Na opnieuw een koude nacht rijden we naar Maun. De weg is in een erbarmelijke staat. Overal diepe putten tot zelfs helemaal geen wegdek meer. Af en toe zijn we zelfs verplicht de geïmproviseerde zandweg te nemen die ernaast ligt. Overal overstekende koeien, geiten, schapen.... en dan ineen een grote kudde zebra's. Even verderop zien we tientallen aasgieren duiken en weer opvliegen. Ze zijn een ezel aan het oppeuzelen aan de rand van de weg.
Een beetje later steekt een enorme olifant de weg over en laat duidelijk merken dat we geen welkom gezelschap zijn. Hij flappert en stampt met de poten. Net op tijd want hij zet de aanval in... André geeft extra plankgas en we kunnen ongedeerd onze reis verderzetten. Toch even een paniek momentje....
We zijn aangekomen in onze lodge midden in de Okavango delta voor de komende 3 nachten. Even genieten van de omgeving op het dakterras aan het water en de aktiviteiten voor de komende dagen bespreken.
Geschreven door Carines.reisverhalen