De dag is begonnen met een Hollands tintje.
Op het park staan de oranje bloemetjes in bloei en de regenwolken hingen dreigend rondom de bergen en lieten het meer of minder regenen in de ochtend.
Het zou zo maar een Nederlandse koningsdag kunnen zijn als we de bergen op de achtergrond niet zouden hebben. Om de sfeer nog meer mee te krijgen, de tv aangezet en het bezoek van het koningspaar in Emmen bekeken.

De weersvoorspellingen voor de middag zijn redelijk en dus besloten om richting Gibraltar te vertrekken.
Helaas leek de regen niet echt af te nemen, waardoor we onderweg besluiten door te rijden naar Tarifa.
Een goede keuze is achteraf gebleken.
Via de A7 zijn we langs Estepona naar Algeciras gereden. Vanaf Estepona zie je de bebouwing afnemen en komt er de ongerepte natuur, zoals Spanje er een jaar of 30 terug moet hebben uitgezien, voor terug.
Bij Algeciras krijg je te maken met een havenstad, waar omheen veel industrie is gebouwd.
Maar na Algeciras krijg je een mooi stuk natuur met vergezichten over de Middellandse zee en in de verte Marokko.
Tarifa ligt aan een van de meest zuidelijke punten van Spanje, recht tegenover Marokko, en ietwat te westen van Gibraltar. Wanneer je op de pier staat ervaar je ook echt het verschil tussen de twee wateren. De Atlantische oceaan wild en golven en de Middellandse zee kalm en vlak.
De kaap of Punta de Tarifa dient ook als waterscheiding tussen de wateren van de Middellandse Zee en de Atlantische Oceaan, die vlak voor de stad zelf lopen. Het is gelegen in het smalste deel van het Kanaal of de Straat van Gibraltar, op een minimale afstand van 14 kilometer van de Marokkaanse kust, waardoor het de dichtstbijzijnde Europese stad bij het Afrikaanse continent is.
Op de terugweg gestopt op een uitzichtspunt met een cafeetje erbij. Hier een lekker bakkie koffie gedronken en nog een paar foto´s gemaakt.
Nog eenmaal gestopt om Gibraltar op de plaat te zetten.
Het was een mooie dag.

Geschreven door Bea.en.Piet.zijn.weg