Na een goede nachtrust wilde Benzie natuurlijk ook weer worden uitgelaten.
Het voordeel van een hond is, dat je moet lopen en dan maar gelijk de buurt verkennen. Na een stevige klim de berg opwaarts leidde de bocht naar links ons, naar het strand. Een ruige kust strook met groen op de voorgrond en een zanderig kronkelpad naar beneden. Het leuke van deze kust is dat er allemaal baaitjes zijn.
Bij terugkomst was het volgens mij ook tijd voor Piet om op te staan... Maar het bleek nog wel wat vroeg. In Portugal is het een uur vroeger dan in Spanje of Nederland, dat geeft verwarring.
Nou ja, je kunt ook nog even terug gaan naar bed en het uurtje nog mee pikken.

Eenmaal in het centrum van Albufeira zaten we al gauw verstrikt in de smalle straatjes. Het duurde even voordat we door hadden dat waar we heen waren gekomen ook gewoon terug moesten. Maar weer gauw uit deze wirwar en de auto geparkeerd op een grote parkeerplaats.
Daarna zijn we de toerist gaan uit hangen. Er rijdt zo´n treintje rond waar Piet nooit in wil, maar deze keer gaf hij toe. Wij erin...
Ik moet eerlijk zijn, Piet heeft gelijk... en dat hoeft van mij ook niet meer. De chauffeur had het niet naar zijn zin (misschien moet ie gewoon met pensioen), het treintje heeft geen enkele vorm van comfort en rijdt de route die wij al twee keer met de auto hadden gereden.... Na 40 minuten stonden we, door elkaar geschut, weer bij het startpunt.
Daarna heerlijk door het dorpje rondgelopen. Genoten van uitzichten, een bakkie koffie, lekkere lunch en ook 's-avonds heerlijk gegeten.
Het bevalt ons hier en hebben nog een nachtje bijgeboekt. Morgen nog een dagje Albufeira.

Geschreven door Bea.en.Piet.zijn.weg