Voordat ik begin over het meest nutteloze ding in mijn zak wil ik nog even stilstaan bij Bartlehiem zien en dan sterven. Dan heb ik het over Maarten. Wat een reus letterlijk en figuurlijk. Ik keek dat zo op tv gisteren dat ie nog de puf had om z’n hand op te tillen en te wuiven naar de camera en het publiek. Ik neem m’n hoed af en maak een hele diepe buiging voor deze meneer.
Maar goed toen Irene op dag 2 een stuk met me opfietste wilde ze van alles weten. Waarom ik dit doe? Wat ik het meeste ga missen? maar gek genoeg vroeg ze niet: He pap wat is het meest nutteloze ding in je zak. Nu weet ik: op dit moment is dat m’n iPod. Ik sleep het ding mee maar heb geen enkele behoefte muziek te luisteren. Ik merk dat ik enorm geniet van de stilte. Het enige geluid komt van het ritmische gekraak van m’n rugzak op get ritme van m’n pas.
Ik kan dus heel goed zonder constante muziek aan m’n hoofd. Ik had bedacht dat dat lekker zou zijn of dat ik dan keihard kon meezingen al lopende door de stilte, geen hond die het hoort. Maar niets van dat alles. ik heb genoeg aan het lichte gekraak van m’n zak en m’n gedachtes. Dus die iPod gaat in de eerste zending richting huis mee. Verder was ik van plan bij Venlo de grens over te steken maar ik denk dat ik nog wat langer het Pieterpad vervolg. Het bevalt me echt prima. Het is echt veel pad en weinig weg. Ik had er nooit zo bij stilgestaan eigenlijk hoe leuk dit pad is om te lopen.
Vandaag ben ik te gast in het dorp Tienray. Tienray noemt zichzelf klein Lourdes. Daar moet ik natuurlijk een stempel van in mijn pelgrimspaspoort. Dat heeft Jana van vrinden op de fiets voor me geregeld ik mag er zo eentje gaan halen bij de kerk. Ik hoop dat m’n voeten weer een uitzondering kunnen maken voor dit wonder.
Voor de grap heb ik nog een fotootje bijgevoegd met wat ik s avonds zoal verorber. Dit is om m’n moeder een beetje gerust te stellen. 😉

Todays theme is: what is the most useless thing in my pack. Well that was not so hard to figure out. iPod has won the most useless thing in my pack prize. When packing my pack i decided to take iPod with me for some good music and for singing when walking in the silence. Nobody would hear me. But I reckon i do not need any music at all. I enjoy the silence very much and the rythmic light crack of my pack (like a horde harness) on the beat of my pace. I walk the so called Pieterpad. This is most of the time a path through the woods and fields and along the river. Very peaceful and quiet.
At the and of the day i arrived in Tienray. This municipality calls itssel small Lourdes. As you will understand I need a stamp of that in my pilgrim passport

Geschreven door Ads.reisdagboek