Onze buren met een zeer professioneel ogend team aan boord begonnen om half 10 al voorbereidingen te treffen terwijl wij nog zaten te ontbijten in de kuip. Geen probleem, het team is inmiddels zo op elkaar ingespeeld... rustig ontbijt afgerond en terwijl 2 man afruimen gooien de anderen los, het schip draait in de wind weg op de achterspring en we zijn weer onderweg naar huis. Na de geul en het ronden van Marstan zien we de Duitse Profi's nog steeds rondscharrelen 🤪

Heerlijk bakstag windje ZO 5Bft, er zijn bijna geen andere schepen op het water. Het waait net te hard voor de genaker besluiten we, en afwisselend varen we met de genua te loevert plat voor het lapje of kruisen ietsje lager om snelheid te houden. Wel de bulletalie erop gehouden want in de golven kan het schip flink draaien. Het team wisselt elkaar af met sturen, navigeren en dekhengsten en Hans doet nog een heerlijk dutje op de deining. Prachtige oversteek - dit mag de hele dag duren, mits we maar voor de verwachte onweersbui binnen zijn.

Om een uur of 4 bij de haven gekomen - de wind is inmiddels flink aangewakkerd en de onweerswolken pakken zich al samen. Mooi plekje voor de service steiger en met een forse dwarswind varen we hem de box in op een voorspring. Helaas loopt het mis... de voorspring wordt te laat op spanning gezet, de kop drijft af naar SB tegen de buren. De 2 man op de punt staan paraat met stootwillen maar kunnen niet verhinderen dat het anker achter hun scepter haakt. In de paniek roept iedereen stop stop... en de roerganger zet de schroef uit zijn werk ... precies wat niet moest want zonder spring en kracht is de boot stuurloos en begint te deinzen. Eindresutaat: de Velivolantis geen krasje maar bij de buren een kromme scepter en dito preekstoel 😢. Plus een forse deuk.... in Hans' ego, en dat was niet verzekerd.
Ongelooflijk wat een krachten zich ontwikkelen als je die 10 ton gewoon laat drijven.

Na vastgemaakt te hebben de verzekering geregeld met de buren, diesel water en brandstof getankt en sprayhood vastgetapet (stiksel van het raam aan SB is verteerd waardoor het los begint te laten) voordat de hel boven ons losbarst. In de kajuit zitten we relatief droog, hoewel het water op 3 plekken door het dak naar binnen druppelt.
Zoals de volgende dag blijkt is ook de stuurautomaat niet vrij gebleven van lekkage.

Toch wat aangeslagen van de schade op letterlijk de laatste halve meter en het volgend onweersgeweld wandelen we 's avonds over de boulevard om deze prachtige week af te sluiten met een mooi diner bij het Colosseum. Het is lekker maar de boordstandaard lag hoog deze week en we zijn het eens dat Yvonne beter kookt dan Nina.

Geschreven door Velivolantis