niet Stenentijdperk zijn.
Vanochtend om 5 uur begonnen de 1sten al zich klaar te maken voor vertrek: jeetje nog an toe ik heb het gerekt tot tegen half 7. Vandaag ook zo'n dag van ongeveer 21 km zonder uitzichtfranjes. Gelukkig wel 2 koffie/zuma de naranja stops kunnen doen: strak blauw geen wind. Rond half 12 gearriveerd in Carrion de los Condes ook weer een voorbeeld van ooit belangrijk in het verre verleden.
Wilde beslist ergens op de route het klooster in: albergue Sta Maria compleet met vespers, mis enz. (zie foto), is gelukt.
Ja en dan ook meteen maar meedoen. Aankondiging musical: gewoon liedjes zingen en aan elkaar voorstellen! Nou forget it: gewoon heavy stuff zoals een jonge Amerikaan die veel aan hiking deed samen met zijn vrouw en nooit samen de Camino. Zij overleed begin dit jaar en nu doet hij het met haar as! Japanse jonge meid de weg kwijt en op zoek is naar.....
Jong net getrouwd stel uit de US wat zij met hun toekomst willen.
Hierna de mis met de speciale penegrino zegening (heel bijzonder: een soort persoonlijke hoofdoplegging) en gezamelijke maaltijd (iedereen geeft wat aan goods): tis dan verrassend en lekker wat het eindresultaat wordt.

05.09.17
Vandaag precies 3 weken geleden vertrokken (NOG NET NIET OP DE HELFT NU) en weer zo'n dag voor de boeg nu van de kaarsrechte Via Aquitana van 3 uur (boomloze met graan bebouwde vlakte). Je moet wat te doen hebben: ik heb bochten afgesneden wat alles bij elkaar wel enkele meters scheelt toch?
Vroeg vertrokken (6 uur) vanwege de temp verwachting van 30gr. Kostte me 4 uur om te arriveren in Calzadilla de la Cueza (ruim 18km). De meeste penegrinos lopen door maar ik heb tenslotte vakantie toch. Een heel kleine plaats maar goed voor eten drinken en slapen: er is zelfs een minimarket. Moet ik wel heen want mijn noodrantsoen is op: je weet maar nooit morgen!
Als ik mij niet vergis heb ik het nog niet gehad over mijn eenzijdige verkleuring denk ik. De hele route loop ik eerst ZW vanaf Burgos W. Dat betekent hoofdzakelijke verkleuring van mijn goddelijke kuiten! Dat wordt straks thuis veel op mijn rug liggen!!!

Geschreven door Cees-rosier