Ookal ligt toledo op de route gaan er geen bussen vanaf toledo naar granada. Ik moet dus eerst terug naar Madrid om daar de bus te pakken. Trein is aanzienlijk duurder en niet veel sneller. Carithia loopt met me mee tot het busstation en nemen dan afscheid. Ik koop een kaartje en in weer een klein uurtje ben ik terug in Madrid.
Ik wil een ticket kopen voor de bus naar granada de eerst volgende is pas om 14uur en vol 15uur is het kaartje opeens bijna 3x zo duur dus 16uur gaat pas de volgende bus. Ik twijfel, dat houd in dat ik dan pas 21uur in Granada ben. Ik kijk dan voor een rideshare en er gaat iemand om 14uur richting granada. En met de auto is het ook nog eens een stukje sneller. En het kost me maar een paar euro meer dan me buskaartje. Perfect dus. Ik wacht op het station en neem ondertussen een lunch in een café in het busstation. Na een heerlijk broodje kipsalade en verse jus. Is mijn ride er. En we gaan op weg. Halverwege wil de chauffeur even een dutje doen. Het is ook een flink stuk rijden en begrijp dat hij wel even wilt rusten. Hij had immers zijn siësta gemist. We rijden weer verder en dichtbij Granada veranderd het landschap langzaam aan in velden met olijfbomen, heuvels en bergen. Mijn chauffeur zegt dat 50% van alle olijven in de wereld hier vandaan komen. Dat trek ik nog even in twijfel maar dat het er veel zijn, mag duidelijk wezen.
Ik word afgezet bij het busplein en bij de toerist informatie krijg ik een kaartje en verteld een veelste enthousiast meisje welke bus ik moet hebben en waar ik moet uitstappen. Ze probeert me nog enthousiast te maken voor een of andere nachttour door de stad maar ik sla beleefd af. In de bus worden de haltes niet aangegeven en de bus is prop vol. Uiteindelijk toch maar vragen en blijkt dat ik me halte al voorbij ben. Ik overdrijf niet maar het is echt 45graden in de zon. En dan nog me backpack en me rugtasje met water en eten. Ik moet twee haltes terug lopen maar vind redelijk snel mijn hostel. Het is inmiddels al avond en ik heb nog niks gegeten ik ga naar de supermarkt en haal wat pasta. Ik ben ook maar net op tijd want de winkel gaat bijna sluiten. Na mijn avondmaaltje maak ik al snel contact met de andere hostel bewoners. Er blijkt ook een Nederlandse meid te zijn, Kim.
Ze gaan op pad voor een drankje en een tapa. Ik word overgehaald mee te gaan. Oké een drankje dan want ik wil vroeg slapen. Bij een drankje krijg je, je tapa gratis. Dit is de eerste Spaanse stad waar ik dat zie. Nou komt dat misschien ook omdat voorgaande steden veel al wat groter en touristiser waren. Morgen sta ik om 6uur op. Want ik wil vroeg naar het Alhambra na vele pogingen online een ticket te zien bemachtigen welke uiteindelijk niet zijn gelukt. Moet ik toch in de rij gaan staan voor een ticket. Er zijn per dag maar een beperkt aantal beschikbaar dus ik neem liever geen enkel risico. Alhambra staat al te lang op mijn verlanglijstje en wil dr niks van missen.

Geschreven door Taryns.reisverhalen