Duitsland, Wildsteig

Ik heb vanmorgen afscheid genomen van m’n oude schoenen. Ik zou ze toch nooit meer aantrekken. Ik denk dat ik niet geschikt was voor die dingen of omgekeerd. Ik denk het laatste.
Vanmorgen ging te route door de Ammerschlucht. Reuze spannend zo wandelen op het randje van de afgrond. Ik had dat gisteren langs de Lech al geoefend maar nu was het nog een tandje meer op het randje. Er mocht van mij op een gegeven moment wel een eind aankomen en dat kwam er natuurlijk ook. Gelukkig maar. Het was ook behoorlijk inspannend. Eenmaal uit de Schlucht was de beloning er wel in der Pfaffenwinkel. Dat is een oberbayrischen Voralpenlandschaft zoals uit het boekje met: zachtglooiende sappige weiden, met daarin van die milka koetjes met een bel om en een dorpje met een kerkje en op de achtergrond de Alpen en dat alles onder een strakblauwe hemel. Zoiets dus aldus m’n Romantische Strasse boekje. Het is gewoon mooi. Ik wilde eigenlijk nog wel doorlopen vanmiddag langs de Wieskirche naar Halblech maar de hoefkens hadden niet zo’n zin meer en er was net niet genoeg tijd daarvoor en ik had ook geen zin ergens net voor zonsondergang aan te komen. Dus heb maar een vrije middag genomen in Wildsteig.
Ik kwam vandaag in Peiting een herinneringskapel tegen voor alle verdreven Duitsers na WOII, opmerkelijk.
Heb net heerlijk gegeten. Het is nu 1845u ik heb geen tv op de kamer en zoals zo’n beetje normaal in Duitsland geen goed internet. Heb ook geen sudoku boekje bij me. Wat doe je dan? Vroeg slapen maar.

Today it was not that cold and the sun was out again. The route went for some time through the so called Ammerschlucht. Yesterday I did some training in walking at the edge of the cliff along river Lech. That was easy compared to today. Anyway I survived. There was a reward for all that hardship because after the Schlucht I arrived in the so called Pfaffemwinkel. This is an area famous for it’s beautiful scenery.
I called it a day early because of my feet and I did not want to arrive at destination around sunset.
It is now 645pm. I just had a very good meal. As usual there is no good internet here? So what to do. I do not carry sudoku puzzles. So just go to sleep very early

Geschreven door Ads.reisdagboek

27 sep 2018Dag 44

29 sep 2018Wies

Al 3 reacties bij dit reisverslag

Misschien dat je na een lange slaapnacht morgen nog voldoende tijd hebt om langs de Wieskirche te lopen. Je moet je voorstellen een klein sneeuwwit kerkje dat er supereenvoudig uitziet, in een landschap van alleen maar groen gras. Als je er binnentreedt word je ( ik wel tenminste) overweldigd door een overvloed van versiering in barok/rococo stijl, met een hemelsblauw palfond met een schitterend gemaakt fresco. De meningen zijn erg verdeeld, van kitsch tot ueber- kitsch, maar het is prachtig gemaakt. Mocht je er komen, neem even rustig plaats op een bankje binnen, en als je de eerste schock te boven bent, laat dan de schoonheid van de overdaad op je inwerken. na een kwartiertje weet je of je het PRACHTIG vind, of juist helemaal niet. Een belevenis is het sowieso. Schijnt speciaal gebouwd te zijn voor het een bedevaart, en is dus wel toepasselijk als je naar Rome wandelt. Was er zelf 20 jaar geleden toen was het een “geheim-tip”, maar tegenwoordig schijnen er jaarlijks 1 miljoen bezoekers te komen, dus misschien moet je FF wachten voor een vrij bankje ;-) Mocht je er niet meer komen, Google is your friend.
Gerard en Margriet 2018-09-28 19:19:10

Die oude schoenen, wat moet je met al die troep?
Ad jr 2018-09-28 20:07:28

Wauw, je bent al bijna in Oostenrijk. Wat een avonturen en wat leuk om te lezen. Hopelijk brengen deze schoenen je nu zonder problemen naar Rome. VAn Betty horen we ook nog wel eens wat, dus we zijn helemaal op de hoogte! Mooi om Duitsland zo op een andere manier te beleven. Ben benieuwd of je nog andere pelgrims gaat tegenkomen.
Remo 2018-09-29 14:08:11