Vandaag liep ik m’n 1 na laatste traject naar La Giustiniana. Ik kreeg daar m’n laatste stempel. Het is hier een soort Dokkum dus bij wijze van spreken. Het was regenachtig en kil. Maar het was maar 24km vandaag en het hotelletje hier is lekker luxe, dat wil zeggen de kachel is an. M’n gemoed is licht en helder. Dat zal wel komen omdat ik in de eindfase zit.
Ik moet even melden dat dit geen prestatietocht is. Ik snap niet waarom dat wordt gedacht. Dit is een pelgrimstocht en iedereen kan van nature lopen dus zo moeilijk is t allemaal niet.
Ik heb net nog even de was gedaan zodat ik morgen met goed fatsoen en niet al teveel stinkend naar weet ik veel Betty in m’n armen kan sluiten, of misschien is t wel omgekeerd of beiden wie zal t zeggen. Ik heb eigenlijk maar 1 setje kleren aangehad en dat heb ik steeds om de 3 dagen gewassen en ‘s nachts laten drogen zodat ik het devolgende dag weer aan kon. Heb er een enorme handigheid in gekregen.
Ik heb alleen m’n hoed, in een raar soort bijgeloof, niet aan een lekkere wasbeurt durven over te leveren. Dus m’n hoed staat, zonder pilletje, stijf van opgedroogd zweet, huidsmør en -schilfers, stof, smog en zonlicht. Lekker fris ahum. Tevens hebben zich onder m’n hoed zich heel wat gedachten gevormd en was t m’n eerste bescherming tegen vallende eikels en ander onheil van boven. Maar meestal was het alleen maar heil van boven.
Ja onder m’n hoed deden zich geniale brainwaves voor waarvan ik helaas er weer heel wat vergat en ook een heel stuk niet op heb kunnen schrijven want brainwaves gaan nou eenmaal sneller dan ik typen kan en niet alle waves kunnen de cloud worden toevertrouwd. Zo’n hoed kan je toch niet wassen, stel dat de waves daarna uitblijven, wat dan????
Op naar de finale.

Today it was the last stop to collect the last stamp in my pilgrim passport. it was rainish and cold. But that does not harm me too much. The destination is in sight and I recon that makes me feel light and bright.
There are some folks thinking that what I did is a real achievement. I do not believe so this is a pilgrimage and everybody can walk as a gift of Mother Nature so it is all natural.
I did my laundry as I did every 3 days as I do not want to meet Betty smelling too much.
In a strange sort of superstitious belief I did not wash my hat. It is stiff with dried sweat, skin Smør, dust, smog sunlight. So many thoughts developed under my hat and it was a first protection against against things falling out of trees
Tomorrow la grande finale if life allows me.

Geschreven door Ads.reisdagboek