Velen zullen het verhaal van Ernest Hemmingway kennen van de oude man en de zee.
Maar er is nu een nieuw soort gelijk avontuur van twee oude mannen en de zee, en ditmaal is het geen fictie, maar 100% realiteit. Afgemeerd in Scheveningen ontbrak alleen nog de laatste 28 mijl van de tocht van de Veli Volantis door Denemarken, naar Hellevoetsluis.
Hans besloot dit gezamenlijk te doen met Teun en wel op de dag van zijn 75e verjaardag, donderdag 5 september, hiermee kwam de gezamenlijke leeftijd aan boord op 151 jaar, niet helemaal piep meer.
De planning was heel zorgvuldig gegaan, het tij zou om 11 uur gaan lopen de wind was voorspelt NW 4 tot 5 Bft te zijn, ideaal voor een snelle en niet te inspannende tocht, eenmaal buiten bleek dit niet helemaal te kloppen, wind pal west en 6 tot 7 Bft. En golven van ruim 2 meter hoog. Om wat meer druk op het roer te hebben, de Genua gereefd bijgezet en de motor een klapje langzamer laten draaien. Maar helaas, precies in de Maasmond besloot de motor het voor gezien te houden en was met geen mogelijkheid meer aan de praat te krijgen.
Omdat de iPad geen verbinding kreeg met de satelliet, moesten we steeds naar binnen om de plotter te raadplegen, net na passage van de Maasmond, Teun naar binnen om de nieuw te varen koers op te zoeken, toen hij weer van de kaarten tafel opstond kregen we een geweldige roller over ons heen en werd Teun dwars door de kajuit tegen de beugel van het fornuis gesmeten en bleef daar op handen en knieen 10 minuten nadenken over wat er was gebeurt en waar de pijn door werd veroorzaakt
Uiteindelijk weer op handen en knieën naar buiten om daar vast te stellen dat hij geen lijn kon aantrekken en zelfs zijn veter niet vast kon maken, Hans stelde hierbij dat het zonder motor en zonder enige hulp aan boord absoluut onverantwoord was om door het kolkende Slijkgat naar Stellendam te varen en verder concludeerden wij dat terugkeren naar Scheveningen mede gezien de draaiing van de wind naar Noord West met nog steeds een 6 tot 7 Bft al helemaal geen optie was, dus welk alternatief was er nog, en toen kwam Hans met het idee om de KNRM te mobiliseren en dat lukte wonderwel. Na enige oproepen en uitgelegd te hebben dat er een gewonde aan boord was en dat de motor was gestopt en niet meer te starten was kwam de informatie dat ze zouden komen, maar eerst nog een telefoontje van een arts om zich op de hoogte te stellen van de conditie van de gewonde.
8 minuten later waren er twee reddingsboten in zicht, een kleine en een grotere en weer twee minuten later hadden we vier redders aan boord en kwam er een indrukwekkend efficiënte operatie op gang, Hans kreeg opdracht zich in de kajuit op te sluiten en op Teun te passen en de luiken hermetisch te sluiten om te voorkomen dat er overkomende grondzeeën naar binnen zouden rollen.
De Genua ging vol uit en begeleid door beide reddingsboten ging het op volle snelheid door het bochtige Slijkgat richting Stellendam, vlak voor de haveningang werd de Veli door de grote reddingsboot langszij genomen om langszij de wachtsteiger voor de haveningang gemanoeuvreerd te worden.
Inmiddels was er ook een monteur verschenen om de motor weer aan de gang te krijgen na veel pompen en ontluchten kwam de motor weer aarzelend op gang maar nog niet op volle toeren, buiten de lucht in het systeem misschien ook nog wat vuil uit de tank. In ieder geval lag de Veli veilig afgemeerd aan de steiger in Stellendam.
Voor de KNRM grote bewondering, de vriendelijkheid, de belangstelling voor schip en bemanning, het vakmanschap en de efficiency waarmee ze te werk gaan, zijn maar een paar grepen uit een lange lijst van loftuitingen die ik zou kunnen opsommen, maar beter is het om deze mensen die dit allemaal belangeloos doen te bedanken middels een langlopend donateurschap, en dat ga ik vandaag nog doen. Teun.

Geschreven door Velivolantis