Vandaag weer een dag waarin we kilometers hebben gemaakt maar nog steeds op onze eigen locatie zijn.
We hebben een ritje richting de binnenlanden gemaakt naar Setenil de las Bodegas.
Over de A397 net even voorbij Ronda ligt het kleine dorpje. Een weg waar het constant klimmen is met flinke bochten en daarom hard werken voor de chauffeur.
Een weg die Piet volgens eigen zeggen al 100x gereden heeft maar het blijft indrukwekkend. De bergen, de bochten en de vergezichten.
We zijn Ronda voorbij gereden, omdat we hier al meerdere keren zijn geweest.
Setenil de las Bodegas behoort tot de route van de witte dorpjes en is uniek vanwege de witgekalkte huizen die gebouwd zijn onder enorme hangende rotsformaties.
Eenmaal aangekomen in Setenil blijkt al snel dat het flink klimmen is, en waar moet je dan heen om zo snel mogelijk een goed overzicht te hebben? Waarschijnlijk hebben we een goede keuze gemaakt. De eerste klim heeft ons op een pleintje gebracht met een aantal restaurantjes. Hier hebben we eerst wat zitten eten en vervolgens is Bea nog wat hoger geklommen om een paar mooie overzichtsfoto's te maken. Het was de moeite waard. Het dorpje is niet groot maar bestaat alleen maar uit klimmen en dalen. Het was zeker de moeite waard om de kilometers te maken. Inmiddels staat er 3700 km op de teller sinds dat we vertrokken zijn.

Geschreven door Bea.en.Piet.zijn.weg