Ik sliep vannacht weer in zo’n geweldige ostello. En de mensen waren aardig, zoals de meeste Italianen, de kamer was goed en alles was zeer betaalbaar. Het ontbijt vanmorgen was zelfbediening. Dat hadden ze heel praktisch aangepakt en ik kon eigenlijk dus ontbijten wanneer ik wilde en dus ook vertrekken wanneer ik wilde. Dus had ik bedacht net voor zonsopkomst te vertrekken. Pelgrims die in de zomer reizen doen dat om voor de middaghitte binnen te zijn. Maar ik wilde gewoon de dageraad meemaken om de dag wakker te zien worden met de opgaande zon. Ik had geluk dat het niet bewolkt was en het was van een onbeschrijfelijke pracht. Ik wilde de hele morgen foto’s maken van oh en ah maar de camera op mijn iPhone kon de pracht allemaal niet vastleggen. Nu begreep ik waarom m’n pa vroeger een hele fototas met lenzen en filters etc meesleepte. Ik heb nooit iets willen begrijpen van fotografie met diafragma, sluitertijd, belichting, contrast etc maar vandaag had ik graag die fototas en bijbehorende kennis willen bezitten om al die prachtige plaatjes te kunnen schieten. Ik zal het moeten doen met de iPhone amateurplaatjes. Maar goed het was dus onbeschrijflijk mooi, de zon scheen, de temperatuur was goed, de landweg was prettig te belopen, de hoefkens deden weer aardig mee, de zacht glooiende heuvels en de wolken in de dalen. Ik genoot echt met volle teugen en liep als op vleugels. Tot nu toe is dit wel het mooiste spektakel wat ik tot nu toe heb gezien.

Kilometers ver weg
stond in het tegenlicht van de zon
Het silhouet van een hele rij cypressen
Als een leger op de heuvelrug
De scherpe punten ten hemel gericht
Geduldig wachtend op wat komen zou.

Kon er geen mooiere woorden bij bedenken maar het echte schouwspel laat zich met geen woorden beschrijven. Voel me een bevoorrecht mens dit mee te mogen maken.
Ik kijk op m’n pad regelmatig even achterom en kan Gambassi Terme, de plek van vertrek, nog tot op kilometers ver boven op de heuvel zien liggen.
Hetzelfde gebeurde vooruitkijkend bij de benadering van San Gimignano. Dit ligt ook op de heuvel met daarbij al die karakteristieke torens de ene nog groter dan de andere. Het waren er ooit 72 en nu zijn het er nog 14. Op m’n weg zit ik me dan te bedenken hoe dat in het verleden in z’n werk zou kunnen zijn gegaan met het waarom van die torens.
Ik stel me dan een edelvrouwe voor die zich ‘s avonds in bed tegen d’r edele man aanvleit en zachtjes in z’n oor fluistert: zeg schat je edele delen zijn heel lekker hoor en eh hoe groot je dinges is is niet zo heel erg belangrijk hoor maar bouw je de grootste toren voor me? Zou het zo gegaan zijn? Zo ongeveer? En dan had de edelvrouwe net haar grootste toren en ging ze voor de spiegel staan en vroeg: spiegeltje spiegeltje aan de wand wie heeft de grootste in het hele land? En dan antwoordde de spiegel terug: oh een hele grote hebt gij maar die van de buurvrouw gaat je net een metertje voorbij? Ben benieuwd hoe dat sprookje afloopt.
M’n schoenen moeten gerepareerd aan de hiel. Ik dacht in San Gimignano toch echt wel een schoenmaker te kunnen vinden. Helaas alleen maar schoen-, leder- en touristenzooiwinkels. Dus ik moest vandaag volgens de touristeninfo even een zijstap maken naar Poggibonsi. Gelukkig kan dat met de bus. Lekker hoor met de bus. Had van de touristinfo een lijstje met 3 schoenmakers gekregen. Bij de eerste op de lijst was de lunchpauze pas afgelopen om 1630u. Was er al bijtijds dus deed even een machiato in een bar terwijl ik m’n blog bijwerkte. Zonde van de tijd want deze schoenmaker wilde het niet doen. Ik bedacht: nieuwe schoenen? Maar nee laat ik eerst even nummer 2 op de lijst uitzoeken. A propos Poggibonzi was toch een avontuur omdat ik opeens geen 3 danwel 4g had. Hoe vind ik dan de weg. Vragen maar! Leuk hoor. Met een klein beetje informatie en m’n gebrekkig Italiaans kom ik r gewoon. Heb inmiddels een stuk meer zelfvertrouwen met Italia.
Schoenmaker nummer 2 een beetje rauwe vent durfde het wel aan. Morgen kan ik ze ophalen dus blijf nog een nachtje extra hier.
Ik slaap in het klooster bij de nonnen dus dat komt goed.
Ik had nog een bestelling staan van m’n zwager: selfie bij de sprekende put in San Gimignano. Helaas het is geen selfie geworden.
Heb Chiribiri ook ontdekt en prima gegeten.
De olijvenoogst lijkt ook in volle gang. Heb me altijd afgevraagd hoe dat in z’n werk zou gaan. Nou goed Harko en Pa trekken er opuit om olijven te oogsten. Ze leggen daartoe netten op de grond en harken de olijven uit de boom met een electrische dan wel handhark uit de boom.
Genoeg voor vandaag. Basta!

Today i walked the most beautiful track of my whole journey so far. I was outside at sunset because I wanted to see the day wake up when the sun comes up. The views were stunning. I was sorry I could only take pics with iPhone but I would have loved to have professional camera, lenses, filters etc to catch all the beauty. Just did the amateur stuff with iPhone and could not stop making pictures. I am feeling a very privileged man that I can experience all this. The beauty, the sun, the whole scenery gave wings to my feet and spirit. The track though was short so arrived before lunch at destination in order to be able to check in early in the monastery. That was great because that allowed me some time to go after a shoe repair. The soles at heels are getting through. I was really expecting a shoe repair in Gimignano. No luck just shoe and tourist shops. Tourist info told me to take a side step and go to Poggibonsi, 20 minutes by bus. So I did. That was a little adventure in itself but managed to find a good colzalaio. Meaning one willing to do the job. That means I need to stay a day longer over here with the nuns. An additional day here does not feel like a punishment.
The 14 towers here are pretty fairy tale. It used to be more then 70. When approaching Gimignano I was fantasising about the origin. Size counts. Would the princesses have asked their princes to build the biggest size tower where the size of the dinges did not matter that much.
Anyway this fary tale to complicated for me in Denglish. Do not have a clue how it ends.
Also walking through the fields I noticed olive harvest is in full swing. Never new how olives were harvested. It is a pretty manual process. Nets are layers under the trees and then the farmer applies a rake to shake the olives out of the trees.

Geschreven door Ads.reisdagboek