Vandaag één van de spannendste dagen wat betreft de rit. We rijden over de befaamde "Top of the World" Highway wat helemaal geen highway is. Eerder een slechte route met veel putten, gravel enz.
De weg naar het eerste gehucht "Chicken" ligt er verschrikkelijk bij. Putten, wegverzakkingen, scheuren, grind, iedere km anders.
Daarna begint het spannendste gedeelte door gravel en stof.
13 miles voor de "grens" is er enkel een klein stukje geasfalteerd. Helaas van korte duur.
De "Little Gold/Poker Creek border (grens Alaska/Yukon) staat in de "middle of nowhere" en is open van mei tot september van 09:00 tot 21:00. Later mag je de grens niet meer over. We bereiken de grens en hoogste punt rond de middag. Paspoortcontrole gaat vlug.
Aan het einde van deze onvergetelijke tocht (6 uur voor 281 km) slaken we toch een zucht dat we er zonder pech of autoschade zijn geraakt. De auto was voor deze route namelijk niet verzekerd. We hadden gelukkig een zonnige dag en prachtige vergezichten. Niet zo veel foto´s kunnen nemen want heel weinig stopplaatsen. Maar staan voor altijd in ons geheugen geprint.
Omstreeks 14u bereiken we de Yukon rivier waar wij op de George Black ferry wachten voor de oversteek naar Dawson City.
Hier logeren we in het oudste hotel met het speciale Sourdough saloon.
Wie het hier aandurft moet een sourtoe bourbon in 1 keer opdrinken waarin een gemumifeerde menselijke teen wordt geplaatst. En deze moet je lippen raken.
Dan krijg je een certificaat.
Ben even gaan kijken maar het was toch maar een akelig zicht.
Wie de geschiedenis hiervan wil kennen moet even google raadplegen.
We hebben een lekkere cocktail besteld.
Daarna richting saloon voor een leuke french cancan show.
Morgenavond nog eens terug voor wat mooie foto´s.
En nu bedtijd...

Geschreven door Carines.reisverhalen