Het was even haasten, om drie uur vertrokken van de CO2Zero in Luik, even thuis langs geweest en kwart voor tien op de Veli Volantis in Schelling Woude waar ik door een enthousiaste Bosland clan, bestaande uit Joke, Pauline en Monique, werd ontvangen.
Een beetje zeiler bekent niet makkelijk dat hij de staande mast route gevaren heeft, maar ik keek er echt naar uit, niet alleen vanwege het enthousiasme ervoor van de bemanning maar ook omdat het mij langs plekken zou voeren waar ik ben opgegroeid en waar ik in het grijze verleden mijn eerste zeilervaringen heb opgedaan.
Om 22.30 uur losgemaakt en via de Oranje sluizen het IJ op richting Hout haven om daar de Kostverloren vaart op te gaan en een wachtplaats voor de spoorbrug in te nemen waar al een zestal schepen lag te wachten.
Verwachting was dat de spoorbrug om 01.30 uur zou gaan draaien maar tot onze verassing konden we door het uitvallen van een paar treinen om 12.15 alweer verder varen door het nachtelijke Amsterdam. Op ieder van de 14 bruggen die we moesten passeren, stonden de late kroegverlaters ons toe te zwaaien en brugwachters te schreeuwen dat we moesten opschieten omdat er nog een late tram stond te wachten, om 14.45 uur meerden we af op het Nieuwe Meer waar we nog twee uur konden slapen om, om vijf uur te vertrekken naar de Schiphol brug die om zes uur zou draaien, daarna konden we gaan genieten van het prachtige weer en het prachtige Hollandse landschap, via de Ringvaart langs Aalsmeer, de Westeinder plassen, door Oude wetering naar de Braasemermeer, in mijn jonge jaren mijn thuiswater, naar Woubrugge door Alphen aan de Rijn, door de meest bekende brug van Nederland, over de Gouwe naar de Spoorbrug van Gouda, slechts een half uur gewacht en toen verder via Hollandse IJssel en de Noord naar Dordrecht een parel van een stad, afgemeerd in de Wijnhaven een schitterende haven midden in de stad en heel erg rustig.
De volgende morgen afscheid genomen van Dordrecht (een aanrader) en om 9.15 uur de laatste hindernis, de spoorbrug over de Oude Maas, genomen en via Oude Maas en Spui naar het Haringvliet en na eindelijk weer even onder zeil gevaren te hebben in de box in Hellevoetsluis afgemeerd.
Het is wel even wennen om met drie vrouwen te varen. af en toe zag ik door de bomen het Bosland niet meer maar na een half uur was ik gewend, na een uur vond ik het leuk en nu kan ik zeggen dat het twee dagen waren met een dikke gouden rand.

Teun

Geschreven door Velivolantis