Na een goede nachtrustzijn we vertrokken richting Millau. De enorme brug, waar we 2 jaar geleden uitgebreid bij stil gestaan hebben en onder door zijn gereden, willen we nu oversteken.
Omdat we niet alles over de snelweg willen rijden, zijn we op zoek gegaan naar een alternatieve route. Deze doemde al snel in de verte aan ons op.
Een berg met sneeuw daar gaan we naar toe!
Dat deze route uiteindelijk niet zoveel kilometers voorwaarts zou opleveren, mag de pret niet drukken.
Piet kreeg al gauw het gevoel van die Amerikaan... (van voor naar achteren, van links naar rechts... Je kent het liedje toch wel?)
Met een mooie rit hebben we ons doel behaald. We zijn bij de sneeuw gekomen. Natuurlijk is de sneeuw als je er dichtbij staat in verhouding weinig. Maar dan toch, is het leuk om het ritje te maken en de sneeuw in april te mogen aanschouwen.
De temperatuur was de hele dag aangenaam en schommelde tussen de 16 en 20 graden, maar waar we ook kwamen, de zon liet zichzelf volop zien!
In een bergrestaurant een heerlijk omelet gegeten, die ervoor heeft gezorgd dat de maaltijd voor de avond kon voldoen met een bak yoghurt.
Na uiteindelijk nog zo'n 160 km, via de A75 richting Millau, zijn we aanbeland in Sévérac d'Aveyron. Hier hebben we een hotelletje gevonden in het centrum.
Voor deze eigenaar zijn we de eerste gasten. Wat vond ie het spannend... We zullen het hem niet moeilijk maken.
We hebben een leuke dag gehad en een voldaan gevoel ondanks dat we Millau niet gehaald hebben. Morgen komt er weer een dag.

Geschreven door Bea.en.Piet.zijn.weg