Niet zo heel boeiend om te vertellen dat ik 6 uur in een auto heb gezeten opweg naar valencia. Ik had via blablacar een rideshare gevonden, er reed nog een ander meisje mee vanaf taragoza en vanaf dat moment werd er eigenlijk alleen maar Spaans gesproken het ging maar aan een stuk door. Ik kon gelukkig even wat slaap inhalen. Voor zover dat lukt in een auto. Ik werd letterlijk een straat om de hoek afgezet het duurde even voor ik door had welke kant ik op moest lopen maar eenmaal aangekomen bij daniele, mijn couchsurfing host, werd ik bijna als een God onthaald! Ik krijg een eigen slaapkamer en zelfs een eigen badkamer. Nou beter kan bijna niet.
Hij staat te popelen om naar het strand te gaan. Dus ik kleed me snel om en lopen mee naar buiten er vanuit gaan dat we gaan lopen, het strand is immers best wel dichtbij, loop ik achter hem aan en hij loopt de parkeergarage naast zijn huis binnen ik loop achter hem aan en denk oké blijkbaar dus met de auto. Maar dan loopt hij naar zijn knal rode vespa scooter en ik kan bijna mijn lach niet bedwingen. Tja dit had ik kunnen verwachten van een echte Italiaan. Ik krijg een helm in mijn handen geduwd en stap wat onhandig achterop. En hij rijd ons langs de haven en zo langs alle valenciaanse stranden. Wij eindigen bij zijn favoriete strand tent wat eigenlijk geen valencia meer is maar er naast gelegen. Hij trakteert mij op een Italiaanse spritz en gaan op een handdoek in het zand zitten. We hebben een tijd zitten praten. Ook serieuze onderwerpen komen aan bod. En hij vertelt mij dat hij een tijdje zoekende was maar zich nu op z'n plaats voelt in de stad valencia.
Tot mijn grote verbazing begint het te regenen. Eerst een paar druppels maar later iets meer dan dat. Het is ook zo weer over. Daniele begint trek te krijgen dus we verlaten strand en gaan richting "huis". Terwijl ik het zand aan het weg douchen ben rent hij naar de winkel en maakt voor mij een overheerlijke risotto. Het duurt nog even zegt hij en hij geeft mij alvast wat toast met salami en ham.
Hij stelt voor om na het eten nog een rondje binnen stad te doen op z'n vespa en een drankje te doen bij wat vrienden. Wat dus zijn stamkroeg/bar blijkt te zijn. Een Italiaanse bar waar hij de eigenaars kent en eigenlijk iedereen die daar binnen is, ik word door iedereen hartelijk ontvangen. We zitten aan de bar en ik krijg een sfogliatella, een sicilliaans gebakje, een soort bladerdeeg met een zoete ricotta aan de binnenkant. Daarna neem ik net als daniele een mojito die erg goed is. Hij verontschuldigd zich een paar keer omdat ze in het Italiaans praten maar met al die handgebaren die Italianen maken vermaak ik me even goed kostelijk.
Dan springt daniele op en zegt ik zou het bijna vergeten maar ik zou je de stad laten zien. Dus weer achterop de scooter en hij laat me de museum voor kunst en wetenschap, wat erg beeldend is voor valencia, zien bij nacht. De binnenstad bestaat in feite uit 3pleinen. Het belangrijkste plein heeft een mooi imposant paleis en recht daar tegenover een misschien nog wel imposanter gebouw met drie torentjes waar het grote postkantoor is gevestigd, helaas nu in de steigers. Dan rijden we ook langs de catedral van valencia welke ik natuurlijk vol bewondering bekijk. Daniele verteld mij dat je de toren kunt beklimmen en dat dit de achter kant is maar waar wel de ingang zit. Deze kant is meer in Romeinse stijl de charme van eenvoud terwijl de voorkant meer barokstijl is met goud en meer details. We rijden voorbij het andere plein waar je normaal gesproken niet kan lopen zo druk en waar veel restaurantjes en terasjes zijn. Maar ook daniele verbaasd het, dat de restaurants allemaal dicht zijn. Geen idee waarom dat is.
Het derde plein is niet echt bereikbaar met de scooter. Daniele verteld me een grappig verhaal dat het stadsteken van valencia een vleermuis is en dat de makers van batman een rechtzaak waren begonnen welke ze natuurlijk verloren hebben. Zo heeft daniele wel meer leuke weetjes zoals het hotel wat ook op dit plein staat. (naam even kwijt) waarvan de eigenaar uit Venetië komt en als je een ventiaans paspoort had je overal in de wereld gratis kon eten en overnachten bij deze hotel keten.
We rijden weer richting huis, thuis verteld hij me nog over z'n ouders en waar hij is opgegroeid in sicillie, Palermo en later in milaan. Het is laat en tijd om te slapen

Geschreven door Taryns.reisverhalen