Rafael moet wederom weer vroeg aan het werk. Ik draai me nog even om maar wil vandaag toch wel echt wat gaan sightseën dus ga naar buiten. Een stuk omhoog lopen wat me steeds makkelijker afgaat ook de temperatuur is hier een stuk aangenamer eigenlijk tegen het frisse aan. Rafeal vertelde me dat porto altijd een beetje fris is en dat juist die temperatuur het beste is voor de port wijnen. Alleerste loop ik langs het treinstation welke van binnen mooi blauw versierde tegels heeft. Daarna ga ik de catedral bezichtigen. De kerk heeft in eerste instantie niet veel bijzonders. Maar het naast gelegen klooster heeft meer te bezichtigen. Er is een vierkante binnentuin en rondom zijn weer verschillende kapellen te bezichtigen. Daarna kan je ook naar boven en vanaf hier ook weer rondom kapellen waarin de kerkschatten te bezichtigen zijn.
Eenmaal weer buiten loop ik richting het oude stadscentrum. Langs een langgerecht plein "liberadade" met aan het einde het câmara municipal do porto, wat het "gemeentehuis" blijkt. En struin een beetje langs de winkeltjes. En kom uiteindelijk bij de igreja das cermelitas welke ik ook van binnen bezichtig. Ik loop door het park de lisboa en zie in de verte de torre dos clérigos welke indrukwekkend is. Ik loop in het straatje er achter en neem een heerlijke lunch. Als ik ben uit gegeten vervolg ik mijn tocht en neem een bezoek aan het livaria lello. Wat bekend staat als de mooiste boekwinkel terwereld. De trap midden in de winkel is inderdaad erg indrukwekkend. Maar toch is de winkel kleiner dan ik had verwacht.
Ik loop weer richting de rivier en loop dan over de ponte d. Luis I, over de duoro en kom aan de andere kant wat eigenlijk geen porto meer is maar Gaia. Hier staan alle porthuizen en brouwerijen. Ik loop een flink stuk langs het water en dan een stuk flink stijl omhoog en kom dan uit bij Taylor's. Ik neem een audio rondleiding, gevolgd door een proeverij. Er word veel verteld over de herkomst en de geschiedenis van de port en ook de productie komt uitgebreid aanbod. Taylor's is het oudste porthuis van porto en brouwt zijn port nog altijd op traditionele wijze. Zo maken ze een kleine diversiteit aan port voor elk wat wils.
Aan het eind krijg ik twee portjes te proeven een White chip dry en een rode late bottled vintage uit 2011. De witte is mij iets te droog maar de rode is helemaal mijn smaak. Ik krijg zelfs nog een boekje over hun portproductie mee welke verassend in het Nederlands is.
Ik loop weer terug naar het huis van Rafeal, maar hij is helaas niet thuis. We hadden afgesproken samen te dineren maar geen tijd afgesproken. Ik probeer hem te appen maar krijg geen reactie. Ik zit even aan de kade bij de rivier en zie de zon ondergaan. Het word meteen een stuk frisser. Me telefoon is ook nog eens leeg! Wat nu?! Ik loop terug naar z'n huis maar hij is er nog steeds niet. Ik ga naar een barretje aan de overkant en vraag of ze een oplader te leen hebben. Ik word vriendelijk geholpen en terwijl ik een kopje thee drink kan ik Rafael bereiken. Hij blijkt weer terug te zijn gegaan naar het werk waar ze hem nodig hadden. Maar hij is nu klaar en komt er aan. Ik reken alvast af en loop naar buiten. Ik zie hem voorbij rijden en loop alvast naar z'n huis. We gaan nog even naar binnen en besluiten dan waar we gaan eten.
Ik laat me graag verassen en zo gaan we dus naar een focceria. Waar je heerlijke focasia's kunt eten en we drinken een heerlijk wijntje. Althans ik vraag om iets zoets en ik mag eerst proeven. Rafeal vreest natuurlijk het ergste en inderdaad ik kan het niet helpen maar me hoofd vertrekt in zuur. Ik krijg een andere welke perfect is. Er loopt een man die naar buiten probeert te gaan maar niet weet dat de schuifdeuren opengaan met een sensor. Ik kan me lach niet inhouden het is zo een typisch gezicht. Rafeal die heel nonchalant helpt. En ik kom niet meer bij. Heerlijk gegeten en Rafael neemt me nog even mee voor een wandeling in de binnenstad en gaan dan weer terug naar huis. We ploffen neer op de bank en ik vraag what about tomorrow? Maar de tooomorrrowwww blijkt weer een aparte uitspraak te zijn en hij komt niet meer bij van het lachen. Morgen moet hij weer werken maar zal in de middag klaar zijn en dan nog een rondje porto laten zien en me dan naar het vliegveld brengen.

Geschreven door Taryns.reisverhalen